Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Lees eerst de vorige delen:
Deel 1: De oogjes van baby Nova stonden raar
Deel 3: De chemo bij kleine Nova moet stoppen, ze is te ziek
Deel 5: Nova is op 2-jarige leeftijd overleden aan een hersentumor
Deel 6: “Nooit meer een kindje”, was onze gedachte na het verlies van Nova
Deel 7: Zwanger na het verlies van onze peuter: “Vreugde en verdriet ligt dicht bij elkaar”
Moederdag hakt erin
Het is moederdag en week 20 van de zwangerschap. Als ik wakker word zie ik al lieve berichtjes op mijn Whatsapp binnen stromen. De tranen brandden direct in mijn ogen. De aanloop naar moederdag kon ik heel goed ‘handelen’ maar op de dag zelf raakt het mij. Je komt er ook niet onderuit, social media wordt ermee overspoeld, op tv, reclames, noem maar op. Deze dag voelt zwaar en beladen, het steekt en het liefste zou ik hem overslaan. Tegelijkertijd kijk ik ook enorm uit naar volgend jaar als de kleine dan bij ons is. We zijn met vrienden een weekendje weg en na een ochtendje snotteren vind ik ook fijne afleiding met het gezelschap om mij heen. Heel waardevol voor mij op dat moment.
Ik wil Nova een plekje geven op het geboortekaartje
Het vertrouwen is inmiddels zo gegroeid dat ik aan de slag ga met de geboortekaartjes. Ik heb al ideeën wat ik in het kaartje zoek voor zowel een jongen als een meisje. Ik wil Nova ook graag betrekken in kaartje, want ze is een onderdeel van ons gezin en van haar broertje of zusjes leven. Ik zoek iets subtiel zonder dat het teveel om haar draait. Ik google op ‘geboortekaartje overleden zus’. Ik vind tips, kaartjes, ideeën, gedichtjes, het is best veel eigenlijk. Ik overzie het niet meer en moet erover nadenken, het komt toch wel weer binnen.
We hebben Nova haar babykamertje gedoneerd
Na een goede 20 weken echo gaan we in week 22 kijken voor een babykamertje. We hebben nog best wat spullen van Nova wat we weer kunnen en willen gebruiken, maar ook een heleboel niet. Het kamertje van Nova hebben we gedoneerd aan het babyhuis. We wilden het kamertje niet nog eens gebruiken voor een eventueel tweede kindje, daar waren allebei best snel over uit. Het voelde voor ons te confronterend en niet fijn. We zijn in de tussentijd ook verhuisd en een kinderwens was toen niet ter sprake, dat heeft ook meegespeeld.
Het uitzoeken van nieuwe meubeltjes deed mij zo denken aan Nova
Het zoeken van een kamertje vond ik moeilijk. Bewust en onbewust deed me zoveel denken aan Nova en dat maakte dat ik het allemaal eigenlijk niet wilde, ik wilde iets anders. Bij een houten bedje moest ik bijvoorbeeld denken aan het kistje waar Nova in is begraven, buikpijn als ik ernaar keek. Ook stond het kamertje van Nova stond in de showroom. Dat alles bij elkaar veroorzaakte bij mij een blokkade. Ik kon mijn emoties daarom niet meer inhouden. Even pauze en daarna hebben we rustig de tijd genomen. We zijn heel fijn geholpen door een medewerkster in de winkel. We mochten kamers combineren. Er was begrip, ruimte en tijd. Zo zijn we uiteindelijk toch tot een prachtig kamertje gekomen waar we ontzettend blij mee zijn. Bij de kassa stond nog een mooi naamtreintje met ‘Nova’. Hoe toevallig. Met een tevreden gevoel gingen we naar huis.
We laten een betekenisvolle muurschildering maken
De weken hierna verlopen rustig. Rouw en geluk voor het nieuwe leven voelen in balans. Op wat kwaaltjes na, lees vocht vasthouden en zwakke blaas, voel ik me lichamelijk erg goed. In week 26 staat de babykamer. We raken allebei geëmotioneerd bij het zien van het ledikantje. Zoveel herinneringen komen terug van Nova en tegelijkertijd kunnen we ons nog maar moeilijk voorstellen dat er straks een klein baby’tje komt die in het nieuwe ledikant zal liggen. Het voelt allemaal dubbel en soms ook zo onwerkelijk. De week erop staat er een muurschildering gepland. Als snel wist ik dat ik ook hier Nova subtiel in terug wilde laten terug. Ze hoort bij ons gezin. En zo is er met wat overleg een prachtige muurschildering ontstaan. Drie dieren worden afgebeeld: een leeuw (symbool voor papa), een hert (symbool voor mama) en een klein vosje (symbool voor de baby). Boven de dieren is een volle maan met sterren geschilderd met één heldere gouden ster (symbool voor Nova). We vinden het eindresultaat prachtig. Het past helemaal bij ons.
Nova krijgt een bijzonder plekje op het geboortekaartje
In week 29 tot en met 31 stort ik mij weer op de geboortekaartjes. Ik heb een (voor)selectie gemaakt en laat deze aan Ruben zien. Een tweede of derde keer kijk je toch anders naar de kaartjes. Bij ons beide springt er een kaartje uit met afgebeeld een gezin; papa, mama en kindje. Ze zitten bij elkaar en kijken naar de sterren en er wordt gewezen naar een ster. Ja, dit wordt het kaartje. Nova staat symbool voor heldere ster en in de vorm van een ster is iets wat meer bij ons terugkomt. Ik kan het kaartje nog helemaal naar onze eigen wens maken voor een jongen en meisje. Er komt een gedichtje in wat ik zelf schrijf en grote sterren zus Nova wordt hierin benoemd. Ze hoort bij ons gezin, altijd.
We verzamelen een fantastisch bedrag in
29 juli is het de jaardag van Nova. Ik ben dan ruim 30 weken zwanger. We zamelen al ruim 1,5 jaar geld in voor het Prinses Máxima Centrum afdeling kinderoncologie in Utrecht. Vandaag gaat Ruben lopen van onze woonplaats in Sliedrecht naar het Prinses Máxima Centrum. Deze wandeling (van 50km) stond al zo lang gepland en vandaag is het dan eindelijk zover. De loop zouden we samen doen maar dat lukt voor mij nu niet meer, maar ik wandel de laatste kilometers mee. We zijn trots dat we dit behaald hebben en dat we een prachtig bedrag van €56.000 kunnen doneren voor onderzoek naar hersentumoren bij kinderen. Zo bijzonder dat de baby hier ook al deel van uitmaakt. Het is een hele mooie maar ook bijzondere en wederom dubbele dag.
We lezen een boekje voor bij haar graf
Na de loop gaan we langs Nova. We hebben een kaarsje, ballon en lezen voor uit het boekje Hazeltje ‘’Raad eens hoeveel ik van je hou’’. Een van Nova haar lievelingsboekjes. De laatste keer dat ik dit boek had voorgelezen was op de sterfdag van Nova. Met een brok in mijn keel lees ik het verhaal. Het brengt ook hele fijne herinneringen naar boven, Nova was gek op dit boekje en kon van voorlezen geen genoeg krijgen. We besluiten nog een boekje van Hazeltje te kopen. Eén voor Nova en één voor de baby.
De sterfdag van Nova
24 augustus, de sterfdag van Nova. Een dag waar we niet van weten hoe we deze zullen beleven en hoe we ons zullen voelen. Beide zijn we vrij en we laten de dag open om te kijken op het moment zelf wat fijn voelt om te doen. Aan het begin van de dag voel ik me vooral leeg. We gaan langs Nova en branden een kaarsje. Daarna gaan we een stukje wandelen langs het water met de hond, een plek waar we met Nova ook geregeld hebben gewandeld. Eenmaal weer thuis ontvangen we lieve kaartjes, berichten en pakketjes. Dan komen de tranen, een steek in mijn hart, het overweldigende gevoel van gemis. Het maakt me ook moe. Ik kijk foto’s en filmpjes van Nova en val ook even in slaap. In de avond hebben we een echo. Ja ook op deze dag. Het kwam zo uit maar aan de ene kant vonden we het ook heel mooi om het op deze dag te doen. Een lichtpuntje. Vreugde en verdriet gaat bij ons zo vaak hand in hand.
Lees HIER verder.
DANA
