Rond het middaguur kom ik aan bij toelatingsorganisatie
Al een enorme meute heeft zich voor het gebouw verzameld en ik steek vreemd af tussen het gezelschap. De meesten zijn van Aziatische of Zuid-Amerikaanse afkomst. Er is 1 man die bij de deur mensen aanspreekt, documenten en de afspraakbevestiging controleert om vervolgens, in het Spaans of Papiaments, iemand binnen te laten of iemand beteuterd weg te sturen. Ik hou mijn hart vast. Ik heb alle documenten, maar geen afspraakbevestiging en kan niet horen waarom anderen naar huis worden gestuurd. Na 45 minuten buiten in de bloedhitte wachten, spreekt hij mij eindelijk aan. Ik vertel dat ik van de meneer van maandag mocht komen en noem zijn naam. Tot mijn opluchting wijst hij me door naar binnen waar ik een nummertje kan trekken.
Als ik eenmaal aan de beurt ben, loop ik naar het loket en hij neemt al mijn documenten door
Ik mag weer plaatsnemen en moet wachten op het volgende loket. Daar aangekomen gaat ze al mijn documenten doornemen: bewijs van inkomsten, verzekeringspapieren, verklaring van rechtswege, huurcontract, etc. Ik hou echt mijn hart vast dat ik toch iets mis en het weer voor niets is. Maar na een half uur waarin ze alle documenten heeft gekopieerd, aan elkaar heeft geniet en in een bakje heeft gedaan (met post-its erop en zeker niet AVG-proof…), krijg ik dan eindelijk mijn stempel in mijn paspoort waarop staat dat ik een woon/werkvergunning heb op Curaçao! Holladiejee! Nu kan ik dan eindelijk naar Kranshi (de gemeente) om mij in te schrijven in het bevolkingsregister!
Voor een afspraak bij Kranshi moet ik eerst langs een andere locatie
Om het kort te zeggen: ik moet digitaal een afspraak maken op een andere gemeentelocatie, om daar een afspraak te maken voor het aanvragen van mijn Sedula (identiteitskaart) bij Kranshi. Een afspraak maken om een afspraak te kunnen maken dus. Ik kan de volgende dag al terecht en de dame vertelt me dat ik een uur later al bij Kranshi terecht kan! Nahhh!! Zou ik dan echt een week later gewoon al mijn inschrijving rond hebben sinds we dachten weer halsoverkop terug te moeten?! Ik rijd door naar Kranshi en, na 1,5 uur wachten, ben ik eindelijk aan de beurt. Ik huppel naar de balie en zeg vrolijk: Ik kom mijn Sedula aanvragen! Ze probeert me op te zoeken in het systeem en ik word onrustig omdat het lang duurt.
Na enige tijd zegt ze: “Heb je je al wel ingeschreven?”
“Ehhhh”…”, zeg ik, “ingeschreven?” “Jaa”, zegt ze, “je moet je eerst inschrijven, en dan kan je pas je Sedula aanvragen.” Ondertussen ben ik al bijna 2 uur binnen en ik kan dus weer opnieuw naar de balie voor een nieuw nummertje om me in te schrijven (is namelijk een andere balie). Online had ik niets gevonden over de stap van het inschrijven dus die heb ik gemist. Drie uur later loop ik dus, zonder Sedula aanvraag maar mét inschrijving de deur uit en gaat het riedeltje weer opnieuw: een afspraak maken om een afspraak te maken. Twew dagen later zit ik dus bij het loket waar ik een afspraak heb om een afspraak te maken: 1,5 week later kan ik pas weer terecht bij Kranshi. Shit zeg, ik dacht net dat alles zo lekker doorliep! Hoe kan het nou dat ik de vorige keer direct door kon? Ja, toevallig had er net iemand afgezegd maar de wachttijd is nou eenmaal 1,5 week.
Na 1,5 week probeer ik het dus opnieuw
Ik ga Kranshi binnen en voorzichtig zeg ik: Ik kom mijn Sedula aanvragen. Zo waar sta ik 10 minuten later alweer buiten met de boodschap dat ik na 3 dagen mijn Sedula kan ophalen! Woehoeee!! Na 3 dagen haal ik mijn Sedula op en direct erna ga ik door naar de SVB waar ik weer een uur moet wachten tot ik aan de beurt ben. En ja hoor… 2 maanden na aankomst op Curaçao loop ik zowaar naar buiten met mijn gloednieuwe SVB-verzekeringspas!! Op week 16 van de zwangerschap, net als de “risicoperiode” voor TTS aanbreekt.
Wat een immense opluchting!
Algemene toevoeging:
Je mag op Curaçao wonen en werken met een bewijs van aanvraag van een verklaring van rechtswege. Enkel als je langer dan 8 maanden op Curaçao wil verblijven heb je werkelijk een verblijfsvergunning nodig maar dus niet per se een inschrijving bij Kranshi. Er zijn veel andere manieren, zoals een particuliere expatverzekering (of in sommige gevallen zelfs nog je verzekering vanuit Nederland), om gewoon verzekerd te zijn en op Curaçao te kunnen wonen.
Alleen in mijn specifieke geval was die inschrijving in het bevolkingsregister om daarmee SVB verzekerd te kunnen zijn, een absolute must.
Sterker nog, als het niet nodig is, zou ik zelfs afraden om een SVB verzekering te willen, omdat je 14% premie van je salaris afdraagt. In veel gevallen is dit dus behoorlijk kostbaar en kun je veel beter particulier verzekerd zijn.
Farley en Vive hoefden ook dit hele traject niet te doorlopen omdat Farley is geboren op Curaçao en dus altijd het recht heeft om zich weer in te schrijven/vestigen. Hetzelfde geldt voor Vive, als kind van iemand geboren op Curaçao.
Neemt niet weg dat het aanvragen van een verklaring van rechtswege überhaupt al best veel gedoe is voor vertrek (geboorteaktes opvragen en nog meer dingen aanleveren), maar dat valt allemaal best te overzien. De snelheid waarmee dit voor mij geregeld moest worden was vooral de complicerende en stressvolle factor, maar al met al denk ik dat we dit in recordtijd hebben bereikt terwijl het anders waarschijnlijk nog wel 4 maanden had geduurd!
MEIKE
