Het was zo ver; ik moest mijn hoofd kaal scheren

Wil je niets missen, klik HIER en volg Kids en Kurken op Instagram

Kaylee heeft de diagnose borstkanker gekregen. Lees eerst de vorige delen:

Deel 1: De harde schijf in mijn borst was volgens de huisarts een ontsteking, na 6 weken ga ik terug…

Deel 2: Kaylee startte met haar eerste chemo: “Ik keek ernaar uit”

Ik zou kaal worden

Na het krijgen van de diagnose werd al vrij snel verteld dat je van deze chemo kaal wordt. Er zijn patiënten die kiezen voor een coldcap. Een soort bevroren muts die je tijdens de chemo opzet, die ervoor kan zorgen dat je haar niet uitvalt. Echter werd mij al vrij snel verteld dat dit met de chemo die ik kreeg weinig zin had, uitvallen ging het toch. In een van de eerste gesprekken met de oncologisch verpleegkundige gaf ik aan meer te willen weten over opties voor een haarwerk. Zij gaf de naam van een haarwerkspecialist waar zij goede ervaringen mee hadden. Het was zaak dat ik haar zo snel mogelijk zou bellen, want 18 dagen na chemo 1 zou het al uitvallen.

Ik maakte een afspraak met een haarwerkspecialist

Thuis aangekomen belde ik haar op en een paar dagen later zou ze al thuis langskomen om mijn wensen en de opties te bespreken. Met een koffer vol staaltjes, net als in het kleurenboek bij de kapper, kwam ze aan. We bespraken wat ik wilde. Ze nam wat maten op en toverde de staaltjes tevoorschijn. Eén van de staaltjes kwam precies overeen met mijn eigen haarkleur dus die keuze was snel gemaakt. Zij bestelde 6 tot 8 pruiken in die kleur met de lengte die ik graag wilde en in mijn maat. Als die pruiken binnen zijn mag ik ze allemaal passen en kan ik een keuze maken.

We planden een datum om mijn eigen haar eraf te halen

Gelukkig waren de pruiken al vrij snel binnen en samen met mijn moeder kwam ik bij haar in de salon alle pruiken passen. Er waren twee pruiken die ik het mooiste vond. De een iets donkerder dan de ander, maar de donkerste variant had losse plukjes aan de voorkant en dat is niet helemaal mijn ding. De keus was dus snel gemaakt. Wanneer ik zou merken dat mijn haar uit zou gaan vallen kon ik haar bellen en zou ze langskomen om het eraf te halen. Voor de zekerheid planden we vast een datum, dan stond die alvast.

Na dag 14 was het zo ver

Op dag 14, de dag dat ik chemo twee had gekregen, merkte ik dat Erik in het ziekenhuis steeds op mijn rug lange haren van mijn jas aan het halen was. Zelf merkte ik nog weinig als ik aan mijn staart trok. Maar toen ik ’s avonds thuis in bed ging liggen kon ik er niet meer omheen. Ik ging met mijn handen door mijn staart en had de plukken in mijn handen. Vooraf had ik al besloten dat wanneer het zou beginnen, ik het er meteen af wilde. De volgende ochtend belde ik kapster dan ook op of ze het eraf wilde komen halen en het haarwerk mee wilde nemen. Gelukkig kon ze meteen diezelfde middag nog.

Guusje mocht erbij zijn

Vooraf had ik met haar besproken wat te doen met Guusje. Ik vond het gek voor haar dat ze thuis zou komen van het kinderdagverblijf en mama ineens geen haartjes meer zou hebben. De kapster gaf aan dat kindjes van die leeftijd er vaak bij zijn als het eraf gaat. We besloten dus dat we dit zouden doen. De dagen ervoor hadden we Guusje al verteld dat mama’s haartjes ziek zijn en de kapster die eraf komt halen, maar dat mama hele mooie nieuwe haartjes krijgt. Overal waar we kwamen meldde Guusje dit ook even. Bij de huisarts op controle voor haar keel zei ze tegen de dokter: “Mama’s haartjes ziek, even eraf halen, mama ook nieuwe haartjes van kapper krijgen”.

Het afknippen van mijn haar kwam binnen

Toen de kapster binnen kwam haalde ze meteen het haarwerk uit het doosje en liet deze zien. “Kijk, dit zijn de nieuwe haartjes van mama”. Guusje vond het allemaal erg interessant. Ik nam plaats aan de keukentafel en zij mocht op schoot bij oma. Eerst maakte de kapster een vlecht, die ze afknipte en op tafel legde. Dat zag er toch wel heftig uit, ik had erg lang haar. Hierna knipte ze met een normale schaar alle plukken eraf en als laatste maakte ze alles glad met een tondeuse. Ze liet er nog 1 cm op. Dit was beter, zo konden de haarzakjes zichzelf nog helemaal legen en kreeg ik geen last van ingegroeide haartjes.

Ik dacht dat ik het haarwerk zou gaan gebruiken als een bril

Guusje bekeek alles met grote ogen. Ze kletste af en toe wat over haartjes op de grond en mama’s nieuwe haartjes. Toen alles eraf was wilde ze nog even voelen en tijdens het opzetten van het haarwerk was ze eigenlijk alweer aan het spelen. Vooraf dacht ik dat ik het haarwerk zou gebruiken als mijn bril. Op als ik uit bed kom en af als ik weer naar bed ga. Voor de zekerheid bestelde ik twee mutsjes maar met de gedachte die weinig te gebruiken.

Ik gebruik bijna alleen de mutsjes

Nu, een aantal weken later, is die mening helemaal anders. Ik heb het haarwerk bijna niet op. Eigenlijk alleen als ik op mijn werk langs ga, met een vriendin ga lunchen of een verjaardag heb. De mutsjes zitten heerlijk en ik voel me er heel fijn bij. Begrijp me niet verkeerd, ook het haarwerk zit prima, maar het is een heel gedoe en je voelt constant iets om je hoofd zitten.

En de mening van Guusje: “Mama, jij haartjes af, ik roze mutsje mooier, roze mijn lievelings.

WORDT VERVOLGD

KAYLEE

Wil je niets missen, klik HIER en volg Kids en Kurken op Instagram