Wil je niets missen, klik HIER en volg KidsenKurken op Instagram
Kelly schrijft een reeks over haar fertiliteitstraject. Lees eerst het vorige deel:
Deel 1: Na de IVF punctie kreeg ik ondraaglijke pijn
Openheid naar onze omgeving
Wij zijn vanaf het begin erg open geweest over het fertiliteitstraject. Ik werk als pedagogisch medewerkster in een fijn team. Ik zou het dan ook erg lastig hebben gevonden om hier niet open over te kunnen zijn. Mijn wekker ging om de paar uur voor de medicatie en ik had natuurlijk ook de nodige echo’s in de kliniek. En om dit altijd met een smoes te moeten doen, zou niet fijn voelen. Maar dat je soms zo open bent, maakt het ook moeilijk.
Extra steun konden we hard gebruiken
Je verwacht soms iets van mensen wat je dan niet krijgt. En ergens snap je ook heel goed dat het ook lastig is voor mensen om je heen. Soms was het dan gewoon fijn als ze even vroegen hoe het ervoor stond of hoe het ging. Wanneer mensen die dicht bij ons staan dat niet deden, dat deed dan ook wel pijn. Want het traject op zich is al zo zwaar, dat je die extra steun hard kan gebruiken. En als het onderwerp dan te sprake kwam, vaak doordat je iets zei over een controle, kreeg je ook snel van die goed bedoelde adviezen. Die zo pijnlijk zijn: “Misschien moet je het gewoon loslaten, dan komt het vanzelf”. Dit is toch wel de aller ergste, wat ze tegen ons konden zeggen.
“Je bent nog zo jong”
Je kunt een kinderwens niet zomaar loslaten en al helemaal niet wanneer je er ondertussen al jaren mee bezig bent. Ook ging mijn wekker meerdere keren per dag voor de medicatie. Dus als ik er zelf even niet aan dacht werd ik er wel aan herinnerd. Mensen zullen het goed bedoelen, maar denken er vaak niet bij na hoe pijnlijk het voor diegene kan zijn. Ook kreeg ik vaak de opmerking: ”Je bent nog zo jong”. Wij zijn het traject gestart toen ik 23 jaar was. Onze dochter was toen net twee jaar geworden. In ons ideale plaatje, wilden we de kinderen graag dicht op elkaar. En voor ons voelde het dan ook, dat de tijd door tikte en het leeftijdsverschil alleen maar groter werd
Goed bedoelde ongevraagde adviezen
Of, dat mensen zeiden wanneer ze wisten dat het niet zo makkelijk ging± “Gelukkig heb je er al één”. En daar waren we onwijs dankbaar voor, maar dat betekende niet dat de wens voor een tweede kindje er niet was. Mensen om je heen vergelijken de situatie vaak met zichzelf. Maar iedereen bewandeld een andere weg en al helemaal in de fertiliteit wereld. Hoe goed het ook bedoeld is, een luisterend oor of even vragen hoe het gaat, is zoveel fijner dan die goed bedoelde ongevraagde adviezen.
Het traject heeft impact op het hele gezin
Wat ik ook erg lastig vond aan het hele fertiliteitstraject, is dat weinig mensen door hebben wat voor impact het op het hele gezin heeft. Ik was door alle hormonen echt niet altijd de leukste. En dit reageerde ik natuurlijk het meest af op mijn man. Maar bijna niemand die eens aan hem vroeg hoe het met hem ging. Ook al onderging hij de behandeling niet, voor hem was het ook een emotionele en zware weg.
We zijn altijd open geweest naar onze dochter van 2
Ook onze dochter wist niet beter dan ik dat telkens moest spuiten. En vertelde dit dan ook heel open op het kinderdagverblijf. We reden ook vaak langs de fertiliteitskliniek en dan riep ze altijd blij: ”Daar is de kliniek, daar moet mama heen omdat haar buik het niet goed doet”. Voor haar was het een heel normaal iets, zonder emoties gelukkig. Wij zijn altijd open naar haar geweest, omdat ze ook aanvoelde als ik me niet top voelde na een negatieve test.
Mensen vroegen naar de testdag
Gelukkig waren er genoeg mensen om ons heen, waar we altijd even ons hart konden luchten. En ook doordat ik op mijn werk zo open was, was dat fijn. Een groot nadeel als je zo open bent was wel dat mensen letterlijk aan je vragen: ”En, wanneer mag je testen?”. Deze dag verschoof ik wel altijd een paar dagen. Al vond ik dit gek, dit vraag je toch ook niet aan een stel dat op een natuurlijk manier bezig is om zwanger te worden? Maar toen het eenmaal gelukt was, vond ik dit erg moeilijk. Ik kreeg echt het gevoel van laat mij even, ik heb het vertrouwen nog niet eens dat het goed mag gaan. En wil ook even met de mensen dicht om ons heen hiervan proberen te genieten.
Lees HIER het vervolg.
KELLY
Wil je niets missen, klik HIER en volg KidsenKurken op Instagram
