Ik ben 38 jaar oud en oma
Als ik dat hardop zeg, voelt het nog steeds onwerkelijk. Mijn kleindochter wordt binnenkort geboren, en als ik terugkijk op mijn leven, realiseer ik me hoe buitengewoon mijn reis is geweest. Laat me je meenemen naar het begin, naar toen ik zelf nog een tiener was.
Op mijn achttiende ontdekte ik dat ik zwanger was
Het was het laatste jaar van mijn MBO-opleiding Commerciële Handel. Mijn vriendje destijds, Adam, was ook een student. We hadden het leuk samen, maar toen ik hem vertelde dat ik een baby verwachtte, wees hij het kind af. “Ik ben er nog niet klaar voor,” zei hij kortaf, en dat was het einde van onze relatie. De eerste weken na het nieuws waren een waas van emoties. Ik voelde me verloren en bang. Mijn ouders waren geschokt toen ik het hen vertelde. “Hoe moet dat nu met je toekomst?,” vroeg mijn moeder bezorgd. Maar ze lieten me niet in de steek. Integendeel, ze stonden vierkant achter me. “We gaan dit samen doen”, zei mijn vader vastberaden.
Ik besloot mijn opleiding af te maken
Met de steun van mijn ouders slaagde ik erin om mijn diploma te behalen, zelfs met een groeiende buik. De dag dat ik mijn diploma ontving, voelde ik me sterk. Ik wist dat ik de uitdagingen van het moederschap zou aankunnen. Zonder diploma had ik niets. Dat zou mij niet gebeuren.
Mijn dochter, Nina, werd geboren in de lente
Vanaf het moment dat ik haar in mijn armen hield, wist ik dat mijn leven voorgoed veranderd was. Mijn ouders hielpen enorm met de opvoeding, maar dat zorgde soms ook voor wrijvingen. Mijn moeder had duidelijke ideeën over hoe dingen gedaan moesten worden. “Je moet haar niet te veel verwennen”, zei ze vaak als ik Nina weer in mijn armen nam om haar te troosten. Er waren momenten dat ik het moeilijk vond om mijn eigen weg te vinden als moeder. Ik herinner me een specifieke situatie toen Nina ongeveer twee jaar oud was. Ze had een driftbui in de supermarkt, en mijn moeder wilde haar meteen straffen. Ik, aan de andere kant, wilde haar kalmeren en begrijpen wat haar dwarszat. “Je moet harder zijn” zei mijn moeder, “Anders neemt ze een loopje met je.”
Toch leerde ik door de jaren heen om mijn eigen stijl van opvoeden te ontwikkelen
Ik ben altijd dankbaar geweest voor de steun van mijn ouders, maar het was belangrijk dat ik mijn eigen keuzes maakte. Nina groeide op tot een slimme, onafhankelijke jongedame, en ik kon niet trotser op haar zijn.
Toen Nina haar eerste vriendje kreeg, was ik nerveus
Ze was toen zestien, en ik kon niet anders dan terugdenken aan mijn eigen jeugd. Ik gaf haar ruimte maar probeerde er ook voor haar te zijn als ze advies nodig had. “Wees altijd eerlijk tegen elkaar”, zei ik vaak, “Communicatie is de sleutel.”
Nu, twintig jaar later, is Nina zelf zwanger
Haar vriend, James, is een lieve jongen die duidelijk van haar houdt. Ze zijn jong, net als ik toen was, maar ik zie dat ze veel beter voorbereid zijn dan ik destijds. “Mam, ik ben zo blij dat je er altijd voor me bent geweest,” zei Nina een paar weken geleden. “Ik weet niet hoe ik dit zonder jou had kunnen doen.” Toen Nina me vertelde dat ze zwanger was, overviel me een mix van emoties. Ik was blij en trots, maar ook bezorgd. “Ben je er klaar voor?”, vroeg ik haar voorzichtig. “Je bent zo jong. Er is nog zoveel te ontdekken in het leven”. Ze knikte en glimlachte. “Weet ik mam. Dit wil ik. En ik weet dat ik op jou kan rekenen.” Ik hoopte maar dat ze niet dezelfde fouten zoals ik zou maken. Ik had vroeger de verkeerde partner gekozen. Ik hoopte dat dat in deze situatie niet het geval was. Nina en James hebben besloten om bij ons in te trekken, zodat we ze kunnen helpen met de baby. Dat is al een goede stap. Het voelt als een volledige cirkel, terug naar waar ik zelf begon. Mijn ouders zijn nu de overgrootouders en kijken met dezelfde liefde naar Nina en James als ze naar mij keken toen ik jong was.
Er zijn momenten dat ik mijn eigen opvoeding in twijfel trek
“Heb ik alles goed gedaan? Had ik dingen anders moeten aanpakken?” Maar dan kijk ik naar Nina, zo sterk en zelfverzekerd, en ik weet dat we het samen goed hebben gedaan. Onze reis was niet altijd gemakkelijk, maar we hebben het gered. Nu, terwijl ik uitkijk naar de geboorte van mijn kleindochter, voel ik een diepe dankbaarheid. Voor mijn ouders, die me steunden toen ik het het meest nodig had. Voor Nina, die me liet zien dat liefde en doorzettingsvermogen alles kunnen overwinnen. En voor het nieuwe leven dat op het punt staat ons gezin te verrijken.
LIV
ook ik was 38 bij mij eerste kleinkind. Schrikken was het wel maar zo leuk. Ondertussen ben ik 61 en ben ik oma van 5 kleinkinderen, 7,12,16,19 en 23. Er zijn mensen die het opa/oma zijn nooit mogen meemaken. Het is fantastisch.
Respect hoe je dit hebt gedaan Liv! Ik ben 46 en heb 2 biologische kleinzoons. 1 stiefkleinzoon en 1 dtiekkleindochter. Begin maart verwachten wij weer een kleinkind. Zo bijzonder om jong opa en oma te zijn. Geniet er van. Je hebt vele jaren nog met je kinderen en kleinkinderen. Ik zie dit als een gift
1 stiefkleindochter typefout 😉
ben. blijdát ik iets ouder was toen ik mijn kinderen kreeg maar welke leeftijd je ook hebt los het samen op dan sta je sterk
Wat leuk, over een paar jaar een familiefoto met 5 generaties en allemaal nog onder de pensioenleeftijd.
ik was 35 toen ik voor het eerst oma werd.
mijn dochter was bijna 19 toen ze voor het eerst moeder werd.
het is wat het is en het komt zoals het komt.
ik heb nooit geoordeeld maar vooral geprobeerd om te genieten van mijn oma zijn.
Het komt niet zoals het komt. Wat een onzin. Er bestaat zoiets als een voorbehoedsmiddel. Als je er als persoon oprecht klaar voor bent op jonge leeftijd én dus ook de verantwoordelijkheid voor kunt nemen (minus de aanname dat je niet per se op je moeder hoeft te bouwen, want ook daar kan iets onverwachts mee gebeuren!), moet je lekker zelf weten wat je doet en wanneer. Zo niet, dan moet je (nog) niet aan kinderen beginnen. Maar aangeven dat het komt zoals het komt…neen
ik was 16 bij mijn eerste dochter 18 bij mijn2e nu 36 jaar en oma van 2 kleinkinderen mijn dochter was ook 16 en mijn andere 17 jaar , ik geniet er enorm van…als ik oppas denkt de buitenwereld dat het mijn Kids zijn…..trots!
mijn moeder was 15 toen ze ging trouwen met toestemming van koningin
eerste kind gestorven en toen kwam ik zij was bijna 17 ik ben ook jong getrouwd met 18 want op mijn vriend/man
wilde i.v.m geloof niet samen wonen.
mijn oudste zoon werd geboren toen ik bijna 19 jaar was. ik heb later nog 3 kinderen gekregen en was voor mijn 30 ste klaar 4 kinderen en hard gewerkt
mijn moeder werd met 35 jaar oma. en ik met 40 jaar
nu ben ik 52 mijn moeder 69 en mijn oudste zoon 33
en zijn oudste dochter al 11 jaar mijn ouders zijn nog altijd bijelkaar ik ben na 26 jaar in een horrorscheiding terecht gekomen en moet nog altijd i.v.m mijn leeftijd en geloof van mijn exman lijden van zijn putin gedrag
mensen praten en oordelen
maar als moderne jonge moeder en oma lach ik iedereen uit. ik kan nu genieten met mijn nieuwe man en ben trots dat ik dat na hard werken voorelkaar gekregen heb. dus het is niet waar dat je als jonge ouders niet kunt ontplooien en opbouwen. maar het is hard werken.
geniet ervan. gr. annie
ik herken veel in je verhaal .
ik zelf ook 18 jaar moeder mijn dochter was 20 jaar dat ze zelf moeder werd ook ik was 38 jaar oma .Ben nu 51 jaar en ze heeft mij 4 kleinkinderen bezorgt .ik ben super trots op haar .
ik hoop dat je geniet van je oma zijn
en met veel liefde gaat dat zeker lukken
iets wat er gebeurt is het overkomen
waar je zelf inzicht over heb.
gevoelens
het over dondert je
maar niks staat in de weg
Zolang je het op kan lossen
en heb geleerd.
we leren natuurlijk van onze ouders
maar ook van ons zelf.
van wijze lessen leert men
10 appjes over leeftijden 16 jaar of 20 jaar. Hoe dat je rekent. . Lezen de mensen niet dat er al gepost is hierover?Deze moeder en dochter zijn super
Gefeliciteerd met je aankomende kleinkind. Geniet er van!
Vroeger was het vrij normaal dat vrouwen jong moeder werden.
Nu is het normaal dat je na je 40e kinderen krijgt. En dat is ook mooi als het lukt. In beide gevallen geniet er van.
ik ben 36 en voor het eerst moeder , had er niet aan moeten denken 20 en een baby kreeg pas kriebels voor babys toen ik 33 was
ik ben ook oma geworden toen ik 38 was. mijn dochter was nog maar 15. kleindochter wordt eind juni 21. het is moeilijk geweest maar vh begin af aan heb ik superveel van mijn kleinkind gehouden en mijn dochter heeft haar eigen’moederrol’ mogen aanleren.
Haar dochter is 20jaar zoals in het verhaal staat 😉
Ik daacht dat de dochter 20 is. Of misschien bijna 20?
20. Rekensom is toch niet zo moeilijk ? De moeder was zwanger met 18 en de dochter met 20. Dus de moeder wordt oma met 38
is haar dochter zestien en zwanger?
Een bewuste keuze?
dochter is 20
Ze was zelf zwanger toen ze 18 was, dus haar dochter is minimaal 19
Misschien het stukje lezen.. Ze was zelf 18 en haar dochter 20
anoniem jij hebt duidelijk het artikel niet gelezen. De dochter is 20 jaar en zij 18 toen ze zwanger waren. Zo goed dat je dit wil doen en de kracht hiervoor hebt! Een goede opvoeding geven is niet altijd makkelijk! Het gaat jullie goed geniet van elkaar!
Beste Liv,
Je verhaal raakt me en ik kan alleen maar veel bewondering hebben voor de keuzes die je hebt gemaakt en hoe je in het leven staat. Wens jou en degenen die je lief zijn veel geluk! Je bent vast niet alleen een goede moeder, dochter en een fantastische oma maar bovenal een mooi, krachtig en eerlijk mens.
Groet,
Annemarie
ik was net 36 toen ik oma werd