Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Lees eerst deel 1: Mijn baby groeide onvoldoende vanaf week 20 zwangerschap
Ik zakte in de auto weg en wilde slapen
Ik vertelde mijn man ineens dat ik moe was en wilde slapen. Hij schrok omdat hij aanvoelde dat het nu toch echt niet goed ging en bleef tegen me praten. We waren op dat moment gelukkig nog maar zo’n 500 meter van het ziekenhuis af. Mijn man zette de auto bij de hoofdingang neer en snelde naar buiten. Het was er doodstil en hij moest zoeken naar een 2 euro muntje voor de rolstoel die buiten stond. Hij raakte lichtelijk in paniek omdat het muntje niet snel te vinden was, ging de rolstoelen na en er stond er gelukkig eentje niet op slot.
We stonden voor dichte schuifdeuren, mijn man raakte in paniek
Ik werd in de rolstoel gezet en we snelden naar de hoofdingang, eerst door de draaideur en daarna stonden we voor dichte schuifdeuren. De man van de beveiliging was te zien zo’n tien meter verderop maar bleef rustig zitten. Weer raakte mijn man in een paniek omdat in een haast donkere hal waar alleen nachtverlichting brandde niet geheel was te zien hoe hij die deuren open moest doen. Ik heb toen naar hem gebaard dat er rechts boven naast de deuren een knop zat. Wat een geluk; het ging open.
Mijn man was woest
Snel raasden we naar de lift in de linker vleugel van het ziekenhuis. Gelukkig kenden we de weg in verband met de eerdere bevalling. Mijn man was woest achteraf, omdat men wist dat wij met spoed kwamen en er niemand beneden klaar stond. Er had ook echt niet een welkomstcomité hoeven te staan, maar iemand die je vanaf buiten af had begeleid om de snelheid erin te houden was erg op prijs gesteld. En achteraf noodzakelijk. Het bleek later maar om een paar minuten te gaan volgens de verloskundigen, anders was het fout afgelopen.
Een verpleegster wachtte al op ons
Nadat we met de lift naar de eerste verdieping waren gegaan en door de klapdeuren de kraamafdeling binnen reden, zagen we een verpleegster staan die zei dat hij al op ons aan het wachten was. De gynaecoloog kwam eraan gesneld. Ze zei dat we geluk hadden want ze stond in de startblokken om naar huis te gaan en ook de rest van haar team was van plan om naar huis te gaan.
Franklin moest met spoed geboren worden
Ik kon direct gaan liggen in de onderzoekkamer want ze wilden meteen luisteren naar het hartje van de baby. De gynaecoloog trok tijdens het luisteren naar het hartje een verontrustend gezicht. In overleg kwamen ze tot de conclusie dat Franklin direct met een keizersnede ter wereld moest gaan komen. Hij had bradycardie, een lage hartslag.
Onze peuter was nog alleen thuis
Voordat de operatie startte zei mijn man dat hij besloten had naar huis te gaan, want onze peuter lag alleen in zijn bedje thuis te slapen. We hadden voordat we naar het ziekenhuis gingen de buren proberen te bellen en een stel vrienden maar tevergeefs, ze sliepen. Als onze 3-jarige zoon onverwacht uit bed zou gaan en zien dat we niet thuis waren, zou hij helemaal hysterisch worden. Mijn man ging snel naar huis.
Het was zeer pijnlijk
Ik kreeg een ruggenprik, dat verliep direct goed. Ze begonnen direct de buikwand in lagen te openen. Dit heb ik als zeer pijnlijk ervaren omdat er simpelweg geen tijd was om de ruggenprik in te laten werken. Ik dacht bij mezelf toen ze begonnen te snijden: zal ik het nu uitschreeuwen of stijf mijn kaken op elkaar houden? Ik koos voor het laatste. Gelukkig werd de pijn al snel minder. Het buikvocht wat uit de buikholte kwam, was bloederig. Er kwamen forse stolsels vrij uit de baarmoeder en het vruchtwater was ook erg bloederig.
Ik had heel veel bloedverlies
Franklin werd direct na de geboorte afgenaveld en overgedragen aan de kinderarts. De placenta werd manueel verwijderd en lag grotendeels los. De gynaecoloog had op de OK het bloedverlies gemeten op 750 ml, met daarbij zeer ruim bloedverlies vooraf geschat op minstens 2 liter. Franklin mocht een kwartiertje in de couveuse om aan te sterken in verband met zijn matige start. Mijn man werd gebeld door de gynaecologe om te vertellen dat hij vader was geworden van een gezonde zoon. Hij was zo opgelucht dat het goed was afgelopen met ons beide. Franklin is geboren op 15 maart 2021 om 1:17 uur. Hij was 2452 gram en 49 cm lang.
Uiteindelijk waren er steriele ontstekingen gevonden in de placenta maar of dat iets te maken had met het grotendeels loslaten ervan, durfden ze niet te zeggen. Hoe dan ook; we hebben veel geluk gehad dat het goed is afgelopen. De gynaecoloog heeft snel en goed gehandeld, hier zijn we erg dankbaar voor.
MELANIE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
