Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Lees eerst de vorige delen:
Deel 1: Charissa besloot 7 jaar geleden als nanny te gaan werken in Amerika
Deel 2: Mijn au pair avontuur was een ramp
Ik kan Engeland alweer sinds 2017 mijn thuis noemen. En als ik zeg thuis, ik bedoel ook echt huis. De mensen, de cultuur, het sprak me allemaal meer aan dan Nederland. Sinds 2017 is er aardig wat gebeurd in Engeland, let’s start at the beginning.
Ik verhuisde naar een dorpje dichtbij Londen
In september 2017 verhuisde ik naar een dorpje dichtbij Londen, om te zorgen voor een 6 maanden oude baby. Ik genoot van het zorgen voor een baby, en genoot van Engeland en van Londen. Pub life en West End shows binnen handbereik. Al snel raakte ik bevriend met Amber, zij was ook au pair in Engeland. Kort daarna waren we elk vrij moment samen. Tot de dag van vandaag hebben we nog steeds contact, terwijl zij alweer een paar jaar in Nederland zit.
Het moment dat ik terug naar Nederland moest brak aan
De eerste 2,5 jaar vloog voorbij; tijdens het zorgen voor de baby (kleuter inmiddels), volgde ik een Nederlandse online studie voor pedagogisch medewerker. Ik vloog telkens op en neer naar Nederland. Toen kwam er helaas na 2,5 jaar de tijd dat ik stage moest gaan lopen in Nederland op een kinderdagverblijf. Mijn gastgezin was inmiddels zwanger van hun tweede kindje. Na een lang gesprek besloot de moeder met zwangerschapsverlof te gaan, terwijl ik mijn stage liep in Nederland. Zo hoefde zij geen nieuwe au pair te vinden. Ze wilde heel graag dat ik terug kwam.
Ik miste Engeland enorm
De stage op een kinderdagverblijf vond ik helemaal niets. Ik miste Engeland. Ik miste het één op één met kinderen werken, ik miste creatief zijn en ik miste het altijd maar buiten zijn met kinderen. Ik miste zelfs de huishoudelijke taken die er bij kwamen kijken. De interactie met de kinderen was leuk, maar er was zoveel meer dat je kon doen met de kinderen. De stage was het laatste stukje naar mijn diploma. Omdat ik mijn stage fulltime volgde, was ik binnen een paar maanden alweer klaar. Ik hopte meteen in een vliegtuig; terug naar Engeland. Terug naar hetzelfde gezin, nu met een kleuter en een pasgeboren baby’tje.
Covid liet de fijne situatie veranderen
De eerste weken verliepen als vanouds, tot Covid kwam. De Covid regels waren streng in Engeland, je mocht één keer per dag naar buiten en niemand anders zien dan je eigen huishouden. De ouders werkte ineens vanuit huis en met drie volwassenen en twee kids in huis was het huis te klein. Ik vond het lastig om niet meer 40 uur per week te werken. En de moeder vond het lastig om de kids te zien kiezen voor de au pair, en niet voor haar. Als ik probeerde aan te kaarten waar ik tegenaan liep, kreeg ik telkens te horen: “Wees blij dat je nog een baan hebt.” Maar was dat het waard?
Ik besloot terug naar Nederland te gaan
Er zijn uiteindelijk veel gesprekken geweest, totdat ik volledig brak. Ik woonde in hetzelfde huis als waar ik werkte, waar ik mijn eens per dag naar buiten gebruikte met de kinderen. En de vrijheid die ik altijd had om richting Nederland te vliegen in het weekend als ik dat wilde, was er niet meer. Alles wat mijn leven in Engeland zo fijn maakte was weg door Covid, zoals dat voor velen was. Ik besloot naar Nederland te vliegen. Ik kreeg gelukkig een speciale uitzondering vanwege familie in Nederland en vloog vanaf een compleet leeg vliegveld richting Nederland.
Een onverwacht telefoontje hakte erin
Daar aangekomen kreeg ik een telefoontje van het gastgezin: ze wilden me niet meer terug, ik was toch niet de nanny die ze wilden. Op dat moment was ik al rond de drie jaar met ze. Het bericht kwam dan ook echt even flink binnen. Ook raakte ik in paniek over mijn spullen want alles stond daar nog. En niet alleen kleding, ook dingen van sentimentele waarde zoals sieraden en mijn computer. Ik was van plan mijn leventje weer op te bouwen in Engeland, dus alles was nog daar.
Ik stapte bij een vreemde man via Tinder in de auto
In deze tijd had ik contact met Adam, mijn inmiddels man, via Tinder. In een paniekmoment belde ik hem op, terwijl we nog nooit aan de telefoon gesproken hadden: “Listen, I really need help…”. En zo gebeurde het dat Adam mij de volgende dag van het vliegveld haalde. Hij bracht mij naar mijn (oude) gastgezin, hielp mij met spullen pakken, en nam me daarna mee op een date. Een onwijs bizarre situatie. Nu lachen we om onze eerste ontmoeting; ik stapte bij een vreemde man in de auto, op een vliegveld in het buitenland en hij is nu mijn man! We zijn sinds die dag onafscheidelijk.
Terug naar Engeland was mijn doel
Terug in Nederland concentreerde ik mij op het vinden van een nieuwe nanny familie, in Engeland. En die vond ik; ik kon meteen starten. Ik zou vier keer zoveel per week verdienen en dit keer geen dorpje naast Londen, maar in de buzz van Londen. Toen ik begon als nanny, was Arthur net twee jaar oud en Scarlett 10 maanden oud. Ik voelde me gewaardeerd en ik klikte heel goed met de ouders. Ze vonden het goed, ondanks Covid, dat ik de weekenden doorbracht bij Adam thuis. Na drie maanden daar gewerkt te hebben, introduceerden we Adam aan de kinderen. Scarlett was meteen verliefd en dat is ze op de dag van vandaag nog steeds.
Mijn nanny kindje kwam met een speciaal bericht
Op een avond deed ik de kinderen in bad, en Arthur vertelde me: “You know, Sissa (zo noemden ze me), mummy has a baby in her tummy!” Ik dacht dat hij in de war was, want de moeder van een vriendje van hem was in verwachting. De volgende dag moesten de ouders, die veelal vanuit huis werkten, toch weg voor een werkafspraak. Ik dacht er niet veel van, totdat ze thuis kwamen en ze Arthur een echo foto gaven om aan mij te geven; het derde kindje was op komst.
Met een 10% salaris verhoging en een gesprek hoe het allemaal in zijn werking zou gaan met een baby’tje erbij, besloten we allemaal dat ik op zeker zou blijven als de derde geboren zou worden. Niet wetende wat een avontuur dat zou worden…
WORDT VERVOLGD
CHARISSA
Insta: CharissaPackham
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
nou nee hoor – centraal London….
Ik hang aan je lippen.. Wanneer komt het vervolg?