Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Lees eerst de eerdere delen:
Mijn ex zette een mes op de keel van mijn zoontje
Ik raakte ernstig gewond na mishandeling door mijn vriend
Ik durfde niet te vluchten voor mijn gevaarlijke partner
Ik durf mijn man geen seconde alleen te laten met mijn kinderen
Mijn man werd zo woest dat de hele woonkamer in puin lag
Mijn ex dreigde mij, mijn kinderen en mijn ouders te vermoorden
Ik wilde niet dat de kraamzorg erachter kwam wat er zich in ons huis afspeelt
Mijn advocaat vroeg een straat- en contactverbod voor mijn ex aan
Ik meldde mijn zoon aan bij Bureau Jeugdzorg vanwege zijn grensoverschrijdende gedrag
De dag van de rechtzaak om het gezag van mijn kinderen
Ik besloot mijn kinderen uithuis te laten plaatsen
Mijn zoon staat anoniem ingeschreven op school, mijn ex mag ons niet vinden
Ik bracht mijn dochter (3) vrijwillig naar een crisispleeggezin
Het eerste weerzien na de plaatsing
Ik had er heel veel zin in. Ik hoorde dat ze het heel goed deed maar dat er soms wel wat dingen gezien waren door de pleegouders. Dit hadden we ook verwacht natuurlijk. Die middag mocht ik naar mijn meisje want ze zou bijna jarig zijn en natuurlijk nam ik een cadeau voor haar mee. We hadden het samen hartstikke gezellig en ze vertelde honderduit wat ze allemaal gedaan en gegeten had. En dat ze natuurlijk stiekem toch had gezwommen in het bad. Ik gaf haar de kietelziekte (wij deden niet aan kieteldood maar aan kietelziekte).
Ik word ontzettend boos
Toen ik na twee uurtjes weer naar huis moest, begon mijn meisje dat ik op haar verjaardag moest komen. Voordat ik kon reageren vertelde de pleegmoeder: “Nee, jouw moeder komt niet naar jouw verjaardag, jouw familie komt.” En zonder pardon begon mijn dochter allemaal namen op te noemen van mensen die ik helemaal niet ken. Elke vezel in mijn lijf schreeuwde nu dat ik die pleegmoeder op haar neus wil slaan. Wie denkt zij dat zij kan bepalen hoe dit allemaal zal gaan lopen? Haar familie? Het is een vrijwillige plaatsing, er is geen OTS. Helemaal niks!
Mijn dochter wil dat ik wel kom
Ik weet en besef dat ik doodkalm moet blijven voor mijn dochter. Ik vertel tegen mijn meisje dat ze een leuke verjaardag zal hebben en dat ze net een cadeau van mama heeft gehad. Gelijk hangt ze aan mijn been en begint te schreeuwen dat ik moet komen op haar feestje. Als ik probeer mijn dochter te kalmeren rukt de pleegmoeder mijn dochter van mijn been af en sommeert haar te stoppen met huilen. Dit was nergens voor nodig. “Zwaai mama maar gedag, je ziet haar snel weer.” Dit keer werkte het trucje van zwemmen in de badkuip niet. Snel stapte ik de voordeur uit, ik moest maken dat ik weg kwam.
Ik nam contact op met de pleegzorgmedewerker
Buiten moest ik huilen en was ik pisnijdig tegelijk. Ik belde de pleegzorgmedewerker en vertelde wat er gebeurd was en hoe het gebeurd was. Ik vertelde dat ik het hier niet mee eens was en dat ik niet accepteerde dat ik geweigerd werd op mijn dochter haar verjaardag. Het leed was al geschied natuurlijk en ik kon er niks meer aan veranderen. Drie maanden laten zou mijn dochter naar het definitieve pleeggezin gaan. Daar zou het vast anders gaan allemaal.
Met de nieuwe pleegouders ging het anders
Toen ik de kennismaking had met de pleegouders van het pleeggezin waar mijn meisje definitief zou gaan wonen, ging het gelukkig gelijk allemaal anders. Ik mocht aan geven wat ik absoluut niet wilde en wat ik heel graag zou zien. Ook werden er afspraken gemaakt wanneer ik mijn dochter zou zien en wanneer ze mee naar huis kon voor een dag. Ik had er een goed gevoel over en het leken mij aardige mensen die op dat moment ook al een pleegdochter hadden. Voor mijn gevoel hadden ze ervaring en zouden we een goede samenwerking gaan hebben wat betreft mijn dochter. We hebben wel twee uur gezeten en elkaar leren kennen. Diezelfde week zou mijn dochter ook kennis gaan maken met ze. Ik hoefde mijn dochter niet zelf te brengen, dit zouden de crisispleegouders doen.
Mijn meisje lijkt het naar haar zin te hebben
De week erop werd mijn dochter verhuisd naar het pleeggezin en weer twee weken later mocht ik mijn meisje ophalen voor een gezellige dag thuis. Het was een enorm leuke dag en samen hebben we gedanst en gespeeld. Ook zijn we even wezen winkelen en een ijsje gaan eten. Als ik mijn meisje later op de dag terugbreng naar het pleeggezin lijkt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is voor haar. Ze begint gelijk honderduit te vertellen tegen de pleegouders wat ze allemaal gedaan heeft die dag. En vertelt dat ze stiekem tegen mama heeft verteld dat ze ook een bad hebben en daar al in gezwommen heeft.
De pleegouders wilden van alles van mij weten
De pleegouders begonnen te lachen en vroegen aan mij hoe het kwam dat ik allemaal verschillende trucjes had met mijn dochter. Ik legde ze kort uit hoe al deze dingen tot stand waren gekomen. Dat ik weigerde mijn kinderen straf te geven en ook weigerde naar mijn kinderen te schreeuwen. Als ik ergens was met de kinderen en ze moesten naar mij toe komen, floot ik altijd en dan wisten ze dat ze moesten komen. Ik heb echt een hekel aan ouders die als een dolle gaan lopen schreeuwen tegen hun kinderen dat ze moeten komen, daarom bedacht ik dus dat fluitje. Ze vonden het een perfecte oplossing en wilde graag al mijn trucjes weten, dan zouden ze ook daarmee aan de slag gaan.
WORDT VERVOLGD
TRUUSJE
Insta: truusjevanzanten
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
