Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Lees eerst de vorige delen:
Deel 1: Ik had een vreemd gevoel bij deze zwangerschap, bij de 13 weken echo bleek waarom
Deel 2: De echoscopiste zag een opvallende plek op mijn placenta
Mijn bloeddruk was heel hoog
De afspraak met de geneticus in het Erasmus ziekenhuis is er nooit gekomen. Toen ik bijna 16 weken zwanger was, had ik een controle gepland staan met mijn internist in verband met mijn bloeddruk. Die ochtend had ik mijn bloeddruk zelf al gemeten thuis. En hij was hoog, heel hoog. Ik stak mijn kop in het zand en dacht dat dit kwam door alle stress. Ik moest gewoon rustig aan gaan doen! Ons kind was gezond, ik wilde al die onderzoeken niet. Ik wilde rust. Dan kwam alles wel goed.
De arts schrok van de hoogte van mijn bloeddruk
Mijn vriend besloot mee te gaan naar de controle bij de internist. Achteraf heeft dit zo moeten zijn. Ik voelde me helemaal niet goed, ik voelde me ziek. Een soort grieperig gevoel. Eenmaal in het ziekenhuis moest ik eerst een half uur lang mijn bloeddruk laten meten voordat ik bij de internist op controle langs zou komen. Wat was ik nerveus. De eerste meting die gedaan werd was torenhoog; 180/120. “Dit is heel fout!”, dacht ik meteen. De assistent schrok er ook van. Ik zei dat ik veel stress had door onzekerheid in de zwangerschap en mij niet goed voelde. Ze gaf aan dat ik het beste vijf minuten rustig kon blijven zitten en kreeg wat water te drinken. Dan zou de meting erna wel lager zijn.
Ik raakte in paniek; ik wilde niet opgenomen worden
Helaas was de meting erna weer zo hoog: 185/121. Ik begon te huilen, zoveel paniek overviel me. Ik wilde niet opgenomen worden. Kon ik niet terug naar huis? Wat betekende dit voor mijn zwangerschap? Allerlei gedachten raasden door mijn hoofd. De assistente deed nog een paar metingen maar de bloeddruk bleef gevaarlijk hoog. Ze zei: “We stoppen nu met meten, ik ga overleggen met de internist over deze metingen. Ook omdat je zwanger bent. De internist zal je straks naar binnen roepen.”
Ik mocht niet naar huis in deze conditie
Na een minuut of vijf werd ik opgehaald door de internist. Mijn vriend had dit allemaal niet meegekregen want ik wilde dit voor hem weghouden. Hij zat alleen in de wachtkamer en werd geroepen. Hij zag meteen mijn behuilde gezicht en schrok zich rot. We namen plaats in de onderzoekskamer en de internist zei direct dat ik niet naar huis kon gaan in deze conditie. Hij zei dat ze mij moesten opnemen. Ik wist niet wat ik hoorde, de grond zakte onder mijn voeten vandaan. Dit was een nachtmerrie, een slechte droom. Ik zou zo meteen wakker worden! Toch?
Er werd snel een echo gemaakt van ons kindje
Maar ik werd niet wakker uit een slechte droom. Dit was de keiharde en oneerlijke realiteit. Vanaf hier ging alles zo bizar snel. Het is ook een waas in mijn geheugen. Ik werd aan een magnesium infuus gelegd en kreeg medicatie om mijn bloeddruk zo snel mogelijk omlaag te krijgen. Er werd nog snel een echo gemaakt van ons kindje. Gelukkig hij deed het nog steeds goed.
De mogelijke gevolgen van de hoge bloeddruk waren ernstig
De gynaecoloog zei dat ik niet in het ziekenhuis in Breda kon blijven. Er werd opnieuw bloed geprikt en ook urine afgenomen. De waarden bleken eveneens afwijkend. Er werd aangegeven dat het zeer gevaarlijk was; ik kon een hersenbloeding krijgen of in een insult raken door de hoge bloeddruk. Ze zouden een ambulance gaan regelen. Daarmee zou ik naar een academisch ziekenhuis worden gebracht om mij daar verder te onderzoeken en te behandelen. Mijn vriend en ik konden het niet geloven.
We moesten de zwangerschap mogelijk gaan afbreken
Uiteindelijk ben ik naar het ziekenhuis in Utrecht gebracht. De gynaecoloog zei vlak voor mijn vertrek dat ik er rekening mee moest houden dat ik deze zwangerschap zou moeten gaan beëindigen, voor mijn eigen gezondheid. Haar woorden zal ik nooit meer vergeten. Ik was zo boos dat ze dit zei. De moeder in mij dacht alleen maar: “Niemand die mijn kindje van me af neemt of deze zwangerschap gaat beëindigen!”
Mijn bloeddruk was onder controle
Eenmaal in het ziekenhuis in Utrecht aangekomen was mijn bloeddruk door de medicatie inmiddels onder controle en stabiel. Meerdere gynaecologen stonden aan mijn bed en deden hun zegje. Er werd gezegd dat ik eerst de avond en nacht daar zou doorbrengen. De volgende ochtend zouden ze een uitgebreide echo doen om te onderzoeken of er daadwerkelijk sprake was van een mola. Van daaruit zou er verder worden gekeken…
Lees HIER verder.
MACHTELD
Insta: mags1987
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
