Ik had een droombevalling in bad

Lees eerst de vorige delen.

Deel 1: Met 30 weken zwangerschap kreeg ik ineens forse buikkrampen

Deel 2: De verloskundige zei dat ik een miskraam had, ik vertrouwde het niet en ging naar een andere praktijk

Ik had veel angsten dat het weer mis zou gaan

Nadat ik toch een goede zwangerschap leek te hebben, moest het vertrouwen terug komen in mijn lijf. De nieuwe verloskundige praktijk was erg prettig en begripvol. Ook had ik veel angst dat de weeën weer veel te vroeg zouden starten. De weken gingen voorbij. Een goede 13 weken echo, een goede 20 weken echo en ik was opnieuw in verwachting van een zoontje. Ons geluk kon niet op!

Ik kreeg weer vertrouwen in mijn lijf

Ik kwam steeds dichter bij de 30 weken waarbij het bij mijn eerste zwangerschap begon. Ik voelde me goed en kreeg gelukkig steeds meer vertrouwen in mijn lijf. Ik had wel veel last van harde buiken, maar de 30 weken waren we over en hij zat nog veilig in mijn buik. 

Met 31,5 dag kreeg ik veel regelmatige harde buiken

Tot de 31.5 dagen, ik kreeg weer harde buiken. Dit had ik telkens al veel maar nu kwamen ze wel heel snel en regelmatig. Ze werden ook pijnlijker waardoor de verloskundige kwam controleren. Ik had nog geen ontsluiting maar moest wel voor controle naar het ziekenhuis. Midden in de nacht lagen we weer ik het ziekenhuis. Bang voor wat komen gaat. Mijn baarmoederhals raakte de grens van 3 cm lengte. Ik hoefde daarom niet aan de remmers en longrijpers. Na ruim 24 uur weeën werd ik toch naar huis gestuurd. Wat een spanning.

Een week later kreeg ik weer veel harde buiken

Gelukkig bleef de kleine man nog even zitten. Nog rustiger aan doen en hopen dat het hierbij zou blijven. Helaas, een week later begon het weer. Weer met regelmaat maar nu werden ze niet pijnlijker. De verloskundige kwam weer langs, nu bleek ik wel 1 cm ontsluiting te hebben. Opnieuw moest ik naar het ziekenhuis. De weeën waren goed te zien op de monitor en volgden snel op elkaar. Gelukkig bleef de ontsluiting stabiel en mocht ik later weer naar huis. Dit voelde wel een beetje dubbel. Op dat moment had ik namelijk nog vier weeën per 10 minuten. 

Ik moest onder controle van de gynaecoloog blijven

Thuis zwakte het uiteindelijk af. Ik moest wel onder controle bij de gynaecoloog blijven. Ik baalde, want ik wilde zo graag bij mijn verloskundige een natuurlijke bevalling in bad meemaken. Mocht ik na 37 weken nog niet bevallen zijn mocht ik terug naar de verloskundige. De weken vlogen voorbij en het bleef verrassend rustig. De kleine man had geluisterd om nog te blijven zitten. De 37 weken was ik gepasseerd en ik mocht terug naar mijn verloskundige. Wat was dit fijn.

Met 39 weken werd ik gestript

Het werd wel steeds zwaarder door alle harde buiken en bekkenpijn. Met 39 weken, op 15 augustus 2023, vroeg ik of ze me wilde strippen. Dit werd gedaan. Ik had ondertussen 2 cm ontsluiting maar ze gaf aan dat het waarschijnlijk geen effect zou hebben. En dit bleek inderdaad geen effect te hebben. En zo hadden we op 17 augustus 2023 om 10.00 uur een afspraak bij de gynaecoloog om een inleiding te gaan bespreken in de 40e week. 

Ik verloor mijn slijmprop

De dag na de strippoging heb ik in de ochtend een acupunctuur behandeling gehad. Hier werd ook ingezet op weeën. In de avond rond 20.00 uur verloor ik mijn slijmprop en daarna begon ik weer harde buiken te krijgen. Ze waren nog niet heel pijnlijk. Rond 22.30 uur ben ik ze toch gaan timen. Er zat al snel regelmaat in en ze werden ook pijnlijker, maar nog goed te doen. Ik zei tegen mijn vriend dat hij maar moest gaan slapen maar dat het zomaar kon zijn dat het vannacht door zou gaan zetten. 

Op naar het geboortehotel

Om 23.30 uur belde ik wel de verloskundige. Ze kwam eraan en rond middernacht was ze bij ons. Ze onderzocht me en ik zat ondertussen op 3 a 4 cm ontsluiting. Sommige weeën waren goed en sterk en sommige bleven een beetje hangen. We besloten naar het geboortehotel te gaan omdat het bij een tweede snel kan gaan. Mijn schoonmoeder werd gebeld om op de oudste te letten. 

Onder de douche kon ik beter ontspannen en kwamen de weeën terug

Om 00.30 uur kwamen wij in het geboortehotel aan. Ik had het idee dat de weeën helaas weer aan het afzwakken waren. Rond 02.00 uur werden mijn vliezen gebroken in de hoop dat mijn lichaam het beter op zou pakken. Ik had het erg koud en ben daarom onder de douche gaan zitten. Hier kwamen de weeën al snel beter en krachtiger op gang. Om 03.00 uur ben ik in het bad gaan zitten, even een andere houding en het warme water voelde heel aangenaam.

Ik mocht mij overgeven aan mijn lichaam

Ik voelde kort daarna al snel (03.24 uur) de eerste perswee. Ik vroeg de verloskundige of ze wilde checken hoever ik was, omdat het wel erg snel was. Ze gaf aan dat ik me eraan mocht toegeven en vertrouwen op mijn lichaam. Ik nam een andere houding aan en ik probeerde de weeën nog weg te puffen omdat niet alle weeën persweeën waren. Om 03.40 uur werd er opnieuw gecheckt en bleek ik op z’n 5-6 cm te zitten. Jeetje, wat een domper. 

Onze Jidde werd geboren, onderwater

Weer terug over de badrand hangend ging het heel snel. De ene perswee na de andere. Ik kon niet niet tegenhouden. Mijn lichaam nam het compleet over. Ik durfde niet goed mee te persen omdat ik nog niet op de 10 cm zat. Even later om 03.53 uur werd ons zoontje onderwater geboren. 

Jidde Maas

17 augustus 2023 (termijn van 39.2 weken) 

03.53 uur, 3360 gram, 51 cm 

Wow, wat was dit ineens snel gaan. Alle controles waren goed en om 06.00 uur reden we weer naar huis. De reeds geplande afspraak bij de gynaecoloog om 10.00 uur mocht komen te vervallen. Terugkijkend kan ik alleen maar zeggen: wat een droombevalling! Met dank aan mijn verloskundige Wietske, ze heeft ons ontzettend fijn begeleid tijdens deze bevalling. 

Lees HIER andere bevallingsverhalen

TAMARA

Insta: Tamara0901