Marit is over tijd en gaat met enorme buikpijn naar de huisartsenpost: “Ik hoor de arts overleggen en word ineens angstig”

| ,

Ik neem jullie mee naar april 2021. Mijn man en ik waren net gestopt met de pil in verband met onze kinderwens. Ik heb net mijn eerste cyclus gehad, ben overtijd en kan niet wachten om een zwangerschapstest te doen. Zal het dan toch na één keer meteen raak zijn? Ik deed weet ik niet hoeveel testen, van alle merken maar alles blijft negatief. Maar hoe komt het dan dat ik me toch al zwanger voel, en dat ik niet ongesteld word? Het zal vast mijn verbeelding zijn. Dus hup schouders recht en gewoon doorgaan voor de volgende poging.

Ben ik zwanger?

Ondertussen ben ik tien dagen over tijd, maar ben ik echt wel over tijd? Ik heb namelijk sinds mijn 16e continu de pil geslikt door mijn endometriose en sindsdien nooit een echte cyclus gehad. Ik ben wel misselijk, mijn borsten zijn wat gevoelig en ik heb wat buikpijn. Oké toch maar de dokter bellen, want dit vind ik gek. In mijn hoofd gaan namelijk alle doemscenario’s spelen en ga ik, ondanks dat ik al mijn patiënten dat altijd af raad (ik werk als SEH verpleegkundige), googelen wat er aan de hand kan zijn. Niet slim van me. De dokter wilt even afwachten. Als ik volgende week nog niet ongesteld ben, dan gaan we een paar dagen bloed laten prikken. Misschien is het namelijk dat mijn HCG waarde in de urine niet hoog genoeg is, maar in het bloed wel.

Het is enorm pijnlijk

Maar dat weekend krijg ik veel meer buikpijn. Een stekende, vervelende pijn rechts onderin mijn buik. Lopen en bewegen doet pijn, en ik ben enorm misselijk. Door mijn ervaring als SEH verpleegkundige weet ik dat dit mogelijk mijn blinde darm zou kunnen zijn die aan het ontsteken is. Of zoals ik vaker last heb van een blaasontsteking. Eigenlijk is het geen moment in mijn hoofd opgekomen dat het iets met mijn baarmoeder of endometriose kon zijn (gek he, leef je er zo lang mee en denk je eerst aan andere dingen). De pijn werd erger dus toch maar de huisartsenpost bellen, just to be sure.

Er ontstaan een angstig gevoel

“Kom maar even langs mevrouw dan gaan we even kijken”. Na de anamnese neem ik plaats op de onderzoekstafel. Het valt de huisarts op dat ik echt enorm pijnlijk ben, en die denkt meteen aan iets gynaecologisch. Ze vraagt of ze inwendig onderzoek mag doen. En dan wordt de pijn in mijn buik heviger aan de rechterkant. “Ik voel iets bij je eierstok”, zegt ze. En zodra ze het vasthoudt is het nog pijnlijker. Ze geeft aan dat ze me genoeg gepest heeft en met mijn ziekenhuis in Rotterdam gaat overleggen. We wonen in Zoetermeer maar ik word behandeld door een gespecialiseerde arts voor endometriose in Rotterdam. Ik hoor haar overleg en word toch wat angstig: “Ik heb hier een mevrouw, die is bij jullie bekend. Ik verdenk haar van een EUG (buitenbaarmoederlijke zwangerschap), torsie van de eierstok (draaiing van je eierstok om zijn eigen as) of een cyste/bloeding van de eierstok”.

Toch een dag wachten

Oké wat zegt ze daar nou?! Door mijn werk weet ik wat al die termen betekenen, en het betekent niet veel goeds. Maar het ziekenhuis is op dit moment enorm druk. Ik heb geen bloedverlies en ben zoals ze in medische term zeggen stabiel. De volgende dag mag ik op de spoed poli komen, maar ik krijg duidelijke instructies dat ik bij enige alarmsymptomen gelijk het ziekenhuis moet bellen. Thuis bel ik mijn man in tranen op en hij zorgt dat hij de volgende dag vrij is en met me mee kan. Vervolgens bel ik mijn moeder ook in tranen op. Ik vertel ook meteen niet schrikken maar we zijn met de pil gestopt en ze denken nu aan deze drie dingen. Mijn moeder praat me rustig en weet precies wat ze moet zeggen. Zo ga ik toch nog redelijke gerustgesteld toch de avond/nacht in.

Meer duidelijkheid

Op de maandag daarna gaan we naar Rotterdam. Toch wel redelijk gespannen want de buikpijn is nog steeds hetzelfde. Na een inwendige echo wordt duidelijk dat er vocht rondom mijn rechter eierstok zit en iets wat er niet hoort. Maar wat is nog niet duidelijk. Het is in ieder geval geen draaiing van de eierstok waar de huisarts mogelijk aan dacht. Maar het kan nog wel een buiten baarmoederlijke zwangerschap zijn, of een bloed/chocolade cyste bij mijn endometriose. Dit is een cyste gevuld met bloed veroorzaakt door de endometriose, die drukt dan op je eierstok wat de pijn kan veroorzaken. Dus we gaan bloed prikken. Hiermee kijken ze naar mijn HCG waarde in mijn bloed, mijn hemoglobine gehalte in het bloed en nog wat andere dingen. Op deze manier kunnen ze weten of het eventueel een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is en/of ik bloed verlies.

We wachten in spanning af

Mijn man en ik zijn stil als we de spreekkamer uitlopen. Wat nou als het een buiten baarmoederlijke zwangerschap is?! Ik merk dat het mijn moeder ook raakt als ik aan de telefoon vertel wat de opties zijn, want beide diagnoses zijn niet geheel rooskleurig. In het ziekenhuis wachten we op de uitslagen en we mogen na ongeveer één uur weer naar de poli toe. Gelijk geeft de arts in opleiding aan dat er zo een professor komt om ook even mee te kijken. Helaas is mijn eigen gynaecoloog op de operatiekamers. Opnieuw wordt er inwendig onderzoek gedaan, dit keer door de professor.

Dan komt de uitslag

“Goed nieuws, het is gelukkig geen buiten baarmoederlijke zwangerschap. Dus we verdenken je toch van een chocolade cyste, die ook aan het lekken is. Omdat je nu geen pil slikt, kunnen je hormonen dit veroorzaakt hebben die normaal je endometriosehaarden veroorzaken. Maar omdat je pas een maand gestopt bent met de pil, is de kans groot dat je klachten alleen maar meer worden”. Mijn man en ik vragen wat de opties qua behandelen zijn. Moet het weggehaald worden, gaat het vanzelf weg en kunnen we nog door met onze kinderwens?

Lees HIER verder.

MARIT

 

Plaats een reactie