Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Ik had ineens veel vage klachten
Mijn verhaal begint in oktober 2023. Ik was toen nog 21 jaar. Ik had ineens veel last van opvliegers, nachtzweten, hoofdpijn en slapeloosheid. Toen ik dit een week of twee later aangaf aan mijn moeder zei ze: “Zit je niet in de overgang?” Waarop ik reageerde: “Mam doe even normaal, ik ben 21”.
De eerste bloeduitslagen bleken goed
Op haar advies ben ik de volgende ochtend toch naar de huisarts gegaan. Gelukkig werd ik erg serieus genomen door de arts en hebben ze gelijk bloed afgenomen. Ze hebben toen getest op mijn lever, suikers, schildklier, bloedarmoede en de overgang. Allebei mijn oma’s waren wat vroeger in de overgang, dus vandaar dat ze me gelijk serieus namen. Een dag later kreeg ik een mail dat mijn labuitslagen binnen waren. Ik heb gelijk gebeld en kreeg toen te horen van de assistente dat mijn suikers, ijzer en lever goed waren. De eventuele overgang en schildklier was wat ingewikkelder om te testen dus dat zou nog even duren. Ik was blij dat de eerste uitslagen goed waren maar was daardoor wel angstiger dat het de overgang zou zijn.
Een vriendin vertelde dat ik de uitslagen al zelf in kon zien
Een dag daarna kreeg ik weer een mail dat mijn uitslagen er waren. Ik natuurlijk gelijk weer gebeld. De assistente mocht ineens niets zeggen over mijn uitslag en ik zou een dag later door de arts gebeld worden. Hierdoor wist ik gelijk, dit is niet goed. Ik heb in paniek mijn moeder en zus opgebeld. Zij waren ook erg nerveus maar wilden dat niet laten merken, zodat ik ook rustiger bleef. Mijn vriend vond het allemaal ook erg spannend, maar wist niet zo goed wat hij kon verwachten. Toen heb ik mijn beste vriendin geappt. Zij is verpleegkundige en ik dacht misschien kan zij mij wel helpen, want ik draaide helemaal door van de stress en angst. Zij vertelde dat je op de website van het ziekenhuis kan inloggen en zo al je uitslagen kon inzien. Ook die nog niet besproken zijn door de arts.
Dit was geen goed nieuws
Ik heb dit maar gelijk gedaan en alles naar haar doorgestuurd. Zij opende het direct maar na 10 minuten had ze nog niet gereageerd. Ik appte haar toen: “Het is de overgang he?”, waarop zij reageerde: “Ja, 99% zeker. Het wijst of op niet goed werkende eierstokken, of menopauze… Nu mag je je zorgen maken.” Ze voelde zich ontzettend schuldig dat zij het nieuws moest brengen, maar ik was alleen maar blij dat ik niet nog 24 uur moest wachten op een belletje van de dokter.
Ik reed langs de huisartsenpraktijk, ik moest het van een arts horen
Ik was tijdens dit alles aan het werk. Op werk wisten ze wel al van het onderzoek. Ik ben na het nieuws volledig ingestort toen en mocht gelijk naar huis. Toen ik naar huis reed, reed ik langs de huisartsenpraktijk. Het was half 6 dus waren ze al dicht maar ik zag één van de huisartsen nog voor de praktijk staan. Ik heb mijn auto neergeknald en ben op hem afgelopen. Ik vroeg of hij mijn dossier gelezen had en of hij de uitslag wist, want ik kon niet nog langer wachten. Ook al wist ik het antwoord al, moest ik het van een arts horen. Ook hij bevestigde dat het de overgang was.
Mijn wereld stortte in
En toen ging ik de molen in. Ik ben doorverwezen naar het ziekenhuis. Daar heb ik anderhalve week later een echo gehad. Daar werd gezien dat ik maar één eiblaasje had. Na de echo vertelde ze dat de kans op een kind van mezelf onder de 10% was en dat het nu of nooit was. Als 21-jarige vrouw die dolgraag een kind wilde, stortte mijn wereld in. En ook die van mijn vriend. Ze ging een doorverwijzing maken naar het academisch ziekenhuis. Daar zijn ze gespecialiseerd in vervroegde overgang. Ik had nog een hormoonspiraal en aangezien we zulke lage kansen hadden op een kind en het nu of nooit was, wilde ik die er natuurlijk meteen uit. Na overleg tussen de ziekenhuizen mocht het eruit. Dat hebben ze een dag later gelijk gedaan.
Onze omstandigheden waren nog niet optimaal, maar we wilden ervoor gaan
Mijn vriend en ik zijn het gelijk gaan proberen ondanks dat wij beide nog thuis woonden. Maar een kans was een kans en die pakten we. Een paar dagen nadat mijn spiraal eruit was gehaald, deed ik voor de grap een ovulatie test. Tot mijn verbazing werd deze erg snel positief. Een week later kon ik al terecht in het Erasmus. Ook daar kreeg ik een echo en toen kregen we het nieuws dat zij een kindje van mezelf niet meer zagen gebeuren. Hoop houden mocht, maar de kans werd geschat op 0.01%. Maar wat betekende die positieve ovulatie test dan?
Lees HIER het vervolg.
ZOË
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
