Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen
Ik ben gescheiden sinds 2019. Ik heb een goede verstandhouding met mijn ex. We communiceren veel en goed over onze dochter Saar (6). In 2020 ontmoette ik mijn nieuwe liefde Tobias. Ook hij had een kind uit zijn vorige relatie Sebastiaan (7). Ik ga erg goed met kinderen. Toen ik jong was paste ik altijd op en ik heb een tijd in een kinderopvang gewerkt. Maar bij Sebastiaan gaan er bij mij alarmbellen rinkelen, mijn haar overeind staan. Ik weet niet wat het is. Waar Sebastiaan is, is er ruzie, gaat er iets kapot of wordt er lelijk gekeken.
Ik had in het begin mijn hart open gezet
Ook voor Sebastiaan. Maar van het begin af aan, zet hij zich tegen mij af, krijg ik een grote mond en hoor ik vooral: “Je bent mijn moeder niet”. Het lijkt alsof hij een wig probeert te drijven tussen mij en Tobias. Hij laat zich vaak negatief over mij uit. Ook heb ik heb betrapt op liegen over mij. Toen we een woordenwisseling hadden over zijn huiswerk (letters lezen), zei hij tegen zijn vader dat ik hem had geknepen. Wat ècht niet zo was. Ik zou niet eens durven. Ik heb een goed gesprek gehad met Tobias en hij gelooft mij. “Hij moet gewoon aan je wennen. Straks zijn jullie dol op elkaar”, besloot hij. Maar dat gebeurde niet.
Sebastiaan pest mijn dochter Saar als ze er is
Bij het avondeten pakte hij haar bestek af. Sebastiaan verstopte haar lievelingsknuffel. Hij schold Saar uit voor dom. En dat vind ik gewoon niet goed. Dus ik zeg daar wat van. Het eindigt eigenlijk altijd met een nare sfeer. Het is nu zo ver dat Saar er tegen op ziet om bij ons thuis te komen, door Sebastiaan. Ze heeft ook aan mijn ex-partner verteld wat Sebastiaan allemaal doet. En ook hij kreeg een onderbuikgevoel iedere keer dat Saar bij ons is. Het voelt alsof Sebastiaan altijd op de loer ligt, bij mij, maar ook bij Saar.
Om heel eerlijk te zijn voelt het gewoon niet ‘veilig’ thuis
En dat wil ik niet. Ik wil in mijn eigen huis comfortabel zijn. Mijn dochter moet zich goed voelen en er naar uit kijken om thuis te komen. Als Sebastiaan er een weekend niet is, halen we allemaal (behalve Tobias) opgelucht adem. Het weekend is dan zó anders. Er wordt gelachen en gek gedaan. De ruzies zijn weg. Er hangt een andere sfeer. Ik vind dat zelf Tobias anders is. Hij maakt meer grapjes, maar dit zal hij zelf nooit toegeven.
Het ergste wat Sebastiaan gedaan heeft
Saar had haar eigen hamster bij ons. Tot een half jaar geleden. Sebastiaan observeerde dat beestje altijd. Ik kreeg er de kriebels van. Sebastiaan mocht een keertje de hamster vasthouden. Ik liet dit met ingehouden adem toe. Het beestje beet Sebastiaan in zijn vinger. Hierop werd Sebastiaan zo boos, dat hij de hamster liet vallen en een paar keer op hem stampte. Mijn ogen werden groot. Ik wist een ogenblik niet wat ik moest zeggen. Tobias nam het voortouw. Hij werd boos: “Zo ga je niet met dieren om Sebastiaan! Kijk wat je hebt gedaan!”. Tobias trok hem aan de arm, uit de situatie en heeft één op één met hem gesproken. Ondertussen was Saar ontroostbaar. Ze snikte: “Polly is dood”. Ik knuffelde Saar. “Ik weet het. Het is erg oneerlijk”. Na dit alles heeft Sebastiaan zijn excuses aangeboden. Maar het voelde ongemeend. Volgens mij deed dit alles hem niets. Ik wil graag een nieuw dier aanschaffen, maar met Sebastiaan in mijn achterhoofd, durf ik het niet.
Vertoont het kind wel normaal gedrag als stiefmoeder en -zus er niet zijn? Of is het ook naar en sadistisch bij zijn eigen moeder of 1 op 1 met zijn vader?
Bescherm je kind door haar weg te halen uit de situatie. Dat betekent helaas de relatie verbreken. Jouw kind mag geen trauma’s oplopen van zo’n naar ventje.
Nou, dit is wel heel rigoureus. Omdat het een kind met sadistische trekjes is, kan ze ook niet een relatie met de vader onderhouden zonder samen te wonen?
Ik ben benieuwd hoe het nu met dit gezin gaat..
Waarom zo snel gaan samenwonen als je elkaar nog niet zo lang kent?
hoe moeilijk en pijnlijk ook, je zult je dochter moeten beschermen. je gevoel is duidelijk genoeg, dat van je dochter ook.
je dochter moet zich thuis veilig kunnen voelen. en jij moet op elk moment zeker weten dat zij in de thuissituatie veilig is en dat kun je nu niet. en je kan ook niet 100% van de tijd overal bij zijn om het in de gaten te houden. nog even los van wat er verder kan gebeuren, is het gevoel dat er nu ligt iets wat enorm tussen jou en je dochter in kan gaan staan.
dus als je samenwoont: je hebt maar 1 keuze: ga meteen vandaag nogop zoek naar een eigen plek. hartverscheurend, maar de juiste keuze.