Het is zondag 14 april en ik krijg een appje
Ik ben toegevoegd aan een groep voor de verjaardag van mijn vriendin M. Zij is op 12 mei jarig en ze willen haar graag verrassen. Superleuk idee! M. is niet een vriendin die ik wekelijks zie, maar ze zit absoluut in mijn hart. Het is Moederdag op 12 mei, dus er zijn best wat mensen die aangeven dat ze niet kunnen die dag. Ik kijk in mijn agenda, en zie in de staan “Moederdag Breda verrassing”. “Aaahh”, denk ik ,“J. en de kids hebben iets gepland.” Ik glimlach, en geef in de app door dat ik helaas ook niet kan.
Ik denk er verder eigenlijk niet zo over na, totdat ik benaderd wordt door een vriend van J. over een vrijgezellenfeest voor hem
We gaan namelijk over niet al lange tijd trouwen. En ik bedenk me ineens: “Zou er voor mij ook iets gepland zijn?” Er begint iets te borrelen in mijn hoofd. Die verrassing op Moederdag? Zou dat iets anders zijn? Het viel me namelijk op dat een aantal vriendinnen in de appgroep voor de verjaardag van M. hadden aangeven dat ze een andere afspraak hebben deze dag. Ik besluit het te laten gaan en er verder niet over na te denken.
12 mei komt dichterbij en ik besluit thuis in die week maar eens een balletje op te gooien over de Moederdag verrassing
Ik krijg als antwoord dat we ergens heengaan in Breda en dat we aansluitend gaan eten bij E. en C., vrienden die in Breda wonen. “Dat is gek”, denk ik nog, “E. heeft helemaal niets gezegd over dat we komen eten. Zou het dan toch iets anders zijn?” En wederom besluit ik om het maar gewoon te laten gebeuren, wat het ook mag zijn.
En dan is het zover, Moederdag
Ik word best vroeg wakker gemaakt met een overheerlijk ontbijtje, en ik krijg orders dat ik me “leuk & mooi” moet aankleden en dat we om 10 uur in de auto moeten zitten. De kids gaan ook mee, maar ik heb nog steeds geen idee wat we gaan doen. Ze mompelen iets over een museum, maar ik vraag me af wat voor soort museum dat dan moet zijn, helemaal in Breda. Of zouden de kids naar E. en C. gaan en gaan wij misschien samen lunchen ergens? Of is er toch wel ets anders aan de hand? Mijn hoofd begint een beetje overuren te maken, maar ik geniet ook wel weer van de spanning en onzekerheid. “Nee joh”, denk ik, “Breda is toch heel erg ver weg, daar zal nooit mijn vrijgezellenfeest zijn.”
In Breda parkeren we de auto en lopen richting het centrum
Het is mooi weer en een drukte van jewelste in de stad. J. zoekt op zijn telefoon waar we naartoe moeten en Loa roept ineens, “Kijk mam, die mevrouw op de fiets lijkt heel erg op A!” (A. is een vriendin uit Utrecht.) Ik kijk naar de mevrouw en beaam dat ze ze net een tweelingzus van A. lijkt, en we lopen verder.
J. loopt een beetje te klooien
We komen op een bepaald moment in een steeg uit bij een restaurant wat nog niet open lijkt. J. wordt gebeld, draait zich om en maant ons mee te komen. Nu begin ik nattigheid te voelen. Er staat iets te geburen, al weet ik nog niet wat. Hij sleurt ons mee een klein cafe in waar we even wat gaan drinken. Het is wel duidelijk dat we hier ergens op moeten wachten. En dan krijgt hij op één of andere manier groen licht. We lopen weer naar buiten en het valt me op dat we weer richting het restaurant lopen wat eerder dicht leek te zijn. Maar nu zie ik daar heel veel vrouwen en meisjes naartoe lopen. Allemaal mooi aangekleed. Mijn hoofd maakt overuren “Waar komen we in terecht? Wat is dit voor plek?” Het is duidelijk een plek voor vrouwen. Is het een stripclub? Maar J. en de kids lopen ook mee, dus dat kan niet. Op het moment dat ik het entreehek binnenloop, zie ik aan mijn linkerkant een vreemde dame mij filmen. “Wat is dit allemaal?”
En dan hoor ik een hele hoop lawaai aan mijn rechterkant
Ik kijk naar rechts en zie ineens allemaal bekende gezichten. “Hè, wat doen die nou allemaal hier?” En dan valt het kwartje, zij zijn hier voor mij! Ik kan het niet geloven, ze zijn gewoon op Moederdag helemaal naar Breda gekomen om mij te verrassen. Wat bijzonder! Ik voel me ineens een beetje emotioneel worden, en kan niet geloven dat ze dit allemaal voor mij over hebben. Mijn hart vult zich met liefde voor deze vrouwen en ik omhels ze stuk voor stuk. Dan is het tijd om naar binnen te gaan en J. en de kids laten me achter met deze groep lieverds.
Wat er dan volgt laat zich het beste omschrijven als luid, warm, hysterisch, kakelbont, overweldigend, gezellig, gek, liefdevol en om nooit meer te vergeten!
Op naar de bruiloft.
X NATAS
