Daphne schrijft over borstvoeding op Kids en Kurken. Lees eerst deel 1:
Na een bezoek aan het consultatiebureau associeerde mijn zoontje de borstvoeding met pijn
Eerder schreef ze over haar dochter Megan*. Lees onderstaande twee blogs.
De moeilijkste beslissing van ons leven…
Mijn dochter Megan werd geboren met 21 weken en leefde nog 50 minuten bij ons
Niets werkte
Natuurlijk was het na 16 weken weer tijd om aan het werk te gaan. Na zes weken eens een flesje proberen. Nee hoor, mevrouw wilde dit niet. “Nou ja nog genoeg tijd om te oefenen”, dacht ik. We hebben zowat elke fles we geprobeerd, bij allemaal verschillende mensen. Maar helemaal niks werkte. Marly weigerde iedere vorm van voeding als het niet uit de borst kwam.
Op de opvang dronk ze amper iets
Toen kwam het moment dag ik aan het werk moest. Dat vond ik wel moeilijk. Hoe zou dit gaan? Bij de opvang huilde ze gelukkig amper, ondanks dat ze dus de hele dag niet dronk. Er werd natuurlijk wel geprobeerd om op welke manier dan ook wat voeding bij haar naar binnen te krijgen. In de tien uur tijd kregen ze er soms maar 100ml in. Als ik dan thuis kwam, zat ik met haar op de bank van 19.00 uur tot 22.00 uur. Dan tankte ze zich weer helemaal vol en ging ze lekker slapen. ‘s Nachts kwam ze vaak ook nog twee keer. Gelukkig was ze er vrolijk onder en groeide ze goed. Dit hebben we daarom zo gelaten. Na vijf maanden startten we met hapjes en dat scheelde ook al. Die fles heeft ze nooit geaccepteerd.
Medicijnen om de borstvoeding niet op gang te laten komen
Uiteindelijk heb ik haar 18 maanden gevoed. Toen zijn we gestopt op mijn verzoek. Ik was zwanger van Megan* (hier schreef ik eerder over op Kids en Kurken, zie de link naar deze artikelen bovenaan) en zag het niet zitten om straks tandem te voeden. Bij Megan* had ik ook het voornemen om borstvoeding te geven. Helaas heeft dat nooit zo mogen zijn en hebben we Megan* moeten laten gaan. Omdat ik nog maar een maand gestopt was met borstvoeding geven toen Megan* werd geboren, koos ik ervoor om binnen 24 uur na de bevalling medicijnen te nemen. De borstvoeding zou hiermee niet op gang komen. Ik weet nog goed dat de verpleegkundige zei: “We moeten je er wel op wijzen dat je van dit medicijn depressieve gevoelens kan krijgen”. Gelukkig werkte het goed. Op dag drie na de bevalling had ik wel vollere borsten, maar gelukkig geen stuwing en het zette ook niet door.
Hoe kon ik de overproductie stoppen?
Nu is Logan geboren, 17 weken oud inmiddels. Ook bij hem ben ik vanaf 37 weken zwangerschap gaan kolven om een voorraad op te bouwen. Ook hij viel erg af na de geboorte en moest bijgevoed worden. Deze keer had ik me alleen voorgenomen om niet extra te gaan kolven. Ik wilde namelijk proberen te voorkomen dat ik weer overproductie zou krijgen. Vanaf het moment dat ik stuwing kreeg (dag drie), ben ik maar één per keer gaan voeden. Ik kreeg namelijk weer overproductie. Samen met de lactatiekundige van het ziekenhuis hebben we een plan opgesteld. Ze vertelden me dit normaal gesproken nooit zo vroeg te adviseren, maar vanwege de vorige ervaringen durfden ze dat nu wel aan. Ik moest alleen volledig de borst leeg kolven als het echt niet anders kon. Ik geloof dat ik dat wel 24 uur heb volgehouden, toen kon ik niet meer. Zo hard, zo pijnlijk, zo vol. 300 ml heb ik afgekolfd in één keer. Wat een opluchting! Dit probeerde ik steeds meer meer te rekken tot het niet meer nodig was om extra te kolven.
Logan heeft spruw
Logan die is, net als zijn zus, een natuurtalent aan de borst. De eerste 12 weken ging het heel goed, geen problemen. Hij is met 11 weken ziek geweest, daarna kwam spruw om de hoek kijken. Daar worstelen we nog steeds mee. Als hij goed in zijn vel zit, dan is het weg. Is zijn weerstand wat lager, dan is het meteen weer aanwezig. Sinds hij 13 weken is, gaat ook hij naar de kinderdagopvang. Gelukkig drinkt hij wel uit de fles. Dat geeft een hele hoop rust. We zullen maar zeggen drie maal is scheepsrecht, wat de borstvoeding betreft.
Borstvoeding met pieken en dalen
Zoals je kan lezen is mijn borstvoedingsavontuur niet zonder slag of stoot, maar ik geniet er oprecht van. Dat fijne intieme contactmoment met je kindje. Het gedwongen worden om rust te nemen. En bewust te genieten van je kindje ondanks de dagelijkse drukte. Het is zeker goed om awareness te creëren rondom borstvoeding, maar bovenal is het belangrijk om eerlijk te zijn. Dat het in het begin niet zo gemakkelijk is als men vaak doet voorkomen. Het is hard werken. Maar als het stabiele punt eenmaal bereikt is, is het ultiem genieten. Ten minste, zo heb ik het ervaren. De is voeding altijd op temperatuur, heeft de juiste samenstelling en je hebt het altijd bij je. Ik hoop Logan nog lang te kunnen voeden en te genieten van onze momentjes samen.
DAPHNE
