Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen
Na vijf jaar medische molen ben ik eindelijk zwanger via ICSI van onze eerste dochter. Ik heb endometriose waardoor het zwanger worden na meerdere ingrepen en operaties helaas niet makkelijk ging. Bevallen daarentegen gaat me wel goed af.
Een gemiddelde menstruatie deed meer pijn dan mijn bevalling
De bevalling van mijn dochter is spontaan begonnen met 39 weken en ging erg snel. Het begon met gebroken vliezen en een paar uur later begonnen de weeën. Hierna is ze binnen 4 uur geboren, na 10 minuten persen, zonder complicaties. Door mijn hevige (endometriose) menstruaties is een gemiddelde menstruatie serieus pijnlijker. “Doe mij er zo nog maar 10!” riep ik opgelucht.
We hadden nog 1 embryo uit de vriezer
Toen onze dochter een jaar was, besloten we er weer voor te gaan. Met de eerste ‘ICSI-oogst’ zijn er 25 eitjes bij mij weggehaald, 17 succesvol bevrucht, en gek genoeg maar 1 over voor de vriezer. Wat een tegenvaller. Dat eitje is teruggeplaatst. Mocht het op niets uitlopen moesten we opnieuw beslissen of ik klaar was voor weer al die hormoon injecties en puncties, of (nog even) niet. Ik ben niet meer aan de pil gegaan, natuurlijk zwanger worden was voor ons zo goed als uitgesloten. Minder dan 3% kans.
De menstruatie bleef uit
De terugplaatsing was goed gegaan, ik was zwanger. Helaas ging dit rond de 5 à 6 weken al mis. De controle echo bevestigde dat het zwangerschapshormoon nog aanwezig was maar de baarmoeder leeg. We besloten het weer even te laten rusten, maar de menstruatie bleef uit. Wat kon dit betekenen? Totaal onverwacht: ik bleek opnieuw zwanger, een natuurlijke zwangerschap. Het ziekenhuis verklaarde dat er door de miskraam genoeg hormonen aanwezig waren om wel natuurlijk zwanger te kunnen worden. Wat een geluk!
Mijn tweede zwangerschap was een stuk zwaarder
Inmiddels 40,6 weken zwanger, man wat had ik het gehad. Deze tweede zwangerschap viel mij lichamelijk een stuk zwaarder met een dochter van bijna twee rondhuppelend. Ook had ik veel last van oefenweeën en harde buiken, uren lang, waardoor ik al eens met vals alarm in het ziekenhuis aankwam.
Ik zou ingeleid worden vanwege zwangerschapssuiker
Dat ik bij mijn zoontje overtijd zou gaan had ik nooit verwacht. Met precies 41 weken zou ik ingeleid worden omdat ik zwangerschapssuiker had en het risico op een te grote baby dan toeneemt. Mijn zoontje was nog niet genoeg ingedaald en ik maakte me druk om een mogelijke keizersnede. Op de zondag ervoor met 40,6 weken besloot de verloskundige nog één poging te wagen om mij te strippen. Dit lukte al tot twee keer toe niet. Helaas, ook nu lukte het niet. Mijn baarmoeder zat nog veel te hoog en gesloten. Toch wel verdrietig keerden we naar huis, ik zag erg op tegen een ingeleide bevalling.
Nogmaals met vals alarm naar het ziekenhuis zag ik niet zitten
Die zondag avond rond 7 uur kreeg ik buikpijn. Niets geks, ze had tenslotte tegen mijn baarmoedermond zitten duwen. Rond kwart over 8 lag ik toch wel met flinke pijnscheuten in bed. Mijn man opperde de verloskundige te bellen. “No way! Ik ga nergens heen als mijn vliezen niet gebroken zijn. Niet nogmaals wil ik met een vals alarm in het ziekenhuis aankomen”. Ik had de zin nog niet af toen mijn vliezen met een harde pof knapte… Dit was bizar. Mijn dochter stond nog om het bed heen te dansen, geen benul van wat er aan het gebeuren was.
Lees HIER verder.
MELANIE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen
