Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!
Wij zijn een gezin van vier: Roel (35) en Nicole (34) en onze twee kinderen, Jaïra van 6 en Dilano van 4 jaar. Tot begin 2024 woonden wij in een mooie woning in Apeldoorn. Inmiddels ziet het er allemaal heel anders uit.
Nicole haar familie komt van de Molukken
Nicole haar opa en oma zijn in het verleden van de Molukken naar Nederland gekomen. Hierdoor is Indonesië toch wel een speciale plek voor ons. Het is in de afgelopen 10 jaar al meerdere malen een vakantiebestemming geweest. Dat varieerde van luxe hotels op Bali tot aan met een rugtas diep Indonesië in, helemaal back to basic. In 2022 zijn wij in mei voor het laatst naar Bali geweest met onze 2 kinderen en 2 broers van Roel. Hoewel het nog slechts een wild avontuur in het hoofd was, is het zaadje om te gaan emigreren tijdens die vakantie eigenlijk wel geplant.
Het was vooral Roel die emigreren zag zitten
Aan het begin was het onderwerp emigreren slechts af en toe gespreksstof. Het was vooral Roel die graag de stap wilde wagen om uit Nederland te vertrekken. “Gewoon omdat het kan en we kansen moeten pakken waar dat kan.” Nicole, toch wat meer aan het “veilige leven” in Nederland gebonden, was daar niet al te enthousiast over. We hadden het tenslotte ook erg goed in Nederland. Familie, vrienden, een mooi huis en mooie spullen. Kortom een heel mooi leven, we mochten echt niet klagen.
We hadden ons leven op een bepaald inkomen gebaseerd
In 2021 heeft Roel noodgedwongen in een heel kort tijdsbestek van werk moeten veranderen. De kans dat hij van een baan als goedbetaalde leidinggevende in de logistiek, zomaar door zou stromen naar soortgelijk werk met eenzelfde salaris was niet realistisch. Vooral het hoge salaris was een ding. We hadden ons leven net zoals veel andere mensen, wel op dat inkomen gebaseerd. De terugkerende vaste lasten waaronder natuurlijk de grootste, de hypotheek, waren alles bepalend voor wat er aan het eind van de maand binnen moest komen. Dat was een vast gegeven waar we weinig aan konden veranderen.
Hij begon de uitdaging in zijn werk steeds meer te missen
Dankzij een vriend in de bouw heeft Roel toen een overstap kunnen maken om verder te gaan als zelfstandige. Aan het begin was dit nog erg leuk en haalde hij daar veel plezier uit. De inkomsten waren erg goed waardoor we ons leven in financiële zin konden voortzetten zoals we dat gewend waren. De prikkels en samenwerking die hij jarenlang had gehad bij zijn vorige baan waren echter helemaal weg. Hij begon de uitdaging in het werk daardoor meer en meer te missen. Zomaar stoppen en iets anders zoeken was geen optie aangezien hij de kostwinner was. We moesten door.
We zaten als gezin in een sleur
Steeds meer werden we ons bewust dat we als gezin in een sleur zaten waar we niet zomaar uit konden stappen. We hadden veel geld en tijd nodig voor onszelf en alles en iedereen om ons heen. Een sleur van veel geld verdienen om rond te blijven komen, haasten om alles bij te benen, alle afspraken na te komen, kortom: geleefd worden. Een gevoel dat achteraf blijkbaar door heel veel mensen wordt gedeeld maar negen van de tien keer niet leidt tot actie en al helemaal niet die grote stap, de stap om alles achter te laten en te gaan emigreren
Nu was het moment om een mooie overwaarde te pakken
Er ontstond wat financiële onzekerheid door een merkbare verandering in de sector van het werk van Roel. Vanwege die onzekerheid kwam het onderwerp Indonesië en emigreren steeds vaker ter sprake. De huizenprijzen waren torenhoog, nu was er een mogelijkheid om de gok te wagen door de overwaarde. Wat zouden de volgende jaren brengen? Bij een daling van de prijzen zou de kans op vertrek uit Nederland zijn verkeken. Want zonder financiële middelen op zak naar het buitenland gaan, zou meer stress dan voldoening geven. Dat was voor ons absoluut geen optie.
We hakten de knoop door
We hebben in de tweede helft van 2023 de knoop doorgehakt. We gingen emigreren naar Bali! De plannen voor de toekomst waren nog vaag en onzeker. Uiteraard waren er wel ideeën wat we konden gaan doen, maar of dat ook succesvol zou worden was natuurlijk en de vraag. De hoeveelheid geld die we beschikbaar zouden hebben na de verkoop van ons huis gaf ons wel enigszins rust. Hierdoor zouden we veel tijd hebben om zonder stress onze kansen te verkennen zodra we op Bali aan zouden komen.
Ons huis was zo verkocht
Ons huis is in november 2023 in de verkoop gezet en werd binnen no time voor een hele goede prijs verkocht. De deal was rond, eind februari moesten we het huis uit zijn. Op 26 februari hebben we de handtekening gezet bij de notaris. Een bijzonder gevoel om je te realiseren dat je na vertrek bij de notaris helemaal niet meer in het bezit van een eigen huis bent. We verhuisden voor een klein weekje naar een vakantiewoning. Die week was vooral een hele drukke week waarin we heel veel bezoek hebben gehad van familie en vrienden die ons nog een keertje wilden zien voordat we gingen vertrekken. Vooral de kinderen hebben het niet makkelijk gehad in die week.
Roel werd benaderd voor een samenwerking op Bali
In de week voor ons verblijf op het vakantiepark werden wij ineens gecontacteerd door een volledig onbekende. Hij wilde graag eens praten met Roel om het een en ander te bespreken over mogelijkheden van samenwerking op het eiland. Dit voorstel voelde voor ons behoorlijk onrealistisch omdat wij eigenlijk helemaal niet op zoiets hadden gerekend. De tijd drong aangezien we binnen twee weken zouden vertrekken. Er werd een afspraak gemaakt en een week later, terwijl we op het vakantiepark waren, is Roel die kant op gegaan om de details te bespreken. Een dag later is er weer contact geweest en was het rond. Roel zou op Bali betrokken worden bij Bambootel, een overkoepelende naam waaronder in de toekomst meerdere resorts zullen vallen. Het leek bijna te mooi om waar te zijn dat we als gezin op goed geluk naar Bali zouden gaan en Roel voor vertrek al wist dat hij daar aan de slag kon. Een mooier begin van dit avontuur konden we ons niet wensen!
De kinderen lijken steeds meer te wennen
Het is inmiddels alweer eind maart. We zijn lekker aan het onstressen van alles wat we in de afgelopen maanden hebben moeten regelen. Vooral de kinderen waren op het eind in Nederland echt helemaal op van de hele situatie. Het is fijn om zelf tot rust te komen na zo’n tijd. Maar het doet ons vooral ook erg goed om te zien dat de kinderen weer lekker in hun vel zitten omdat er rust en regelmaat is.
We wonen nu nog in een hotel
Tot 10 april verblijven we in een heerlijk hotel op Bali. Tussendoor gaan we in verband met de nodige documenten voor een paar dagen naar Singapore. We hopen na vertrek uit het hotel een huis en school voor de kinderen gevonden te hebben. Zoals het nu lijkt zijn we daarmee aardig op de goede weg. Als alles meezit en de afspraken worden nagekomen, kunnen we vanaf 10 april ons nieuwe huis in. Het zou fijn zijn als dat allemaal doorgaat want dat huis is slechts 10 minuten van de school af waar we onze kinderen naartoe willen laten gaan. Uiteraard zullen binnenkort ook de eerste stappen genomen worden om de kost te verdienen naast het werk dat Roel nu al gaat doen vanaf april. We nemen jullie graag mee in onze volgende blogs!
Wat we nu al aan je mee willen geven is dat je vooral jouw hart moet volgen en kansen niet voorbij moet laten gaan. Soms is het nemen van een stap spannend maar laat je daardoor vooral niet tegenhouden!
WORDT VERVOLGD
ROEL
Insta: @balitijd
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!
