Eind mei krijg ik een berichtje van een vriendin van mij
Ze heeft een positieve zwangerschapstest. Aaah wat leuk! Een derde kindje! De zwangerschap verloopt goed. Met de 20 weken echo komen ze er achter dat het kindje wel erg groot is voor het aantal weken. Ze worden streng in de gaten gehouden door de verloskundige en gynaecoloog in het ziekenhuis. Er wordt gesproken over een geplande keizersnede (sectio). Ik grap dat ik er wel bij wil zijn om mooie foto’s te maken. En dit mag! Super leuk!
Het is 24 december, de dag voordat kerst begint
Om 12.09 krijg ik een appje: ‘Kom nu!’ Gelukkig had ik Vive al weg gebracht en zat ik klaar om te gaan. Daardoor kon ik meteen in de auto springen en hop naar het ziekenhuis. Ik mocht me melden bij de receptie van de OK. Daar stond een lieve verpleegkundige mij op te wachten. Snel hees ik me in de operatiekleren. Toen liepen we naar Sanne en Martijn. Ze wachtten op de ruggenprik. We kletsten snel nog even wat en toen mocht ze mee. Tijdens het wachten merkte ik dat Martijn gezonde spanning had. Dit was niet de eerste keer dat hij een sectio ging zien. Bij hun middelste dochtertje was er ook een sectio geweest, dus hij wist een beetje wat hij kon verwachten. Maar toch bleef het wel echt heel erg spannend. We werden door een andere verpleegkundige gehaald. Sanne lag al op de operatietafel. Martijn nam plaats naast Sanne en ik stond dichtbij haar nog zwangere buik.
Toen begon de gynaecoloog met de operatie
Ik stond op een goede plek en kon alles goed zien. Het was erg bijzonder dat ik hier bij mocht zijn. Dit omdat wij als kraamverzorgende hier nooit bij zijn. Wij komen eigenlijk altijd pas ná de sectio als de moeder weer thuis is. De operatie ging volgens plan tot dat ze erachter kwamen dat de baby een beetje vast lag. Ik hoorde ‘kiwi’. Dat betekende de vacuümpomp. Het was best ongebruikelijk dat deze tijdens een sectio werd gebruikt. Ook werd er vanaf de bovenkant op haar buik mee gedrukt om hem eruit te krijgen. Spannende seconden gingen voorbij, het leken wel minuten. En toen was hij er! Om 13.01 werd hij geboren: ‘Kick’ met een mooi gemiddeld gewicht van 3575 gram. Hij had het moeilijk met de ademhaling. Snel werd hij op de tafel gelegd die altijd klaar staat voor de baby’tjes. Een kinderarts en kraamverzorgende stonden bij hem en hielpen hem even met zijn ademhaling. Zijn hartje ging erg snel en hij was nog erg bleek. Aan papa werd gevraagd of hij de navelstreng wilde doorknippen. Hij was even helemaal van slag van wat er was gebeurd en zei: ‘Nee daar heb ik niet zoveel mee’. Toen vroeg de verpleegkundige aan papa: ‘Mag Rose Anne dit doen?’ Aah, ik kreeg dus de kans om zijn stukje navelstreng door te knippen! Hoe bijzonder? Vol trots knipte ik zijn navelstreng door.
Er werd besloten dat Kick heel snel bij mama mocht ruiken
Daarna door moest naar de kraamafdeling om hem daar beter te onderzoeken. Hij werd helemaal gecheckt. De controles weken niet heel erg af. Zijn ademhaling werd rustiger en hij begon bij te kleuren. Toch werd er voor de zekerheid besloten dat hij even naar de couveuse afdeling moest. Daar werd hij in een couveuse gelegd. En daar begon hij echt hard te huilen en kleurde hij mooi roze. Eindelijk! Samen met Martijn zat ik bij Kick. Na een uurtje was het tijd voor zijn eerste flesje. Martijn gaf dit flesje heel liefdevol. Hij had voor het eerst zijn zoontje vast. Na twee dochters was er een zoon geboren. Na een tijdje kwam mama eindelijk naar de afdeling. Ze zag er moe uit, maar was blij dat ze eindelijk Kick kon vast houden. Helaas moest Kick nog tot 20u op de couveuse afdeling blijven. Sanne en Martijn gingen even naar hun kamer om bij te komen en om de familie te vertellen dat Kick was geboren. Het was tijd voor mij om naar huis te gaan en ze alleen te laten.
Op Tweede Kerstdag mochten ze naar huis met hun derde kindje
En zo werd hun gezin weer herenigd. Eindelijk dat gezin van vijf mensen! Ik kreeg de eer om voor ze te zorgen deze week. Het was een fijne week. Dit kwam natuurlijk ook doordat we elkaar zo goed kennen. Sanne was geen typische kraamvrouw. Stil zitten was niks voor haar. Toch heb ik haar af en toe wel even gedwongen om te gaan liggen en te genieten van Kick. Want dit was echt het laatste kindje.
Mama’s: Geniet van je baby! Samen douchen en veel huid op huid. En je mag best je andere kinderen even weg brengen zodat je alleen bent met je kleine baby’tje. Dat is helemaal niet erg. Geniet van deze bijzondere tijd. Dit geldt voor jou Sanne en voor alle andere vrouwen die laatst zijn bevallen. Of het nou je eerst of laatste baby is. GENIET!
KRAAMVERZORGSTER ROSE
