Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen
Alles startte bij ons met de vraag: kunnen wij wel op de natuurlijke manier kinderen krijgen? Ik kreeg uit het verleden wel al te horen dat ik PCOS had. Mijn man en ik besloten om dit toch na 2 jaar zelf proberen, een second opinie te halen bij een andere instantie dan de gewone gynaecoloog.
PCOS
Wij hadden een afspraak gemaakt bij de fertiliteit van het Sint- Augustinus in Wilrijk. Tijdens onze afspraak werd bevestigd wat de vorige gynaecoloog al eerder zei. Ik heb PCOS. We kregen verdere uitleg en de fertiliteitsarts meldde ons dat er mogelijke behandelingen waren. We moesten onderaan de ladder startten en deden dit vol goede moed. We moesten starten met IUI. We (ik) werden aan de hormonenpillen gezet en moesten om de zoveel dagen terug op controle gaan om te zien of het al dan niet aansloeg.
Ik moest een spuitje in mijn buik zetten
In het begin rijpten mijn follikels heel traag. Dit door de PCOS zei de arts. Omdat ik veel kleine follikels had, deden zij er langer over. Ze verhoogden mijn dosis en zo kwam er toch een punt dat de follikel de juiste grootte had bereikt om onze kans te wagen. De avond voordien moest ik een spuitje in mijn buik zetten zodat de follikel op de juiste moment sprong om te kunnen bevruchten. Dit was even wennen maar oké. Mijn man moest dan diezelfde ochtend zijn zaadstaal inleveren. Hier werden de zaadcellen geteld en geselecteerd op de beste kwaliteit om de kans te verhogen. Wat hoopten we op een goede afloop.
Helaas werden we met IUI niet zwanger
Na twee maal IUI te proberen hadden we helaas nog geen resultaat behaald. Ik had ook het gevoel dat dit voor mij niet de juiste behandeling was. Ik vroeg om over te stappen op de volgende fase. En dat mocht en kon gelukkig. Voorafgaand aan de volgende fase (IVF) moesten enkele onderzoeken gedaan worden. HyFoSy is een onderzoek om te zien of de eileiders doorgankelijk zijn. Anders kan een bevruchting niet slagen. Het was een naar onderzoek maar bij mij bleek dit allemaal in orde te zijn. Gelukkig, weer wat afgevinkt. Ook kregen we afspraken waarbij er uitleg werd gegeven over het injecteren van hormonen en welk schema we moesten volgen.
Ik kreeg geen goed nieuws na de eerste IVF punctie
We moesten vaak op controle komen om te zien of de follikels voldoende groeiden en of het genoeg follikels waren. Als deze goed zijn waren werd er een eicelpunctie ingepland. De avond voordien moest ik ook een injectie zetten zodat de follikels vrij kwamen. Bij de eerste punctie belden ze me op maar was er helaas geen goed nieuws voor mij. Ik had maar 5 follikels waarvan 3 een eicel bevatten en er maar 1 rijp was. Deze had het helaas niet overleefd. Dit was zo’n tegenslag. Al de goede hoop werd even van tafel geveegd.
Op voor ronde twee
Na de nodige traantjes hebben we ons terug herpakt en zijn we vol goede moed begonnen aan ronde twee. Terug naar het begin, hormonen spuiten en zo verder. Bij deze ronde hebben ze meer gefocust op de hoeveelheid en daar extra op ingespeeld. Bij de tweede eicelpunctie had ik dan ook meer het gewenste resultaat. 40 follikels (1) waarvan 29 rijp waren en 18 die een eicel bevatten. Van de 18 eicellen waren er 16 bevrucht. Op dag 5 leefden er nog 3 die werden ingevroren om terug te plaatsen.
Na een maand vond de eerste terugplaatsing plaats
Mijn lichaam werd een maand op herstel gezet en na die maand was het eindelijk zo ver. We moesten naar Leuven voor de terugplaatsing van ons eerste embryo. Dit werd teruggeplaatst in de baadmoedermond. Nu moest het nog wel zelf innestelen. Tien dagen later moesten we voor een bloedafname gaan en dan wisten we of het al dan niet gelukt was om zwanger te worden. Tien dagen later kregen we het verlossende nieuws. Het was ons eindelijk gelukt; we waren zwanger! Kan het zomaar echt dat we mama en papa zouden worden? We zaten meteen op de roze wolk en droomden al verder van ons eigen gezinnetje.
Ik kreeg een miskraam
Maar helaas op 8 weken vertelde de arts dat het geen kloppend hartje had en dat we het moesten laten gaan. Ik moest pilletjes nemen om de miskraam op te wekken. Twee uur na de pilletjes zou het gebeuren. Een maand nadien moest ik terug op controle komen. De arts zei me dat er nog een deel van de miskraam verweven zat en dat ik moest een curretage.
Ons derde embryo, in juli uitgerekend!
Twee maanden na de curretage waagden we ons voor de tweede terugplaatsing in Leuven van een ingevroren embryo. Maar deze poging was helaas tevergeefs. Ons kindje wilde zich niet innestelen. Een maand later wilden we graag ons derde embryo al de kans geven om in ons leven te komen. We hoopten zo hard dat het nu zou lukken. Tien dagen nadien deden we een test. We waren opnieuw zwanger! Heel angstig waren de eerste 12 weken die we tegemoet gingen. En ja hoor ons wondertje had zich in ons leven vastgezet en tot op heden zijn we in verwachting van onze dochter die uitgerekend is voor 6 juli 2023.
Geef de moed niet op, hoe hard het ook soms kan zijn. Luister naar je lichaam. Geef het voldoende tijd en geloof dat het kan.
DOMINIQUE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen
