Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Ontwikkelingspsycholoog Eefje geeft antwoord op de volgende ingestuurde vraag van één van onze volgers:
“Door meerdere keren niet lukken bij opvang en gastouders durf ik mijn 3,5-jarige niet naar een peuterspeelzaal te laten gaan”.
Hallo lieve ouder, dankjewel voor je vraag. Omdat ik je natuurlijk niet persoonlijk gesproken heb en een antwoord formuleer op basis van jouw ingestuurde informatie, wil ik erbij zeggen dat het uiteraard kan zijn dat ik hierin nog dingen mis en het antwoord niet allesomvattend is. Ik zal proberen daar waar ik nog belangrijke aspecten mis, vragen mee te geven. Ieder kind, iedere ouder en ieder gezin is uniek. Afstemmen hierop en op de context is de kern van mijn werk. Wat bij jullie werkt hoeft bij een ander gezin niet te werken en andersom. Ik hoop dat je in ieder geval verder op weg kunnen met jullie vraag na dit antwoord.
Bron: pexels.nl
Het is heel begrijpelijk dat je het lastig vindt
Jouw vraag gaat over jouw kindje van 3,5 jaar, waar het niet helemaal gelopen is zoals jullie gehoopt hadden bij zowel kinderopvang of gastouders. Daarom twijfel je nu of het verstandig is om je kindje naar de peuterspeelzaal te laten gaan. Allereerst kan ik me je gevoel helemaal voorstellen, het is niet niks als je om wat voor redenen dan ook een vervelende ervaring hebt gehad, meerdere keren. Ik weet niet precies wat je bedoelt met dat het niet gelukt was, of waarom, vandaar dat ik een aantal dingen onder elkaar voor je heb gezet wat mogelijk kan helpen en inzicht te krijgen in hoe het voor kinderen werkt.
Ieder kind is anders, ook op het gebied van omgaan met naar een opvang
Ieder kind is anders, uiteraard. Voor sommige kinderen is het geen punt om naar een opvang, gastouder of peuterspeelzaal te gaan. Nemen zonder problemen afscheid van hun ouder en spelen, eten of slapen daar zoals ze elders ook zouden doen. Dit is normaal. Voor sommige kinderen is het wél een ding, om ergens anders dan thuis/bij ouder(s) of verzorger(s) te zijn en elders te eten, slapen, spelen. Of hebben wél (veel) moeite om afscheid te nemen. Ook dit is normaal. Om maar te zeggen, allereerst is het goed om je te beseffen dat er geen ‘goed of fout’ is hierin.
Wennen aan een nieuwe omgeving is heel logisch
Ondanks bovenstaande gegeven, het IS natuurlijk ook heel gek om ineens in een omgeving te zijn die je niet kent, met kinderen en leidsters en gebruiken die je (nog) niet kent. We leven heel anders dan ‘vroeger’ toen we nog in stammen leefden, waar het gewoon was dat je op elkaars kinderen paste. Nu leven we meer geïsoleerd in ons eigen huis. En dan gaat ons kind ineens naar een nieuwe omgeving. Zelf vind je het misschien ook heel lastig om in een nieuwe situatie zoals nieuw werk te starten. Dan hebben de meeste mensen ook altijd even tijd nodig om te wennen.
Geef je kind genoeg tijd om te wennen, het liefst samen met jou
Wat ik sowieso altijd aanraad, is om je kind genoeg tijd te geven om ergens te wennen als het gaat starten, het liefst SAMEN met jou of andere ouder/verzorger. We denken vaak dat wennen op een opvang, gastouder of peuterspeelzaal gaat om wennen aan de mensen, kinderen, gebruiken, maar véél belangrijker is het dat ze emotioneel kunnen wennen, vertrouwen en veiligheid voelen. Voor sommige kinderen gaat dit makkelijker en sneller, maar zeker als er al een geschiedenis is van meerdere plekken waar het niet is gegaan zoals gehoopt, zou ik dit echt aanraden. Overleg eens met de peuterspeelzaal en geef aan dat jij het belangrijk vindt een paar keer met je kind te komen (spelen), zodat je kind in de veilige nabijheid van jou kan wennen. Je kunt dan ook makkelijker thuis dingen terugpakken en bespreken of naspelen van daar. Zodat het de overgang makkelijker kan maken en eraan kan wennen, of thuis mee oefenen. Belangrijk is dan dat je minimaal 1 of 2 keer met je kindje daar gaat spelen en dat je kind ook weer mee terug naar huis gaat.
Geef nabijheid zo lang nodig, dit kan de veiligheid versterken
Voor de eerste keer dat je kindje alleen daar blijft, geef nabijheid zolang nodig. Vaak wordt er gezegd om het afscheid zo kort mogelijk te maken, maar juist ruimte maken om nog even te knuffelen, eventueel te huilen als het lastig is om afscheid te nemen, kan juist het gevoel van veiligheid versterken bij je kind. Je kunt gedrag wel oplossen (huilen laten stoppen), maar dit maakt niet dat het onderliggende gevoel (niet afscheid willen nemen, misschien angst) weggaat. Ruimte geven aan deze emoties is juist goed voor je kind zodat het niet op gaat stapelen en meer ruimte heeft om lekker te spelen daar. Als je kindje nog steeds huilt als je gaat, spreek vooraf af dat een leidster jouw kind kan overnemen zodat het in liefdevolle armen het verdriet verder kan uiten. Je kind mag het moeilijk vinden dat je weggaat, maar dit verdriet is te groot om alleen te moeten voelen/dragen.
Jouw eigen zorgen hebben invloed op hoe je kind zich voelt
Ben je bewust van de invloed van jouw eigen bezorgdheden en angsten (die overigens begrijpelijk zijn na mindere ervaringen bij vorige plekken) op je kind. Je kind zal aanvoelen dat jij mogelijk niet helemaal achter de beslissing staat om hem of haar naar de peuterspeelzaal te brengen. Kijk of je hier zelf eerst mee aan de slag kunt en eventuele bezorgdheden een plekje kunt geven/meer vertrouwen te voelen. De ene plek is de andere niet en waarschijnlijk kijk je heel goed naar een passende plek voor je kindje nu je weet wat er in vorige plekken niet helpend of passend was. Vertrouw daarop.
Verbindend spel kan helpen bij de verwerking
Mocht er iets vervelends zijn gebeurd op een vorige plek, kan het helpen om via verbindend spel je kind te helpen dit te verwerken. Vond je kind het lastig om zonder jou te zijn of afscheid te nemen? Speel dit bijvoorbeeld na met knuffels, poppen of auto’s, waarin je ook van rol kunt wisselen. Dus waarin je kind ook een keer de ouder is die jou ergens naartoe brengt.
Ontladen is belangrijk
Laat je kind al zijn gevoelens uiten, mogelijk zitten er nog opgestapelde spanningen van de vorige plekken, ofwel mocht je kind binnenkort gaan starten op een peuterspeelzaal, dan kan het na een dagje daar bijvoorbeeld huilerig of sneller boos lijken. En om iets ‘kleins’ uitvallen of ‘overreageren’. Dit noemen we ontladen. Dit kan door huilen, tieren, boos zijn, maar ook door middel van lachen en spel. Het is een natuurlijk mechanisme van het lijf van je kind om zich te ontdoen hiervan.
Ik hoop dat jullie hiermee op weg kunnen!
EEFJE
Dit is een onderwerp welke ook vaker aan bod komt in mijn praktijk waarin ik, ontwikkelingspsycholoog gespecialiseerd in bewust opvoeden (gebaseerd op Aware Parenting) en ACT (Acceptance & Commitment Therapy), ouders help om meer vanuit verbinding op te voeden. Soms is één sessie genoeg, soms zijn er meerdere nodig. Ik geef zowel live als online begeleiding en cursussen, met als kern dat alle gevoelens er mogen zijn, verbinding de basis is, liefdevolle grenzen belangrijk zijn en dat zowel de behoeften en trauma’s van kind alsook ouder belangrijk zijn. Onlangs is mijn nieuwste online cursus ‘liefdevol begrenzen van je kind’ van start gegaan, waarin verbinding en ontladen belangrijke onderdelen zijn. Je kunt je alvast aanmelden voor de wachtlijst voor de volgende ronde door mij een DM op Instagram te sturen.
