Vanmorgen had ik spreekuur en kwam mama Gea bij me op controle
Ze is vandaag 39 weken en 6 dagen zwanger van har tweede kindje. Bij haar eerst kind beviel ze een week te laat, maar nu heb ik ineens het gevoel dat ze vandaag of morgen zou kunnen gaan bevallen. Dit zeg ik uiteraard niet tegen haar. Alle controles zijn prima, Gea voelt zich nog goed en het kindje doet het ook goed. Lekker beweeglijk. Met de doptone horen we luid en duidelijk een krachtige en regelmatige hartslag. Ik plan zoals gewoonlijk een nieuwe afspraak voor de week erna en neem afscheid van Gea.
Aan het einde van de middag neem ik de dienst van mijn collega over
Tijdens de lunch had ze me al bijgepraat over de zaken die ik moest weten en om 18.00 uur zou ze de diensttelefoon naar me doorschakelen. Het is een strakke planning, maar er is precies nog even tijd om een rondje te gaan hardlopen. Onderweg belt mijn collega of ze de telefoon vast mag doorschakelen, omdat ze op het punt staat te vertrekken. Ikk geef aan dat ik met 5 minuten wel thuis ben, dus dat het kan.
Nog geen minuut later gaat de telefoon
Het is Gea. Sinds een uur heeft ze weeën. Ze zijn nog wat wisselend en komen de ene keer om de 5 minuten en de andere keer zit er 10 minuten tussen. Doordat ik heb hardgelopen sta ik Gea half hijgend te woord. Gea heeft net een wee gehad en staat ook uit te puffen. Het is een grappig gesprek. Omdat de weeën nog wat wisselend zijn en ik vlakbij haar woon, spreken we af dat ik gauw even onder de douche spring en met maximaal een half uur bij haar ben. Gea vindt het best. Ze belt als het in de tussentijd toch te lang lijkt te duren.
Precies een half uur later draai ik de oprit op en zie ik door het raam Gea al staan
Ze staat in de keuken, voorover op de tafel hangend, de weeën op te vangen. Ik ga gauw naar binnen. Bij Gea staat goede vriendin Herma. Ik heb haar al eens ontmoet toen ze mee was naar het spreekuur. Erwin, de partner van Gea blijkt onderweg naar Breda voor een cursus. Breda is zo’n 2 uur rijden hiervandaan, en het is ook nog spits. Inmiddels is hij weer onderweg naar huis. Hij was bijna in Breda, maar heeft bij een benzinepomp de collega’s waar hij mee samenreed eruit gezet en is omgekeerd. De collega’s zouden dan weer opgepikt worden door een andere collega die ook onderweg was naar die cursus.
We gaan om 18.25 uur de stand van zaken opmaken
Ik voel naar de buik van Gea en luister naar het hartje van de baby. Het is allemaal keurig. Op verzoek van Gea doe ik ook een inwendig onderzoek. Ze heeft al 4 cm ontsluiting. Gea wil graag poliklinisch bevallen, dus we gaan ons klaarmaken voor vertrek naar het ziekenhuis. We besluiten dat we samen met vriendin Herma die kant opgaan en dat we Erwin rechtstreeks naar het ziekenhuis laten komen. Floris, de zoon van Erwin en Gea wordt opgehaald door opa en oma en daarna kunnen we vertrekken.
Gea heeft geen pauzes meer tussen de weeën, het is echt wee-na-wee-na-wee
Ik denk dat het heel hard gaat. Een uur na het inwendig onderzoek van thuis stappen we de verloskamer in het ziekenhuis binnen. (het is 19.25 uur). Ik controleer Martine en opnieuw de hartslag van de baby. Opnieuw is alles goed. Een inwendig onderzoek is nu niet nodig, we zien hoe het loopt, het is prima om af te wachten en te kijken wat er gebeurt. Dan spreek ik ook uit naar Gea en Herma dat ik denk dat de bevalling heel snel gaat. Kort daarna krijgen we de update dat Erwin met 20 minuten er zal zijn. Gea kermt en zucht: “Hij moet er wel bij zijn hoor! Dat moet!”. Ik ga alvast alle benodigdheden voor de bevalling klaarzetten. Een wiegje met warme kruiken en daar omheen de kleertjes die de baby straks als eerste aan krijgt. Doeken bij de kruiken om de baby straks mee te kunnen afdrogen. Een ‘partusset’, deze bevat klemmen om na de geboorte, de navelstreng af te klemmen en een schaar om de navelstreng te kunnen doorknippen. Ik leg een navelklem klaar. Daarnaast wordt er bij een poliklinische bevalling ook altijd een opvangtafel naar binnen gereden. Stel dat het kindje na de geboorte extra ondersteuning nodig heeft voor de ademhaling, dan is alles binnen handbereik en hoeft het kindje niet meteen de ruimte te verlaten waar moeder zich bevindt.
Gea krijgt hevig drukgevoel en zit tegen persdrang aan
Het is 19.40 uur. De baby maakt het goed en laat nog steeds een keurig regelmatige hartslag horen van rond de 130 slagen per minuut. Het voordeel is dat Gea’s vliezen nog niet gebroken zijn (als dat zo was geweest was er waarschijnlijk geen houden meer aan geweest). Ik bel een verpleegkundige van het ziekenhuis om te laten regelen dat Erwin bij binnenkomst wordt opgewacht en in een rechte lijn naar de verloskamers wordt gebracht, omdat er echt geen tijd te verliezen is. Ondertussen vraag ik Herma om Erwin te bellen en hem uit te leggen dat hij wordt opgewacht, hij is op het parkeerterrein!
Gea ligt op haar zij, met haar broek nog aan
Tussen de weeën door help ik haar met het ontbloten van haar onderlichaam. Gea zucht dapper haar volgende wee weg. Ik moet haar goed coachen om dit voor elkaar te krijgen. Maar het lukt. Om 19.50 uur stapt Erwin de verloskamer binnen. Deze deur is letterlijk nog niet dicht of de vliezen vanGea breken. Het heldere vruchtwater loopt af. Daaropvolgend komt meteen een hevige wee met duidelijke persdrang. Gea is wanhopig. Het overvalt haar ineens dat het nu gaat gebeuren. De spanning van het wel of niet op tijd zijn van Erwin valt weg, maar het is even omschakelen. Ik stel haar gerust en leg uit dat zowel de conditie van Gea zelf als die van de baby perfect zijn. De baby doet het hartstikke goed en Gea net zo. Erwin steunt zijn vrouw geweldig in dit laatste stukje.
Na tweeënhalve perswee wordt om precies 20.00 uur dochter Willemijn geboren
Ze huilt direct en is helemaal mooi roze van kleur. Wat een ontlading bij Erwin en Gea, zo fijn dat ze dit laatste stukje toch samen hebben kunnen doen! En wat was het super dat vriendin Herma erbij kon zijn als vertrouwde basis voor Gea. De placenta volgt vlot en is compleet. Het bloedverlies is weinig. Na het hechten geven we de ouders de tijd om bij te komen. Wat een snelle bevalling was dit! Ik ben voor Erwin en Gea heel blij dat ze het laatste stukje samen hebben kunnen doen. Vaak is dit ook erg fijn voor de verwerking van de bevalling. Wat later op de avond wanneer ik Willemijn heb nagekeken en gewogen praten we kort nog even na en ook in de kraamweek hebben we nog uitvoerig gekletst en kunnen lachen om deze mooie maar toch spannende bevalling…
VERLOSKUNDIGE LIDA
