Met de arts is afgesproken dat ze vanavond en vannacht niet meer ingrijpen of gaan behandelen bij Noah

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Claudia schrijft een reeks over de geboorte en eerste dagen van haar zoontje Noah. Lees eerst de vorige delen.

De gynaecoloog heeft een-niet-pluis-gevoel

De kraamkamer staat vol met medisch personeel, er is paniek

Ik vraag aan de arts: “Gaat ons zoontje het redden?”

De uitslag is slecht

Eind van de middag is het zover, we krijgen de uitslag van de MRI. We worden meegenomen naar een kamertje op de gang. Er wordt eerst allerlei medische informatie gegeven over de MRI en de overige onderzoeken die gedaan zijn bij Noah. Al snel komen woorden naar voren als “Niet met het leven verenigbaar”. Onze kleine Noah zal te komen overlijden. Bam, wat een klap in ons gezicht. Mijn wereld stort in. Ik zit te huilen op de stoel en kan geen woord meer uit mijn mond krijgen. Mijn zo gewenste baby gaat dood. Mijn prachtige en volmaakte zoon Noah. Ik heb overal pijn. De rest van het gesprek doet mijn man het woord.

Na het slechte nieuws mag ik Noah eindelijk vasthouden

Ik heb Noah nog niet vast mogen houden sinds zijn geboorte. Na het slecht nieuws gesprek mag ik Noah dan eindelijk ook vasthouden. Dit was niet hoe ik het me had voorgesteld. De dagen hiervoor waren al niet hoe ik ze mij had voorgesteld, maar deze dag is toch wel een hele zwarte bladzijde. Er wordt een stoel naast het bedje van Noah gezet waarop ik mag zitten met hem. Het is een beetje onhandig met alle snoertjes en draadjes, maar Noah is eindelijk bij mij. Tien dagen na zijn geboorte, tien dagen waarin ik hem niet heb kunnen knuffelen. Ik geniet intens van mijn zoon die bij mij ligt. Mijn man haalt onze dochters thuis op zodat zij ook met hun broertje kunnen knuffelen.

Er worden foto’s gemaakt van ons gezin

’s Avonds heeft er een fantastische verpleegkundige dienst op de NICU. Zij regelt een bed zodat ik kan blijven slapen die nacht. Ook zorgt ze dat er een fotograaf komt die foto’s gaat maken van ons hele gezin. We kiezen er bewust voor dat de fotograaf die avond al komt omdat we niet weten wanneer Noah komt te overlijden. We willen graag foto’s met z’n allen als Noah nog leeft. Er worden afdrukjes van zijn voetjes gemaakt met inkt en later in gips. Het was een onwijs mooi moment maar ook ontzettend emotioneel.

Er wordt afgesproken dat er niet meer wordt ingegrepen

Met de arts is afgesproken dat ze vanavond en vannacht niet meer ingrijpen of gaan behandelen als bijvoorbeeld de beademing sneuvelt. Het is daarom fijn dat ik kan blijven slapen. Als er dan iets gebeurt dan ben ik in de buurt. Mijn man gaat met onze dochters naar huis. Morgenochtend komt hij terug. Indien nodig natuurlijk al eerder. ’s Avonds mag ik voor het eerst zelf een luier verschonen. In de tussentijd maken de verpleegkundigen een groot bed op voor Noah. Beide grote bedden kunnen dan tegen elkaar aangeschoven worden. Nadat ik gekolfd en nog gebeld heb met mijn man ga ik proberen wat te slapen. Gelukkig ken ik de verpleegkundige die ’s nachts dienst heeft, zij heeft al vaker voor ons gezorgd. Ik heb met haar afgesproken dat ze mij wakker maakt als er iets is.

Om 11.00 uur gaat de beademing stop gezet worden

Tegen de ochtend word ik wakker. Ik heb redelijk geslapen. Tijdens het gesprek gisteren is gezegd dat Noah nog 5 à 10 minuten zal leven nadat de beademing stopt. Rond 07.30 uur is mijn man er. We krijgen te horen dat om 11.00 uur de beademing gestopt gaat worden. Vooraf fris ik me even op en ga ik nog kolven. Ik had gisterenavond de kolf al mee laten brengen naar het ziekenhuis, omdat kolven niet meer nodig is. Noah komt immers te overlijden. Waar ik geen rekening mee had gehouden is dat je het kolven wel af moet bouwen. De kolf is daarom weer mee naar huis zodat ik met hulp van het afbouwschema kan stoppen.

Het is allemaal niet te beseffen

Nadat ik weer in bed lig legt de verpleegkundige Noah bij mij. Het is niet te beseffen dat Noah straks overleden is. Hij is zo mooi, helemaal af. Dit kan toch niet. Gelukkig zorgt de verpleegkundige die gisterenavond tot laat gewerkt heeft ook vandaag weer voor ons. Op de NICU werken veel verpleegkundigen, de anderen die vandaag werken zijn voor ons onbekend. Dat ze vandaag voor ons komt zorgen is echt goud waard in deze situatie.

Ik kan niet meer stoppen met huilen

We geven Noah heel veel knuffels en overladen hem met kusjes. Ik kan niet stoppen met huilen. Om 11.00 uur wordt de beademing en controleapparatuur gestopt. Noah heeft nu alleen nog een infuusje met morfine en midazolam. Je kind zien overlijden is denk ik het meest verschrikkelijke om mee te maken. De seconden lijken minuten te duren. We willen niet dat Noah pijn heeft of oncomfortabel is. Ik sta stijf van de angst en paniek.

Noah blijkt heel sterk

Tegen alle verwachtingen in is Noah heel sterk, enorm sterk. Waar verwacht werd dat hij maar kort zou leven na het staken van de behandelingen werd het tegendeel waar. Noah ging als een kaarsje langzaam uit.

Ruim 4,5 uur heeft Noah gewoon nog geleefd. Onze wereld is volledig ingestort na het overlijden van Noah. Onze prachtige zoon die zo gewenst was.

Zo welkom…
Zo volmaakt…
Zo mooi en zacht…
Het heeft niet zo mogen zijn

Zowel tijdens het korte leventje van Noah als na zijn overlijden is er breed onderzoek gedaan. De oorzaak van de hersenschade is helaas niet gevonden. Een vraagteken waar we mee moeten leren leven. Het leven kan zo onvoorspelbaar zijn, we genieten iedere dag extra hard van onze dochters.

Lees HIER het vervolg.

CLAUDIA

@gezinnetje.van.zes

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.