Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Lees eerst deel 1: Ik was 21 jaar en had ineens allerlei vage klachten als opvliegers en nachtzweten
De ovulatie test kon door de overgang vals positief zijn
Een ovulatie test wordt positief als je veel LH hormoon in je bloed hebt. Nou is het zo dat als je in de overgang zit je dus verhoogde LH hormonen hebt. Dus een ovulatie test zal bij mij altijd positief zijn, maar dat is een valse uitslag. Dit kwam als een klap aan. Ik heb vele onderzoeken gehad; bloedonderzoeken, botscans en echo’s. Ook moest ik gelijk aan de hormoonpillen om botontkalking tegen te gaan. De symptomen van de overgang werden hierdoor gelukkig ook veel minder. Ook kreeg ik elke maand een “ongesteldheid”. Dit was geen echte ongesteldheid maar door de medicatie. Wel zeiden ze: “Als je ooit over tijd bent met deze pillen, wel even testen voor de zekerheid.”
We moesten gaan nadenken over een eiceldonor
Maanden gingen voorbij en ik moest eens in de zoveel tijd naar het Erasmus. Ook had ik wekelijks een afspraak met de psycholoog van het Erasmus die gespecialiseerd is in vervroegde overgang. Toen gingen we nadenken over alternatieven want mijn vriend en ik wilden uiteindelijk dolgraag een kindje. Onze enige opties waren: IVF (met een eiceldonor) of adoptie. Wij zijn ons gaan verdiepen in IVF. Het eerste wat je dan moet regelen is een eiceldonor. En de enige die in mij op kwam was mijn oudere zus. Er zitten namelijk wat eisen aan een potentiële donor. Zij mag niet jonger zijn dan 18 en niet ouder als 43 (hoe jonger hoe beter) maar ook moet de donor ‘kindklaar’ zijn. Dus geen kinderen (meer) willen. Mijn zus heeft twee prachtige zoons en wilt geen derde kindje. En ze is 25! Wat haar een perfecte donor maakte. Zij zei natuurlijk ‘ja’ toen ik vroeg of ze dit voor mij wilde doen. Hoe mooi was dat? Het is het dichtste bij mijn eigen DNA.
We wilden nog wachten met IVF tot ik een vaste baan zou hebben
Wij zijn ons hier in gaan verdiepen, maar waren nog van plan te wachten met dit traject. Dit aangezien mijn vriend en ik beiden nog thuis wonen en ik geen vaste baan had. Uiteindelijk was het 5 maart 2024. Ik was al een paar dagen wat misselijk maar dacht er niet zoveel van. Ik begon mijn dag zoals normaal. Ik moest werken dus ik stond om kwart over acht op en ging me klaarmaken. Ik nam mijn hormoonpil in en ik zag ineens dat het al dag 15 was van mijn pil. Ik hoorde op dag 4 ongesteld te worden… Toen bedacht ik me dat ik nog een zwangerschapstest had liggen van de tijd dat we het aan het proberen waren. Ik dacht het kan geen kwaad dus ik doe hem wel. Denkende: “Die kan toch nooit positief zijn”.
Het ondenkbare bleek toch mogelijk
Ik deed die test en ben me verder gaan klaarmaken. Ik had niet meer gekeken tot ik na een paar minuten dacht: “Ohja die test.” Ik draai hem om en je raadt het al: zo positief als het maar zijn kon! Ik begon gelijk te huilen maar dacht ook vrijwel meteen: “Dit kan niet. Dit is net als die ovulatie test. Het is onmogelijk.” Ik heb nog het doosje van de test uit de prullenbak gepakt om te checken of ik niet per ongeluk een ovulatietest had gedaan, maar nee dit was écht een zwangerschapstest. Ik ben toen naar mijn zusje haar kamer gerend. Ik gaf haar de test en zij gooide vol ongeloof haar make-up naar de andere kant van de kamer. Ze begon ook gelijk te huilen. Ik wilde niet dat zij teleurgesteld raakte, dus praatte het idee gelijk uit haar hoofd want dit kon niet waar zijn. Wij zijn samen naar mijn moeder gerend die net wakker werd. Zij keek naar de test en zei toen: “Is dit geen coronatest?” Ik zei “Nee, mam! Dit is écht een zwangerschapstest, ik heb het drie keer gecheckt.”
Ook in het ziekenhuis geloofden ze de positieve test niet
Vervolgens heb ik mijn oudere zus gebeld en zij is direct de auto ingesprongen om een digitale te halen. Die gaf gelijk aan: zwanger 3+. Ik heb toen mijn vader gebeld en die wist niet goed te reageren. Wij dachten allemaal dat dit een vals positieve test was. Vol stress en adrenaline ben ik naar mijn werk gegaan. Ik had mijn vriend nog niks verteld omdat ik het hem face to face wilde vertellen. Daarna heb ik veel contact met het Erasmus gehad want zij geloofden het ook niet. Ik kon een week later pas terecht voor een echo. Ik besloot toen toch mijn vriend te bellen, ik kon het niet meer voor mij houden. Hij geloofde ook zijn oren natuurlijk ook niet!
We zagen ons wondertje op de echo met een perfect kloppend hartje
We konden niks anders doen dan die eerste echo afwachten. En geloof me, dit was de langste week van ons leven. Waren we nu in verwachting van een wonder, of speelde mijn lichaam spelletjes? Eindelijk brak de dag van onze echo aan. Wij kwamen aan in het Erasmus en konden gelijk de kamer in. En ja hoor, daar was ons wondertje! Ik was al 8 weken in verwachting. Het hartje klopte ook perfect. Wij waren door het dolle heen. De artsen wisten ook niet wat ze overkwam. De kans dat dit zou gebeuren was immers nihil.
Voor ons is er bewijs dat wonderen bestaan
Ondertussen ben ik 20 weken zwanger en groeit er een klein meisje in mijn buik. Ons allergrootste wonder. Voor nu genieten we volop van de zwangerschap en dadelijk van ons kleine meisje. Na mijn bevalling moet ik weer terug naar het Erasmus en gaan we verder met de behandelingen voor de overgang. Dit alles is voor mij echt bewijs dat wonderen bestaan!
ZOË
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
