Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen
De nacht van 21 op 22 maart, vier dagen na mijn uitgerekende datum, werd ik om 3 uur ‘s nachts wakker door lichte samentrekkingen in mijn buik. Heel licht en amper te onderscheiden nog, maar consequent en om de tien minuten.
22 maart zou een bijzondere geboortedag zijn
22 maart, de geboortedag van mijn oma, een prachtige dag voor een geboorte. De weeën hielden aan tot een uur of 5 en kwamen hierna nog twee keer om het half uur. Om 6 uur in de ochtend ging Krijn zijn wekker. Aangezien het eigenlijk al weken steeds rommelde in de nacht, besloten we dat hij gewoon zijn weg naar werk zou vervolgen en dat we in contact zouden blijven.
Ik bracht mijn meiden naar school en de opvang
Hij vertrok en ik ging naar beneden toe, over tot de orde van de dag: de ochtendroutine. De meiden aankleden, laten ontbijten en naar school en de opvang brengen. Of de weeën op dit punt even stopte of mijn focus er gewoon niet lag, weet ik niet. Ondanks dat ik ze niet bewust voelde, stond ik wel om 8 uur op het schoolplein en was ik om 5 over half negen thuis vanaf de opvang, totaal geen behoefte aan veel contact. Meestal een goed teken.
De weeën voelden wisselend
Ik had natuurlijk weinig geslapen dus ben eerst nog even gaan slapen op de bank. Rond tien uur werd ik weer wakker van een wee en ben ik begonnen om ze te timen. Ze kwamen op dit punt om het kwartier à de twintig minuten. Ze waren nog steeds erg goed te doen vond ik, het wisselde in intensiviteit. Een enkele keer twijfelde ik zelfs of het er wel één was geweest. Ik voelde mij relaxt en blij. Zin in wat er komen ging.
Ik kon lekker thuis blijven en dat gaf rust
Ondertussen stuurde ik Sandra (de kraamverzorgende) en Jelisa (de fotografe) een appje. Ook belde ik de verloskundige. Ik zou om twaalf uur een afspraak hebben ter controle, maar we besloten deze te skippen. Ik zou het aankijken en we zouden later even contacten. Dit gaf eigenlijk wel veel rust op dat moment. Ik hoefde nergens heen. Ook werd ik erg blij van de dienstdoende verloskundige die ik aan de lijn kreeg. Suus was bij de geboortes van de meisjes ook aanwezig, alles viel op zijn plek.
Langzaam werden de weeën intenser
Tot half één heb ik de weeën getimed en hield ik alle partijen op de hoogte. Ondertussen at en dronk ik wat, luisterde ik muziek en ontspande ik me met mijn affirmaties vanuit de hypnobirthing. Ook maakte ik een tas klaar voor het geval dat m’n meisjes bij opa en oma zouden gaan slapen na de opvang. De weeën werden ondertussen intenser en ik moest dan ook echt even bewust de tijd nemen om ze fijn op te kunnen vangen. Zachtjes ademde ik ze naar beneden, liggend op de bank, of met mijn gezicht in de zon op een stoel in de tuin. Het gevoel van dat moment herkende ik van mijn eerste twee ervaringen.
Ik keek uit naar het oergevoel wat zou gaan komen
De start van de geboorte gaf mij wederom een gevoel van intense rust. Ontspannen, vol van vertrouwen en met een lichte kriebel in mijn buik. Opwinding over wat komen zou. De ontmoeting met mijn kindje, het kleine jongetje in mijn buik. Steeds verder die roes in, dicht bij mijzelf, uitkijkend naar het oergevoel wat komen zou. Een gevoel dat ik nog één keer zou mogen meemaken. Intens, bijzonder en onwerkelijk ergens. Zo intens, wist ik van de vorige keren, dat het erna lijken zou of ik er niet helemaal bij was geweest, maar er boven vol overgave aan mijn lichaam en kindje.
Krijn kwam snel naar huis toen hij hoorde dat de weeën al even aan de gang waren
Omdat ik geen drukte wilde maken door te bellen, hield ik Krijn op de hoogte via de app. Echter besloot hij op zijn beurt om precies op deze dag zijn app verkeer even te laten rusten. Om half 1 besloot ik toch te bellen, omdat de weeën intenser werden, had hij net pauze en zat hij heerlijk aan een broodje. Toen hij van mij begreep dat ik al vanaf tien uur non-stop weeën had gehad, kwam hij direct met gierende banden naar huis. Onwijs fijn, want dit gaf mij de ruimte verder mijn bubbel in te duiken.
Ik ging boven verder met de affirmaties
Krijn kwam thuis en begon het bad en de rest van de woonkamer in orde te maken. Ik appte hem ondertussen de nummers van de dames door die ik vooralsnog op de hoogte hield. Ik appte hun dat Krijn vanaf hier de communicatie zou doen, aangezien ik mijn bubbel in zou duiken. Zo gezegd, zo gedaan. Krijn stelde voor dat ik boven zou gaan liggen met mijn affirmaties en dat deed ik. Ik legde de kraamspullen klaar en ging op bed liggen met “de regenboog affirmatie’’. Heel bewust dook ik erin en ik vertelde mijzelf dat ik nu echt alles los kon laten. Dat het zou lopen, zoals het zou lopen. Met of zonder bad, als iedereen op tijd zou zijn of niet.
Ik ga steeds verder in mijn bubbel
“Krijn regelt het vanaf hier, het enige wat ik nu moet doen is mijn bubbel in”.
Ik voelde mijzelf dieper en dieper wegzakken. Volgde de woorden door mijn koptelefoon en voelde mijn lichaam. De weeën werden intenser. Zachtjes hum ik ze weg.
“Elke golving komt mijn baby dichter bij mij”
“Mijn lichaam en mijn kindje weten wat ze moeten doen, ik volg mijn lichaam”
In de tussentijd is de woonkamer omgeturnd
Als de affirmatie afloopt besluit ik naar beneden te gaan. Krijn heeft in de tussentijd een monteur ontvangen en de kamer is omgebouwd tot een heus geboortenestje met het bevalbad met zicht op de plantjes van de vensterbank. Een gezellige huiselijke setting. Ook hier zetten we de affirmatie weer aan. Dit helpt mij in mijn roes te blijven, om te ontspannen. Op tafel ligt een matrasje, zodat de verloskundige er na de geboorte goed bij kan. Ik lig op de bank, loop door de kamer en wiebel tijdens de weeën heen en weer. Dat is fijn. Als ik opsta heb ik eigenlijk steeds direct intense weeën.
Het bad was enorm ontspannend
We bespreken samen dat het een fijn idee is als we mijn ouders de verantwoordelijkheid over de meiden geven. Mijn moeder is er snel. Achteraf had ik totaal niet door hoe ver ik al was. Vrolijk babbelend en kletsend. Vlak nadat ze weg is besluit ik in bad te gaan. Achteraf zei Krijn dat dat sneller ging dan hij verwachtte en dat hij het water nog aan het finetunen was. Niks van gemerkt. Het warme water was heerlijk en even dacht ik dat het misschien te ontspannen zou zijn, tot er weer een wee kwam. Wiebelend en hummend ving ik de weeën op. Een teken voor Krijn dat we echt wel richting de laatste fase toe gingen, ook hij herkent ondertussen de fases van de geboorte.
Ik voelde dat het niet lang meer zou duren en gaf me over
Gelukkig was Jelisa, de fotografe, al in de buurt. Ook Suus, de verloskundige, kwam binnen. Meteen toen ze binnen kwam, gaf ik aan dat het niet meer zo lang zou gaan duren. “Het is oke”, zei ze. “Volg je lichaam maar, je weet zelf heel goed wat je moet doen”. Precies de woorden die ik nodig had om me verder over te geven. Krijn wil koffie gaan zetten, maar Suus zei hem dat hij misschien beter bij mij kan blijven. Het gaat zo komen. Ook Sandra, de kraamhulp, komt binnen en overlegt met Suus op de gang.
Ik voel de baby letterlijk zakken
Ondertussen ben ik in de kamer in bad, met Krijn naast me. Hij zit aan de rand van het bad en houdt mijn hand en been vast. Als er een wee komt knijp ik zachtjes in zijn hand. Ik voel letterlijk de baby zakken en voel dat er ruimte komt en hij ziet hetzelfde gebeuren. We doen het echt samen. Als ik de eerste perswee volg vraagt Krijn, met lichte nadruk, of Jelisa Suus van boven wil halen. Suus komt binnen en heeft geen tijd meer haar handschoenen aan te doen.
“Wil je hem zelf opvangen?”
“Doe jij maar”, antwoorde ik. De intensieve weeën hebben mijn aandacht nodig.
De oerkracht en functionele pijn volgt. “Volg je weeën”, zegt Suus.
Mijn lichaam brengt hem naar beneden en in drie weeën is hij er. Binnen drie weeën komt hij ter wereld in het warme water.
“Leg je hem zelf op je borst?”
Een magische ervaring
Ik neem het kleine blote lichaampje over en leg hem op mijn borst. Julius Manuel komt in volledige rust ter wereld. Heel even huilt hij kort, wat ook nodig lijkt om bij te kleuren. Maar al snel ontspant hij en ligt hij weer in volledige rust op mijn borst. Klein als hij is lijkt hij de ruimte te observeren. Veilig en warm bij mij, zitten we samen in bad tot de placenta komt.
Wat een magische ervaring, een kers op de taart, een droomgeboorte. Welkom op de wereld mijn prachtige zoon!
JOZEFIEN
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen
