Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Nadine schrijft over haar dochter Lieke die plotselinge uitslag kreeg. Dit is deel 1.
Lieke had als pasgeboren baby uitslag
Al vrij snel na de geboorte kreeg onze dochter Lieke allemaal uitslag. Eerst alleen op haar wangetjes maar uiteindelijk zat haar hele lijfje onder. Het jeukte ontzettend dus kreeg ze handschoentjes aan. De nachten waren ellendig want dan hield ze zichzelf wakker. Ik liep hele nachten rondjes met haar zodat ze rustig was en een beetje kon slapen. We hebben alle soorten middeltjes geprobeerd, van shea butter tot biologische eczeem crème, maar niets hielp.
Ik moest stoppen met de borstvoeding
Ik gaf borstvoeding, zou het mogelijk aan koemelk liggen die ze via de borstvoeding binnen kreeg? Ik stopte met het eten en drinken van producten met koemelk om te zien of dat de oplossing zou zijn. De uitslag werd helaas niet minder en ze kreeg zelfs sporen bloed in haar ontlasting. Onder begeleiding van de huisarts en een lactatiedeskundige ben ik de borstvoeding gaan afbouwen om over te gaan op speciale koemelkvrije babyvoeding. Dat was even wennen: ineens moest ik allemaal spullen meeslepen overal naartoe en jeetje wat stonk die melk zeg. Het deed me echt pijn te stoppen met borstvoeding. Ik was ervan overtuigd dat ik haar het beste gaf wat er mogelijk was en dat ik dat zo lang mogelijk zou gaan volhouden. Met pijn in mijn hart gaf ik haar de eerste week in augustus, toen ze een halfjaar oud was, de laatste keer de borst.
Hormoon crème werkte
Al snel werd haar huid iets rustiger, maar niet voldoende. Met hormoon crème kreeg haar huid een laatste zetje en toen was ze er eindelijk vanaf. Wat een opluchting! Koemelkallergie hoor je veel bij baby’s dus er is geen moment geweest dat ik bang was dat er meer aan de hand kon zijn. Terwijl haar huid rustiger werd, werd ze dat zelf ook. We kregen ineens een hele andere baby, een baby die sliep. En zij kreeg een andere mama, een mama die sliep.
We gingen op een cruise
We hadden een cruise gepland staan naar Noorwegen en waren helemaal klaar voor deze reis: voldoende flesjes, poeder, zalfjes, maisknabbels, potjes fruit en zelfs een kleine reiswaterkoker. De reis was heel ontspannen. Lekker rustig op onze kamer op de boot, een beetje over het dek slenteren met de kinderwagen en overdag van boord. Het was ontzettend mooi en Lieke was tevreden, dus wij waren dat ook.
We wilden Lieke een broodkorstje laten eten
Op een dag zaten we in een restaurant en bedacht ik me dat ze nu eigenlijk wel de leeftijd had dat ze voor het eerst een broodkorst mocht. Ik vroeg aan het personeel of ze wellicht brood hadden zonder koemelk en die kregen we. Lieke kreeg het korstje maar nog voor ze er echt aan kon knabbelen bedacht ik me: “Dit is een Italiaanse rederij, wie weet hebben ze me verkeerd begrepen en dachten ze alleen lactose. Dan zitten we straks weer met een kind onder de uitslag en slapeloze nachten. Liever toch maar even wachten tot thuis.” Dus meteen het korstje ingewisseld voor een maisknabbel.
Ze zat weer helemaal onder de uitslag
Ik denk dat Lieke er in de korte tijd dat ze hem vast had alleen een mini likje van heeft kunnen nemen maar helaas: dezelfde avond zat haar lijfje weer helemaal onder de uitslag. Nee, niet weer. Na een dag trok het gelukkig net zo snel weer weg als dat het gekomen was, maar ons lesje hadden we wel geleerd. We wachten wel met andere dingen proberen tot we veilig thuis zouden zijn. De reis verliep gelukkig ontspannen en we probeerden geen nieuwe dingen meer.
Ik dacht een muggenbultje te zien
Toen we na twee weken thuis waren dachten we: “Nu kan het echt, in dit brood weten we zeker dat er geen melk zit”. Dus zo gezegd, zo gedaan. En oh wat zat ze heerlijk te knabbelen op het korstje. Ik heb echt zitten genieten hoe ze verrast was van die nieuwe textuur. Binnen 10 minuten had ze hem helemaal op. Ongeveer een half uur later had ik haar vast en zag ik een paar muggenbultjes in haar nek zitten, hoe kwamen die daar nou? Die waren er net nog niet. Ik grapte al een beetje: “Als ik die te pakken krijg, is hij plat!”
Er verschenen steeds meer en meer bultjes
Maar ineens ontdekte ik een plekje op haar hand. En terwijl ik die zag verscheen er nog een en nog een en nog een. Wat is dit? Ik riep mijn man: “Dit is niet goed! Bel de HAP!” Hij belde direct de HAP en de persoon aan de lijn twijfelde geen moment. Ze zei ons direct te komen en Lieke heel goed in de gaten te houden. Ze mocht geen eten of drinken meer krijgen voor het geval ze erin zou stikken. “Mocht de situatie onderweg veranderen; niet twijfelen maar meteen 112 bellen.” Binnen een tel zaten we in de auto. Ik achterin bij Lieke en mijn man achter het stuur. Ik hield haar als een havik in de gaten. Terwijl we de straat uit reden was ze bedolven onder de blaasjes en leek ze echt helemaal op te blazen. Haar ogen begonnen weg te draaien en ik raakte in paniek…
Lees HIER het vervolg.
NADINE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
