Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Mijn zoon ging fluitend door de basisschoolperiode heen
Ik groep 8 had hij een cito-score waaraan een havo-VWO-advies hing. Zijn juf gaf aan dat ze hem eerder naar het gymnasium zag gaan. Prima, hij wilde het atheneum wel proberen. Ik meldde hem aan bij een grote middelbare school in ons dorp. Hij kwam direct in een havo-VWO-brugklas. Hij vond het een fijne brugklas en maakt al gauw een aantal vrienden. School vond mijn zoon Erik wel prima, maar huiswerk niet. Dit vond hij vreselijk. Hij wilde thuis rusten en zijn vrienden zien. Het huiswerk werd vaak maar half of niet gedaan.
Toen bleek dat zijn vrienden naar de havo gingen, wilde Erik ook naar de havo
Ik vond het erg zonde. Ik wist dat Erik veel meer in zijn mars had. Als hij een beetje zijn best deed, kon hij gemakkelijk atheneum. Ik had het idee, dat hij meedeed met zijn vrienden. Maargoed, ik had niets te zeggen over zijn keuzes. Volgens Erik kon alleen hij bepalen wat het beste voor hem was. Ik ging niet met hem in discussie. En liet het zo. Ik wilde geen ruzie en afstand creëren tussen ons. ik moest een veilige plek blijven, de thuishaven van Erik.
De maanden verstreken
Ik zag dat Erik bar weinig aan zijn huiswerk deed. Ik sprak hem er toch op aan. “Man dat komt echt wel goed. De havo is veel makkelijker. Let maar op”, stelde Erik mij gerust. Erik kreeg zijn eerste rapport, geïndiceerd op havo-niveau. Tot mijn grote schrik was het een slecht rapport. Hij had een onvoldoende voor wiskunde, gym, Nederlands en Engels. Met grote ogen keek ik Erik aan. “Wiskunde is een 5.4 mam, die haal ik zo op. En met gym moet ik harder rennen”, glimlacht Erik. “Is dit een grapje voor jou?”, riep ik kwaad naar Erik.
Erik kreeg ‘huisarrest’ om aan zijn huiswerk te zitten
Iedere keer voor een toets, overhoorde ik Erik. Telkens was zijn kennis onvoldoende. Ik begreep het niet. Ik stuurde hem dan weer terug naar boven. Hij kon dit niveau makkelijk aan. “Ik heb gewoon geen zin in leren”, verklaarde Erik. Ik moest een serieus gesprek met hem beginnen over de gevolgen hiervan. “Erik je zal je best moeten doen in het leven. Laat zien wat je kan. Hierna moet je nog langer leren, maar dan wel op het niveau dat je hebt.”. Erik kreek me aan en schudde zijn hoofd. “Ik wil niet leren en ik doe het niet. Ik ga straks een simpel baantje nemen, maar wel gelijk verdienen”.
Dit wilde ik niet voor Erik
Hier kreeg hij spijt van en dan was het te laat. Zijn mentor vroeg me op gesprek. Logisch met zo’n rapport. Ook zijn mentor zei dat het aan de houding van Erik lag. Hij dacht dat Erik het niveau makkelijk aankon. Hij was echter niet te motiveren. Ook niet vanuit school. Daar luisterde hij gewoon niet naar. “Naar mij ook niet”, zuchtte ik. Dit was een grandioos probleem. Ik moest Erik zijn gang laten gaan, meer kon ik niet doen. Het lijdzaam toekijken hoe hij zijn carrière in de vernieling bracht, was vreselijk frustrerend.
Erik moest met een slecht eindrapport naar het vbmo
Het enige stomme hieraan vond Erik dat hij zijn vrienden niet meer in de klas had. Hij zat echter nog in hetzelfde schoolgebouw. Zijn vrienden zag hij in de pauzes. Met twee vingers in de neus haalde Erik het eerste jaar vmbo-t. Ik wenste dat hij meer zijn best deed. Hij kon zoveel meer. Ontzettend zonde.
Erik wilde uitvoerder in de bouw worden
Dan moest hij nog een MBO doen van 4 jaar, maar deze was praktijkgericht. Hij mocht dus al vrijwel gelijk de bouwplaats op. Hij kreeg gelijk: hij ging gelijk werken. Ik heb er buikpijn van gekregen. Puur omdat ik weet dat Erik zoveel meer kan. Hij heeft zich nooit ingespannen. Ik vraag me af of hij zo echt gelukkig gaat zijn. De tijd zal het leren. Ik kan niets anders doen dan toekijken, een luisterend oog bieden en van hem houden.
MONIQUE
Wat heerlijk dat zo’n kind duidelijk weet wat hij wil. Gelukkig dat hij zich niet in hokje laat duwen door zijn moeder of leerkracht. Mijn man heeft ook een baan ver onder zijn niveau maar beoefent wel zijn droom beroep. Hij ervaart geen stress en gaat altijd met veel plezier naar zijn werk.
Ik word zo pissig van al die minachting voor MBO-ers. Erik was overduidelijk niet gelukkig op het “hogere” niveau. Alleen maar goed dat hij daar nu achter komt. Laat die knul zijn leven leiden, en accepteer dat hij het naar zin heeft, ook al is het in jouw ogen een minder beroep. De wereld kan niet bestaan op de wilde plannen die bedacht worden door de HBO-ers en WO-ers. Er zijn praktische mensen nodig om ze uit te voeren! Bovendien ben je nooit te oud te leren. Als hij het zat word zal school er altijd zijn, in de vorm van opleidingen, studies, cursussen etc.
Maar stop met die minachting voor MBO-ers. We zijn net zo intelligent als de rest van Nederland.
Wat een fantastische reactie.
Ik denk er precies zo over
Alleen dat antwoord zegt al dat het niet zo is. Voor sommige mensen is VWO niet uitdagend genoeg. Het is triest om te zien als ouder. MBO is fijn als het je niveau is en daar is idd niets mis mee.
MBO is ook fijn als je cito scores hoger aangeven. MBO kan heerlijk zijn, ookal zou je VEO kunnen. Meer doen ipv leren en zien wat je maakt, dat kan heel veel voldoening geven. Laat iedereen die graag praktisch bezig wil zijn lekker die keuze maken.
helemaal mee eens! Mijn kleinzoon had ook een citoscore om een hoge opleiding te volgen. met het bezichtigen van scholen wilde hij naar een vakschool. niet alleen leren maar ook bezig zijn met zijn handen. was een prima keuze! zit nu in het laatste jaar van de MBO, gaat volgend jaar naar de HBO gaat daar verder te studeren om technisch ingenieur te worden.
wat en gezeur verweg opleiding, laat hem gewoon doen wat leuk vind, je moet trost zijn op je zoon
we kunnen niet al maal Universiteit diploma hebben
Helemaal mee eens.
Weer dat hiërarchische denken, alsof VMBO minderwaardig zou zijn aan VWO.
Houd daar eens mee op!
Ook ik kon vroeger Havo-VWO gaan doen, maar ik koos voor een opleiding aan de lagere- en middelbare tuinbouwschool. Daar mijn diploma bloemschikken- en binden gehaald. Misschien onder mijn niveau, maar ik deed wel een opleiding waar mijn interesse in lag, en ik heb er nooit spijt van gehad! Dus als hij tevreden is met zijn baan, wat maakt het dan uit? Waarom moet een kind van zijn ouders altijd maar zo hoog mogelijk presteren? Mijn ouders hebben er gelukkig nooit moeilijk over gedaan, daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor!
Beste mama, de wereld zit zo in elkaar dat we het hebben over afstromen en afglijden, en dat we allemaal denken dat ze havo/VWO moeten doen. Maar de druk om te presteren is hoog, en havo/VWO is niet zo heilig als gedacht. Veel HB leerlingen willen graag creëren en hun leerstijl is vaak praktisch. Je zoon zal uit het leven halen wat hij eruit wil halen, laat het niveau gedoe alsjeblieft los en heb vooral vertrouwen in hem: daar groeit hij het meeste van.
ik heb zelf kinderen die hoogbegaafd zijn.
ook ik had een verwachting van mijn kinderen .
Het gaat om de kinderen en niet de ouders.
Als de kinderen gelukkig zijn dan ben ik dat ook..
mijn zoon was net zo.
geen zin in leren maar geld verdienen.
heeft op latere leeftijd hbo studie management gedaan en is nu leidinggevende.
dus laat het los want het geeft alleen maar geruzie en is het niet waard
Ik sluit mij aan bij de voorgangers.
Niet alleen hogere opleidingen bieden een gelukkig leven.
Als jullie zoon het later goed naar zijn zin heeft, en goed in zijn vel zit, is dat voor iedereen plezieriger.
Ik denk dat het niets te maken heeft met minachting voor het MBO . Het is gewoon jammer dat een jong mens zijn capaciteiten niet ten volle benut. Te jong om nu al te weten wat wel of niet zijn richting is. Ik vermoed een kwestie van luiheid. En dat een moeder dat jammer vindt lijkt mij voorstelbaar. Het is n.l. zo dat, na het behalen van een diploma op het nivo dat je aankunt , je nog altijd de keuze hebt om een vak te kiezen waarvoor niet perse een VWO diploma nodig is. Maar het op zak hebben van zo’n diploma , wat je keus ook mag worden, is natuurlijk mooi meegenomen en geeft extra speel ruimte .
Helemaal waar maar als je kind echt niet gemotiveerd is om te leren en daardoor met tegenzin naar school gaat, wordt het ook niks. Een schoolniveau is niet alleen afhankelijk van je cognitie maar ook van je inzet. En die slimme koppies die nu praktisch bezig willen zijn, groeien later echt nog wel door als ze dat willen. Een andere route is ook prima. Geluk staat bovenaan en ongemotiveerd naar school gaan, maakt alles alleen maar erger.
Helemaal mee eens.
dit loslaten is moeilijk. heb ik zelf ook ervaren.
en het is nog lastiger als je andere zoon het tegenovergestelde is. een pro leerling die nu op het mbo zit.
hallo mama,
Mijn zoon begon ook aan gymnasium en via vmbo, met volwassenonderwijs z’n havo gehaald. Nu doet hij niks. Over een vervolg opleiding mag ik van hem niet praten. Maar weet je, hij is weer gelukkig nu. Natuurlijk baal ik dat hij nog niet op eigen benen kan staan. Met vallen en opstaan komen ze er zelf achter wat het beste is voor henzelf. Heeft tijd nodig. Ze moeten het leven zelf leven niet wij als ouders. M’n zoon heeft wel wat baantjes gehad en weet zelf ook dat hij verder moet leren. Komt goed. Het gaat om hun pad en niet de onze.
Hoi mama, mijn 3 kinderen zijn laag geschoold begonnen vmbo. Maar zij gingen graag naar school. Nu een automonteur, Apk keurmeester.
De 2de automonteur en nu iets anders, waar hij het naar z’n zin heeft.
En de 3de op een praktijkschool gezeten. Bestraat nu de mooiste tuinen, wordt op de mooiste klussen gezet door z’n baas.
Mama, je zoon komt er echt wel
mijn kleinzoon is ook erg slim en haalde in de citotoets gymnasium maar koos voor atheneum.
na 4 jaar strubbelingen is hij overgestapt naar havo 5.
Hij zal nooit echt gemotiveerd leren maar ik hou van hem zoals hij is.
hij is nog jong en laat hem eerst gelukkig zijn met zijn vrienden.
misschien dringt het later wel door.
En anders goede mbo ers zijn ook nodig.prima toch?
Zonde. Gewoon uit het kind halen wat erin zit. Punt uit‼️‼️
Vreselijk en traumatiserend om een ouder te hebben die er zo bovenop zit. En waarop eigenlijk? Ik ken dubbel universitair geschoolde mensen met een walgelijk karakter en bakken vol geld.. en mensen die in hun puberteit dicht bij zichzelf bleven, sterk in hun eigen ambitie en zijn bleven geloven en hun eigen pad bewandelden. Die zijn succesvol geworden op de naar mijn inziens meest gezonde manier. Zij vonden zichzelf in die weg. Dat is het grootste goed dat je mag begeleiden als ouder. Dát is rijkdom.
Hoi mama, mijn 3 kinderen zijn laag geschoold begonnen vmbo. Maar zij gingen graag naar school. Nu een automonteur, Apk keurmeester.
De 2de automonteur en nu iets anders, waar hij het naar z’n zin heeft.
En de 3de op een praktijkschool gezeten. Bestraat nu de mooiste tuinen, wordt op de mooiste klussen gezet door z’n baas.
Mama, je zoon komt er echt wel
Het is als ouder altijd jammer als je ziet dat je kind de capaciteiten niet benut omdat hij bij zijn vrienden in de zelfde klas wil zitten of andere drogredenen. Het is geen minachting voor het MBO maar het zien dat hij zijn mogelijkheden niet ten volle benut.
Is het dan niet een stuk normale opvoeding als je als ouder van een puber hem er opaan spreekt als hij op geen enkel moment zijn best doet, uit veel reacties krijg ik het gevoel dat jullie zijn luiheid goed praten.
Wat heerlijk dat zoon zijn eigen plan heeft getrokken.
Niets liet opdringen.
Mensen die met handen werken zijn absoluut
niet te min, juist super !
Werk in de zorg, bouw of mensen bij de vuilstort, stratenmakers…
Wees trots op hun werk en toon meer respect
voor hen.
Mocht zoon later toch verder willen studeren
doet hij dat uit vrije wil.
beste moeder…
ik houd het kort gezien de grote kans dat mijn reactie toch niet geloofd wordt.
maar ik en enkele vrienden die op deze wijze hun schoolcarrière hebben doorlopen zijn de 25 gepasseerd met een berg spaargeld ipv studieschuld zoals vele van onze vrienden.
ikzelf, nu 32 jaar. heb recent mijn 2e woning aangeschaft. een riante villa waarbij minder dan 6 getallen de waarde zeker niet uit kunnen drukken.
opleiding zegt weinig tot niets. motivatie voor een vak wel. steun en stimuleer uw kind zijn keuzes en hij zal net als ik, ook maar een doodgewone jongeman iig op financieel gebied een mooi leven tegemoed gaan.
wel jammer als u nou niet de blits maakt bij andere moeders als u het beroep van uw zoon niet in een ingewikkelde Engelse term kunt uitleggen natuurlijk…
Een woning van 6 cijfers is alles tussen 100k en 1 miljoen. Onder de 100k is geen woning te vinden, dus uw woning valt in een normale categorie.
Beste mama,
Ik begrijp jouw reactie heel goed. Ik ben zo’n mama als jij en mss nog wel erger (jij liet hem aanvankelijk nog best los). Ik vind dit forum omdat ik goochelde op ‘van gymnasium afstromen naar vmbo’ omdat het met mijn 14 jarige zoon op t gym ook niet bepaald lekker gaat. Niet omdat hij niet kan, maar omdat hij veeeel liever uuuren gamet, aan op zijn telefoon zit (Snapchat, TikTok, YouTube en andere erg nuttige apps).
Kortom: wij hebben er erg veel en heftige ruzies om. En voor iedereen die Mama (of mij) verdenkt van het minachten van vmbo, mavo, havo, mbo: jullie hebben het zó mis! Want het gaat niet om de blits kunnen maken bij andere moeders (die zie ik toch ook niet meer nu hij op VO zit).
Het gaat erom 1. Dat hij hij wel kán, maar idd LUI is; en daarnaast korte termijn denkt, geen doorzettingsvermogen heeft, niet de juiste prioriteiten stelt enz. DUS: dat is gewoon zonde! Want 2. Dan blijft hij zitten en dat wil hij helemaal niet, of naar een andere school! Hij wil ZELF in deze klas op dit gym blijven! Alleen heeft hij eigenlijk geen zin om er iets voor te doen…
Omdat ik hem aan alle kanten help vind ik het ook nogal zwaar worden, soms het gevoel dat ik aan een dood paard trek. Afspraken over gamen negeert hij stelselmatig (= ruzie! Hij wordt dan zo onredelijk, echt verschrikkelijk)
Dus heb ik nu -nu weer veel stress over t gamen terwijl hij 1 dag voor een toetsweek zit en hij 5 onvoldoendes heeft- de gedachte om hem voor komend jaar aan te melden op een vmbo.
Havo moet je ook nog best aan de bak dus daarom vmbo. Mss om hem af te schrikken (het is nogal een grote stap naar een ander niveau) maar ook omdat ik die ruzies om school zo zat ben. Dat ik nu geneigd ben het maar helemaal los te laten…. Super moeilijk! Maar mss dat ie een vmbo toch beter bij hem past: niet te moeilijk, meer tijd om naast school te doen wat hij ‘wil’ (of wat z’n zwaktes hem zeggen wat hij moet doen).
Hij zegt dat hij bij z’n vader gaat wonen als ik hem voor t vmbo zou aanmelden als hij na deze toetsweek nog steeds veel te veel onvoldoendes heeft…
Extreme maatregel natuurlijk, ik weet het, maar ik trek al dat geruzie en de frustraties niet meer goed (z’n vader doet sowieso niets om hem te helpen met school; kwam laatst zelfs zomaar met een fatbike aanzetten!!! Voor onze zoon! Totaal niet opvoedkundig in mijn ogen omdat hij t momenteel echt niet verdient -naast andere bezwaren die ik heb en die m’n ex gewoon negeerde).
Dus ik doe het allemaal alleen en zo staan we regelmatig op een nare manier tegenover elkaar en is hij de laatste tijd ook best respectloos.
Ik gun hem zó het beste; dat wat hij graag wil, wat bij hem past, en dat had net zo goed vanaf de 1e klas vmbo kunnen zijn en daarna mbo. Ik heb ook een prachtige mbo opleiding gedaan!
Maar hij wil en wilde gymnasium.
Daarnaast gun ik hem dat hij bij zijn vrienden in de jaarlaag kan blijven (wat hij óók graag wil) en dat hij niet nóg een keer dat jaar moet doen, en zijn tijd op school alleen maar langer maakt.
Het maakt me een beetje gek dat hij het makkelijk kán (en het ook wíl) maar toch liever gaat gamen, nietsen etc terwijl strx met een gym-diploma zoveel meer deuren kunnen openen (óók die van mbo en hbo wat mij betreft) dan met bv een havo diploma (weet ik uit eigen ervaring)
Havo is nog een beetje dubieus: heb je nou wel of toch niet zoveel hersenen? Terwijl dat met een gym-diploma buiten kijf staat; als soort rijbewijs maar dan een bewijs van intelligentie. Het zou bep. dingen in z’n leven toegankelijker, makkelijker kúnnen maken…
Zeker omdat hij verder niet veel doet, geen hobby’s of opvallende talenten heeft…
Ik vind het allemaal erg lastig, ook dat loslaten, en het heeft dus NIETS met minachting te maken, maar vooral met er niet uit halen wat erin zit en eventueel moeten switchen van school, vrienden, stad etc. Het is niet niets en zeker in Amsterdam e.o. niet makkelijk om op een andere middelbare school in te stromen.
Ik hoop dat hij morgen zo slim is om alles op alles te zetten zodat hij z’n onvoldoendes toch nog ophaalt en lekker door kan naar de 4e klas 🤞🏻