Dit is deel 1, lees onderaan deel 2
We wilden voorlopig geen derde
Na de geboorte van onze twee kinderen wisten we zeker dat we de komende jaren geen derde wilden. Daarna zouden we wel verder zien. Daarom liet ik enkele maanden na de geboorte van onze tweede een spiraaltje plaatsen. Het beviel goed: geen klachten en niet meer ongesteld, heerlijk!
Mijn menstruatie verliep ineens raar
Na ruim anderhalf jaar kreeg ik opeens bloedverlies. Ik was moe en had wat krampen. Ik dacht: jakkes, toch een keer ongesteld. Vreemd dat het een jaar wegblijft en opeens toch terugkomt, maar het kan gebeuren. Ik had heel Google afgezocht en ja, het is normaal. Helaas begon mijn ‘menstruatie’ raar te verlopen. Zo was ik één dag ongesteld, dan een dag of een halve dag niet. Bij een verkeerde beweging (vooral als ik hurkte) kwam er plotseling weer wat bloed. De krampen werden ook steeds intenser, maar waren met pijnstillers nog wel te verdragen.
Mogelijk zat mijn spiraal niet goed
Na een dikke week in dit ritme besloot ik mijn verloskundige te bellen. Zij had immers de spiraal geplaatst. Ze vond vooral de krampen en de hoeveelheid pijnstillers die ik slikte verontrustend, maar ze verwachtte niets urgents. Over drie dagen kon ik langskomen voor een echo. Waarschijnlijk zat de spiraal niet helemaal goed.
Het voelde alsof er een mes in mijn buik werd gestoken
Omdat de pijn in golven kwam, bleef ik doorgaan met werken en leuke dingen doen met de kinderen. Ik liet me er niet door beperken. Als het echt niet ging, nam ik naast paracetamol ook naproxen. Na acht dagen aanmodderen was ik met de kinderen gaan zwemmen bij een plas dicht bij ons huis. Thuis gingen we snel douchen. Toen ik hurkte om mijn dochter te wassen, voelde het alsof er een mes naar binnen werd gestoken en plotseling verloor ik weer bloed. De pijn werd zo intens dat ik alleen nog in foetushouding kon liggen.
Mijn man maakte zich enorm zorgen en belde de huisartsenpost
Mijn man bracht de kinderen naar bed. Toen hij terugkwam en mij zwetend en lijkbleek op de bank zag liggen, belde hij meteen de huisartsenpost. Ik moest direct komen. Een vriendin werd opgetrommeld om me naar het ziekenhuis te brengen. Ondanks de pijn stapte ik zonder zorgen in de auto. Ze zouden mijn spiraal wel even verwijderen en dan zou het klaar zijn, dacht ik. Mijn man zei nog: “Zou het geen blindedarmontsteking zijn?”
De pijn leek net een soort weeën
Bij de huisartsenpost moesten we nog zo’n 15 minuten wachten. De pijn was inmiddels veranderd in een soort weeën. Ik kon niet meer rechtop zitten, zweette en had koude rillingen. Ik grapte nog dat het voelde als een bevalling, maar ik was er zo van overtuigd dat de spiraal voor de pijn zorgde, dat ik niet stilstond bij wat het eventueel ook zou kunnen betekenen.
Ik moest een zwangerschapstest doen en urine inleveren
In de behandelkamer voelde de huisarts direct aan mijn buik, waarop ik het uitschreeuwde van de pijn. Ze belde onmiddellijk de gynaecoloog, die opdracht gaf voor een zwangerschapstest. Ik kon het niet geloven. Ik had immers geen enkel teken van een zwangerschap en ik had een spiraal. De huisarts bleef echter overtuigd en stuurde me naar de wachtkamer om urine in te leveren. Ze zouden me roepen zodra de uitslag binnen was.
Lees HIER verder.
ANNEMIEKE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
