Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Mijn zoon ging fluitend door de basisschoolperiode heen
Ik groep 8 had hij een cito-score waaraan een havo-VWO-advies hing. Zijn juf gaf aan dat ze hem eerder naar het gymnasium zag gaan. Prima, hij wilde het atheneum wel proberen. Ik meldde hem aan bij een grote middelbare school in ons dorp. Hij kwam direct in een havo-VWO-brugklas. Hij vond het een fijne brugklas en maakt al gauw een aantal vrienden. School vond mijn zoon Erik wel prima, maar huiswerk niet. Dit vond hij vreselijk. Hij wilde thuis rusten en zijn vrienden zien. Het huiswerk werd vaak maar half of niet gedaan.
Toen bleek dat zijn vrienden naar de havo gingen, wilde Erik ook naar de havo
Ik vond het erg zonde. Ik wist dat Erik veel meer in zijn mars had. Als hij een beetje zijn best deed, kon hij gemakkelijk atheneum. Ik had het idee, dat hij meedeed met zijn vrienden. Maargoed, ik had niets te zeggen over zijn keuzes. Volgens Erik kon alleen hij bepalen wat het beste voor hem was. Ik ging niet met hem in discussie. En liet het zo. Ik wilde geen ruzie en afstand creëren tussen ons. ik moest een veilige plek blijven, de thuishaven van Erik.
De maanden verstreken
Ik zag dat Erik bar weinig aan zijn huiswerk deed. Ik sprak hem er toch op aan. “Man dat komt echt wel goed. De havo is veel makkelijker. Let maar op”, stelde Erik mij gerust. Erik kreeg zijn eerste rapport, geïndiceerd op havo-niveau. Tot mijn grote schrik was het een slecht rapport. Hij had een onvoldoende voor wiskunde, gym, Nederlands en Engels. Met grote ogen keek ik Erik aan. “Wiskunde is een 5.4 mam, die haal ik zo op. En met gym moet ik harder rennen”, glimlacht Erik. “Is dit een grapje voor jou?”, riep ik kwaad naar Erik.
Erik kreeg ‘huisarrest’ om aan zijn huiswerk te zitten
Iedere keer voor een toets, overhoorde ik Erik. Telkens was zijn kennis onvoldoende. Ik begreep het niet. Ik stuurde hem dan weer terug naar boven. Hij kon dit niveau makkelijk aan. “Ik heb gewoon geen zin in leren”, verklaarde Erik. Ik moest een serieus gesprek met hem beginnen over de gevolgen hiervan. “Erik je zal je best moeten doen in het leven. Laat zien wat je kan. Hierna moet je nog langer leren, maar dan wel op het niveau dat je hebt.”. Erik kreek me aan en schudde zijn hoofd. “Ik wil niet leren en ik doe het niet. Ik ga straks een simpel baantje nemen, maar wel gelijk verdienen”.
Dit wilde ik niet voor Erik
Hier kreeg hij spijt van en dan was het te laat. Zijn mentor vroeg me op gesprek. Logisch met zo’n rapport. Ook zijn mentor zei dat het aan de houding van Erik lag. Hij dacht dat Erik het niveau makkelijk aankon. Hij was echter niet te motiveren. Ook niet vanuit school. Daar luisterde hij gewoon niet naar. “Naar mij ook niet”, zuchtte ik. Dit was een grandioos probleem. Ik moest Erik zijn gang laten gaan, meer kon ik niet doen. Het lijdzaam toekijken hoe hij zijn carrière in de vernieling bracht, was vreselijk frustrerend.
Erik moest met een slecht eindrapport naar het vbmo
Het enige stomme hieraan vond Erik dat hij zijn vrienden niet meer in de klas had. Hij zat echter nog in hetzelfde schoolgebouw. Zijn vrienden zag hij in de pauzes. Met twee vingers in de neus haalde Erik het eerste jaar vmbo-t. Ik wenste dat hij meer zijn best deed. Hij kon zoveel meer. Ontzettend zonde.
Erik wilde uitvoerder in de bouw worden
Dan moest hij nog een MBO doen van 4 jaar, maar deze was praktijkgericht. Hij mocht dus al vrijwel gelijk de bouwplaats op. Hij kreeg gelijk: hij ging gelijk werken. Ik heb er buikpijn van gekregen. Puur omdat ik weet dat Erik zoveel meer kan. Hij heeft zich nooit ingespannen. Ik vraag me af of hij zo echt gelukkig gaat zijn. De tijd zal het leren. Ik kan niets anders doen dan toekijken, een luisterend oog bieden en van hem houden.
MONIQUE
waar komt de depressieve jeugd vandaan? Precies omdat ze op hoog niveau moeten presteren, tegen hun gemoed, en dan maar zeggen dat je je gevoel moet volgen. Hier wordt je toch moedeloos van.!!
Precies, ouders verwachten zoveel van hun kinderen.
Natuurlijk is het zonde, maar niet ieder kind heeft zin om te leren.
Als deze jongen gelukkig is, is het prima.
En mocht hij ooit besluiten iets anders te willen, kan hij zich vast omscholen, aangezien hij het makkelijk kan.
* vindt
Ik werk op een vmbo en doe mijn werk met veel plezier. Als je als ouder ziet dat je kind lui is, mag je er wat van vinden. Ik wordt ook moe van dat afgedraaide “iedereen kijkt neer op vmbo’ers” verhaal. Sommige mensen doen dat, maar de meeste mensen niet. Dat overdreven overcompenseren voelt vaak gemaakt, ook leerlingen zeggen dat steeds vaker. Moeder zegt dat ze zich zorgen maakt en meteen worden sommige mensen persoonlijk, nergens zegt ze dat het te min vind; er valt niets te verdedigen. Ik was laatst op een feestje en iemand vroeg aan een meisje wat voor opleiding ze doet. Dat meisje doet vmbo en die vrouw draaide een heel verhaal af over dat we niets hebben aan al die hogeropgeleiden die vwo doen. Blijkt dat het zusje die ook in de kamer zat wel op het vwo zit. Daarna werd het ongemakkelijk. Waar zijn we dan mee bezig?
Je hebt niets aan alléén hogeropgeleiden (net zoals je niets hebt aan alleen lageropgeleiden). Dat is niet som ongemakkelijk over te worden. De maatschappij kan niet zonder het hele spectrum.
Het werd ongemakkelijk, omdat mevrouw om te overcompenseren een aanval startte op (in haar ogen) hoger opgeleiden. Dat omhoog schoppen is net zo verkeerd als omlaag trappen. Dat zusje (vwo) hoeft zich niet schuldig te voelen dat ze vwo doet.
Helemaal eens.
Let nou maar op deze Erik heeft eerders een bouwbedrijf en wordt miljonair en lacht al die universitair afgestudeerden uit. Laat kinderen gewoon doen wat ze leuk vinden. Werken is al kut en al helemaal in een richting die je niet leuk vind.
Ben het met sommige dingen die je schrijft wel eens. Ik snap dat je de haren uit je hoofd trekt als je kind het wel kan maar niet wil. Maar dat bij Havo wordt gedacht dat je niet genoeg hersens hebt is onzin. Als dat ik jouw sociale omgeving wordt gezegd moet je daar lak aan hebben of wegwezen. ik ben een zgn stapelaar. Mavo Havo 2 HBO opleidingen en 2 post HBO opleidingen. Alleen een middelbare school opleiding zegt nog niks. En verder zou ik even kalmeren. Hem niet meer helpen en hem eens vragen wat ie nu echt wil.: doorgaan met gamen etc en naar het VMBO nou dan moet dat maar. Die fatbike die zijn vader geeft is waanzinnig. Maar ja dat vind ik van alle fatbikes. Ik zou met je ex om tafel gaan.. je extreme onrust proberen te onderdrukken en ook je neiging alles te willen regelen voor je kind. bespreek hoe hij het ziet, een beetje nuchtere houding kan jou ook helpen. Dan maar afstromen. komt ie zichzelf tegen. Een vriendin van mij heeft een zoon die een gymnasium advies had VWO ging doen. Niets deed naar de Havo afstroomde weer niets deed. Vervolgens naar de VMBO afstroomde examen deed. toen op zijn 17e bedacht dat het toch wel idioot was dat hij dit zo had laten gebeuren. Toen Havo examen heeft gedaan. Daarna een HBO opleiding begonnen is. Dat ook niets vond. Dreigde depressief te worden. Toen maar in een restaurant is gaan werken en nu een koksopleiding volgt. Gaat geweldig… hield altijd al van koken. dus ja er zijn er veel meer waar het niet van een leien dakje gaat. Wat jij nu moet doen is naar hem luisteren echt luisteren.. de keus bij hem laten. Stoppen met hem helpen laat hem dan maar zijn. kop stoten. en nog 1 ding. Als hij nog geen bijbaantje heeft zou ik dat zeer stimuleren ( ipv hem een fatbike geven) mijn kinderen werken sinds ze 14/15 zijn. Mijn dochter vind het oke ( vakken vullen) maar heeft al wel duidelijk dat ze dit en andere functies in de supermarkt niet wil doen voor altijd.
U haalt er een ex en een fatbike bij die niet uit het artikeltje komen – waar komen die opeens vandaan?
Kan iedereen het iets minder persoonlijk opvatten? Dit stuk gaat over een moeder die zich zorgen maakt over haar zoon. Er wordt nergens gezegd dat MBO’ers minder zijn dan HBO’ers en WO’ers. Ook wordt er nergens gezegd dat die zoon van haar gelukkig is met de keuzes die hij maakt en dat zijn interesses daar liggen in wat hij nu kiest te doen. MBO’ers zijn zeker niet minder dan anderen, sterker nog we hebben hun hard nodig! En als iemand een bewuste keuze maakt waarvan hij gelukkig wordt dan is dat super. Maar nergens in dit stuk wordt dat benoemd dus steun vooral de moeder die het zwaar heeft zodat zij weer steun kan bieden aan haar zoon, die het op zijn beurt ook weer nodig heeft.
Ik denk dat het een vorm van schaamte is. Vaak willen de ouders zich kunnen meten aan familie vrienden en kennissen die wel een fantastisch opgeleid kind hebben. mijn zoon ook vwo advies. daarna havo gedaan en uiteindelijk naar mbo gegaan. Ja wou zijn vrienden achterna. ben blij dat hij zijn gevoel heeft gevolgd. gaat nu elke morgen met koelbox in zijn hand de deur uit naar de bouw. hij gaat er lachend heen en komt lachend terug. en ik? ik ben gelukkig omdat mijn kind dat ook is. niks geen poeha voor de buitenwereld.
laat iedereen naar zijn eigen waarden en zijn eigen keuze.
Beter een MBO waarden hij wil werken en leren, dan thuis zitten en niks doen.
Beste mama,
Ik begrijp jouw reactie heel goed. Ik ben zo’n mama als jij en mss nog wel erger (jij liet hem aanvankelijk nog best los). Ik vind dit forum omdat ik goochelde op ‘van gymnasium afstromen naar vmbo’ omdat het met mijn 14 jarige zoon op t gym ook niet bepaald lekker gaat. Niet omdat hij niet kan, maar omdat hij veeeel liever uuuren gamet, aan op zijn telefoon zit (Snapchat, TikTok, YouTube en andere erg nuttige apps).
Kortom: wij hebben er erg veel en heftige ruzies om. En voor iedereen die Mama (of mij) verdenkt van het minachten van vmbo, mavo, havo, mbo: jullie hebben het zó mis! Want het gaat niet om de blits kunnen maken bij andere moeders (die zie ik toch ook niet meer nu hij op VO zit).
Het gaat erom 1. Dat hij hij wel kán, maar idd LUI is; en daarnaast korte termijn denkt, geen doorzettingsvermogen heeft, niet de juiste prioriteiten stelt enz. DUS: dat is gewoon zonde! Want 2. Dan blijft hij zitten en dat wil hij helemaal niet, of naar een andere school! Hij wil ZELF in deze klas op dit gym blijven! Alleen heeft hij eigenlijk geen zin om er iets voor te doen…
Omdat ik hem aan alle kanten help vind ik het ook nogal zwaar worden, soms het gevoel dat ik aan een dood paard trek. Afspraken over gamen negeert hij stelselmatig (= ruzie! Hij wordt dan zo onredelijk, echt verschrikkelijk)
Dus heb ik nu -nu weer veel stress over t gamen terwijl hij 1 dag voor een toetsweek zit en hij 5 onvoldoendes heeft- de gedachte om hem voor komend jaar aan te melden op een vmbo.
Havo moet je ook nog best aan de bak dus daarom vmbo. Mss om hem af te schrikken (het is nogal een grote stap naar een ander niveau) maar ook omdat ik die ruzies om school zo zat ben. Dat ik nu geneigd ben het maar helemaal los te laten…. Super moeilijk! Maar mss dat ie een vmbo toch beter bij hem past: niet te moeilijk, meer tijd om naast school te doen wat hij ‘wil’ (of wat z’n zwaktes hem zeggen wat hij moet doen).
Hij zegt dat hij bij z’n vader gaat wonen als ik hem voor t vmbo zou aanmelden als hij na deze toetsweek nog steeds veel te veel onvoldoendes heeft…
Extreme maatregel natuurlijk, ik weet het, maar ik trek al dat geruzie en de frustraties niet meer goed (z’n vader doet sowieso niets om hem te helpen met school; kwam laatst zelfs zomaar met een fatbike aanzetten!!! Voor onze zoon! Totaal niet opvoedkundig in mijn ogen omdat hij t momenteel echt niet verdient -naast andere bezwaren die ik heb en die m’n ex gewoon negeerde).
Dus ik doe het allemaal alleen en zo staan we regelmatig op een nare manier tegenover elkaar en is hij de laatste tijd ook best respectloos.
Ik gun hem zó het beste; dat wat hij graag wil, wat bij hem past, en dat had net zo goed vanaf de 1e klas vmbo kunnen zijn en daarna mbo. Ik heb ook een prachtige mbo opleiding gedaan!
Maar hij wil en wilde gymnasium.
Daarnaast gun ik hem dat hij bij zijn vrienden in de jaarlaag kan blijven (wat hij óók graag wil) en dat hij niet nóg een keer dat jaar moet doen, en zijn tijd op school alleen maar langer maakt.
Het maakt me een beetje gek dat hij het makkelijk kán (en het ook wíl) maar toch liever gaat gamen, nietsen etc terwijl strx met een gym-diploma zoveel meer deuren kunnen openen (óók die van mbo en hbo wat mij betreft) dan met bv een havo diploma (weet ik uit eigen ervaring)
Havo is nog een beetje dubieus: heb je nou wel of toch niet zoveel hersenen? Terwijl dat met een gym-diploma buiten kijf staat; als soort rijbewijs maar dan een bewijs van intelligentie. Het zou bep. dingen in z’n leven toegankelijker, makkelijker kúnnen maken…
Zeker omdat hij verder niet veel doet, geen hobby’s of opvallende talenten heeft…
Ik vind het allemaal erg lastig, ook dat loslaten, en het heeft dus NIETS met minachting te maken, maar vooral met er niet uit halen wat erin zit en eventueel moeten switchen van school, vrienden, stad etc. Het is niet niets en zeker in Amsterdam e.o. niet makkelijk om op een andere middelbare school in te stromen.
Ik hoop dat hij morgen zo slim is om alles op alles te zetten zodat hij z’n onvoldoendes toch nog ophaalt en lekker door kan naar de 4e klas 🤞🏻
ben het toch niet helemaal eens dat een gymnasium diploma een bewijs is dat je slim bent. meer dat je goed kunt leren. ik ken er een paar geniaal op hun vakgebied maar als het om “simpele” dingen gaat dommer dan een 4 jarige. Buiten dat is het inderdaad jammer dat hij wel wil maar er niet voor wil werken, wat natuurlijk een heel ander verhaal is dan iemand die gewoon niet wil.
beste moeder…
ik houd het kort gezien de grote kans dat mijn reactie toch niet geloofd wordt.
maar ik en enkele vrienden die op deze wijze hun schoolcarrière hebben doorlopen zijn de 25 gepasseerd met een berg spaargeld ipv studieschuld zoals vele van onze vrienden.
ikzelf, nu 32 jaar. heb recent mijn 2e woning aangeschaft. een riante villa waarbij minder dan 6 getallen de waarde zeker niet uit kunnen drukken.
opleiding zegt weinig tot niets. motivatie voor een vak wel. steun en stimuleer uw kind zijn keuzes en hij zal net als ik, ook maar een doodgewone jongeman iig op financieel gebied een mooi leven tegemoed gaan.
wel jammer als u nou niet de blits maakt bij andere moeders als u het beroep van uw zoon niet in een ingewikkelde Engelse term kunt uitleggen natuurlijk…
Een huis met een waarde van 6 getallen; zozo, jij hebt het voor elkaar. Maar geloof het of niet, die ‘6 getallen’, dat geldt voor de meeste huizen (zeg maar alles tussen een ton en een miljoen).
Wat heerlijk dat zoon zijn eigen plan heeft getrokken.
Niets liet opdringen.
Mensen die met handen werken zijn absoluut
niet te min, juist super !
Werk in de zorg, bouw of mensen bij de vuilstort, stratenmakers…
Wees trots op hun werk en toon meer respect
voor hen.
Mocht zoon later toch verder willen studeren
doet hij dat uit vrije wil.
Het is als ouder altijd jammer als je ziet dat je kind de capaciteiten niet benut omdat hij bij zijn vrienden in de zelfde klas wil zitten of andere drogredenen. Het is geen minachting voor het MBO maar het zien dat hij zijn mogelijkheden niet ten volle benut.
Is het dan niet een stuk normale opvoeding als je als ouder van een puber hem er opaan spreekt als hij op geen enkel moment zijn best doet, uit veel reacties krijg ik het gevoel dat jullie zijn luiheid goed praten.
Nogmaals: deze jongen benut WEL al zijn capaciteiten. HBI en WO vergen discipline, niet alleen brein. Deze jongen heeft dat niet en is dus niet geschikt voor HBO of WO, dus hij zit op het juiste niveau nu.
Hoi mama, mijn 3 kinderen zijn laag geschoold begonnen vmbo. Maar zij gingen graag naar school. Nu een automonteur, Apk keurmeester.
De 2de automonteur en nu iets anders, waar hij het naar z’n zin heeft.
En de 3de op een praktijkschool gezeten. Bestraat nu de mooiste tuinen, wordt op de mooiste klussen gezet door z’n baas.
Mama, je zoon komt er echt wel
Lui is ie niet. Hij werkt de hele dag op de bouw. Verdiend goed, goed fysiek werk dat je niet mee naar huis neemt.
Ik snap het probleem niet
Vreselijk en traumatiserend om een ouder te hebben die er zo bovenop zit. En waarop eigenlijk? Ik ken dubbel universitair geschoolde mensen met een walgelijk karakter en bakken vol geld.. en mensen die in hun puberteit dicht bij zichzelf bleven, sterk in hun eigen ambitie en zijn bleven geloven en hun eigen pad bewandelden. Die zijn succesvol geworden op de naar mijn inziens meest gezonde manier. Zij vonden zichzelf in die weg. Dat is het grootste goed dat je mag begeleiden als ouder. Dát is rijkdom.
Zonde. Gewoon uit het kind halen wat erin zit. Punt uit‼️‼️
Wat is dat dan?
Ik heb een dochter die de havo en een hbo-opleiding heeft afgerond. Het werk maakte haar ongelukkig.
Ze wil met haar handen technisch werk doen. Afgelopen jaar heeft ze een technische opleiding op p niveau 3 afgerond en na de zomer gaat ze naar niveau 4. Haar leermeester heeft al gezegd dat ze veel beter kan worden dan hij, terwijl hij een hele goede monteur is.
Wat ingewikkeld is, is dat ze nu geen financiële ruimte heeft om zelfstandig te gaan wonen. Dat vindt ze lastig. Het werk dat ze nu doet, wordt minder goed betaald. Gelukkig heb ik een groot huis en heeft ze haar eigen woonruimte bij mij. Als het tekort groter wordt, moet het salaris omhoog en gaan al die hoogopgeleiden fors betalen.
mijn kleinzoon is ook erg slim en haalde in de citotoets gymnasium maar koos voor atheneum.
na 4 jaar strubbelingen is hij overgestapt naar havo 5.
Hij zal nooit echt gemotiveerd leren maar ik hou van hem zoals hij is.
hij is nog jong en laat hem eerst gelukkig zijn met zijn vrienden.
misschien dringt het later wel door.
En anders goede mbo ers zijn ook nodig.prima toch?
hallo mama,
Mijn zoon begon ook aan gymnasium en via vmbo, met volwassenonderwijs z’n havo gehaald. Nu doet hij niks. Over een vervolg opleiding mag ik van hem niet praten. Maar weet je, hij is weer gelukkig nu. Natuurlijk baal ik dat hij nog niet op eigen benen kan staan. Met vallen en opstaan komen ze er zelf achter wat het beste is voor henzelf. Heeft tijd nodig. Ze moeten het leven zelf leven niet wij als ouders. M’n zoon heeft wel wat baantjes gehad en weet zelf ook dat hij verder moet leren. Komt goed. Het gaat om hun pad en niet de onze.
Hoi mama, mijn 3 kinderen zijn laag geschoold begonnen vmbo. Maar zij gingen graag naar school. Nu een automonteur, Apk keurmeester.
De 2de automonteur en nu iets anders, waar hij het naar z’n zin heeft.
En de 3de op een praktijkschool gezeten. Bestraat nu de mooiste tuinen, wordt op de mooiste klussen gezet door z’n baas.
Mama, je zoon komt er echt wel
dit loslaten is moeilijk. heb ik zelf ook ervaren.
en het is nog lastiger als je andere zoon het tegenovergestelde is. een pro leerling die nu op het mbo zit.
Ik denk dat het niets te maken heeft met minachting voor het MBO . Het is gewoon jammer dat een jong mens zijn capaciteiten niet ten volle benut. Te jong om nu al te weten wat wel of niet zijn richting is. Ik vermoed een kwestie van luiheid. En dat een moeder dat jammer vindt lijkt mij voorstelbaar. Het is n.l. zo dat, na het behalen van een diploma op het nivo dat je aankunt , je nog altijd de keuze hebt om een vak te kiezen waarvoor niet perse een VWO diploma nodig is. Maar het op zak hebben van zo’n diploma , wat je keus ook mag worden, is natuurlijk mooi meegenomen en geeft extra speel ruimte .
Helemaal waar maar als je kind echt niet gemotiveerd is om te leren en daardoor met tegenzin naar school gaat, wordt het ook niks. Een schoolniveau is niet alleen afhankelijk van je cognitie maar ook van je inzet. En die slimme koppies die nu praktisch bezig willen zijn, groeien later echt nog wel door als ze dat willen. Een andere route is ook prima. Geluk staat bovenaan en ongemotiveerd naar school gaan, maakt alles alleen maar erger.
Ik heb toch liever dat iemand iets doet wat hij leuk vindt (een opleiding en werken in de bouw) dan iets doet puur alleen omdat hij het cognitief zou kunnen (en omdat z’n moeder dat van hem verwacht).
dat zou kunnen als hij het niveau aan zou kunnen. Maar gezien het verhaal van de moeder heeft deze jongen duidelijk niet de capaciteiten voor HBO of WO, wat namelijk meer dan enkel hersengebruik is. dus moeders moet niet zo zeuren. Die jongen doet duidelijk wat hij kan en wil
Ik sluit mij aan bij de voorgangers.
Niet alleen hogere opleidingen bieden een gelukkig leven.
Als jullie zoon het later goed naar zijn zin heeft, en goed in zijn vel zit, is dat voor iedereen plezieriger.
mijn zoon was net zo.
geen zin in leren maar geld verdienen.
heeft op latere leeftijd hbo studie management gedaan en is nu leidinggevende.
dus laat het los want het geeft alleen maar geruzie en is het niet waard
ik heb zelf kinderen die hoogbegaafd zijn.
ook ik had een verwachting van mijn kinderen .
Het gaat om de kinderen en niet de ouders.
Als de kinderen gelukkig zijn dan ben ik dat ook..
Beste mama, de wereld zit zo in elkaar dat we het hebben over afstromen en afglijden, en dat we allemaal denken dat ze havo/VWO moeten doen. Maar de druk om te presteren is hoog, en havo/VWO is niet zo heilig als gedacht. Veel HB leerlingen willen graag creëren en hun leerstijl is vaak praktisch. Je zoon zal uit het leven halen wat hij eruit wil halen, laat het niveau gedoe alsjeblieft los en heb vooral vertrouwen in hem: daar groeit hij het meeste van.
Ook ik kon vroeger Havo-VWO gaan doen, maar ik koos voor een opleiding aan de lagere- en middelbare tuinbouwschool. Daar mijn diploma bloemschikken- en binden gehaald. Misschien onder mijn niveau, maar ik deed wel een opleiding waar mijn interesse in lag, en ik heb er nooit spijt van gehad! Dus als hij tevreden is met zijn baan, wat maakt het dan uit? Waarom moet een kind van zijn ouders altijd maar zo hoog mogelijk presteren? Mijn ouders hebben er gelukkig nooit moeilijk over gedaan, daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor!
wat en gezeur verweg opleiding, laat hem gewoon doen wat leuk vind, je moet trost zijn op je zoon
we kunnen niet al maal Universiteit diploma hebben
Helemaal mee eens.
Weer dat hiërarchische denken, alsof VMBO minderwaardig zou zijn aan VWO.
Houd daar eens mee op!
Ik word zo pissig van al die minachting voor MBO-ers. Erik was overduidelijk niet gelukkig op het “hogere” niveau. Alleen maar goed dat hij daar nu achter komt. Laat die knul zijn leven leiden, en accepteer dat hij het naar zin heeft, ook al is het in jouw ogen een minder beroep. De wereld kan niet bestaan op de wilde plannen die bedacht worden door de HBO-ers en WO-ers. Er zijn praktische mensen nodig om ze uit te voeren! Bovendien ben je nooit te oud te leren. Als hij het zat word zal school er altijd zijn, in de vorm van opleidingen, studies, cursussen etc.
Maar stop met die minachting voor MBO-ers. We zijn net zo intelligent als de rest van Nederland.
Wat een fantastische reactie.
Ik denk er precies zo over
Alleen dat antwoord zegt al dat het niet zo is. Voor sommige mensen is VWO niet uitdagend genoeg. Het is triest om te zien als ouder. MBO is fijn als het je niveau is en daar is idd niets mis mee.
MBO is ook fijn als je cito scores hoger aangeven. MBO kan heerlijk zijn, ookal zou je VEO kunnen. Meer doen ipv leren en zien wat je maakt, dat kan heel veel voldoening geven. Laat iedereen die graag praktisch bezig wil zijn lekker die keuze maken.
helemaal mee eens! Mijn kleinzoon had ook een citoscore om een hoge opleiding te volgen. met het bezichtigen van scholen wilde hij naar een vakschool. niet alleen leren maar ook bezig zijn met zijn handen. was een prima keuze! zit nu in het laatste jaar van de MBO, gaat volgend jaar naar de HBO gaat daar verder te studeren om technisch ingenieur te worden.
helemaal mee eens.
Geweldige reactie en helemaal mee eens. voor HBO / WO heb je niet alleen de hersens, maar ook de instelling nodig. Als je die mist, kun je dat niveau niet aan, dus ik weet niet waarom de moeder elke keer aangeeft dat hij “zoveel meer kan”. Een praktisch beroep is geweldig en zo te lezen is hij hartstikke gelukkig. Onbegrijpelijk dat dit haar dan buikpijn geeft.
Precies dat. Praten over een hoog of laag niveau is al helemaal mis. Het gaat hier om totaal verschillende leerwegen en een totaal andere manier van leren. Het zit in de hoofden van mensen dat Engelse woordjes stampen meer waard is dan inzicht hebben en iets technisch uitvoeren.
Wat heerlijk dat zo’n kind duidelijk weet wat hij wil. Gelukkig dat hij zich niet in hokje laat duwen door zijn moeder of leerkracht. Mijn man heeft ook een baan ver onder zijn niveau maar beoefent wel zijn droom beroep. Hij ervaart geen stress en gaat altijd met veel plezier naar zijn werk.