De Avondvierdaagse. You love it or you hate it. Bij ons thuis was het vroeger een jaarlijks terugkerend ritueel en ik kan me herinneren dat we bepakt en bezakt met snoep en drinken, al zingend, de kilometers aflegden. Toen werd ik zelf moeder en ik keek ernaar uit om deze ervaring te delen met mijn eigen kinderen. Maar net als bij zoveel andere dingen gooide Corona roet in het eten. Voor Corona heeft alleen onze oudste een keer meegelopen, maar de jongste was toen nog veel te klein. Dus dit jaar gingen we er vol voor. Maar man, man, wat is het een gedoe. Ik neem je mee in onze Avondvierdaagse week.
Maandag
De eerste dag is aangebroken en de kids zijn niet te houden. Onze school heeft dit jaar op eigen houtje een avondvierdaagse georganiseerd. Gelukkig is de afstand 5 km en er doen ongeveer 150 mensen mee. Sol heeft normaal gesproken van 17.00 uur tot 181.5 uur hockey. We halen hem dan maar een half uurtje eerder op, omdat we om 18.00 uur op school moeten zijn. Mijn man J. is vandaag thuis, dus hij heeft een grote schaal Mac & Cheese gemaakt. De kids eten voordat we weg moeten even snel een klein bordje. We eten dan nog een bordje nadat we thuis komen. Het weer zit mee, en het voelt nog wat onwennig. Volgens mij hebben de kids vandaag in hun enthousiasme 10 km afgelegd en wij hebben sociaal gedaan met verschillende ouders. De kinderen liggen veel te laat in bed, dus dit moeten we de rest van de week echt even beter aanpakken.
Dinsdag
Dit wordt een chaotische dag. Dat weten we al van te voren. Wij zijn allebei aan het werk en de kids zitten op de BSO. Dus we moeten uit werk meteen de kinderen uit de BSO halen, eten en ook nog op tijd op het schoolplein staan. De kinderen hebben vandaag al moeite om hun bed uit te komen. Dat belooft niet veel goeds. Klokslag 17.00 uur race ik op mijn fiets naar huis, en haal snel een paar potjes instant noodles bij de supermarkt. Samen met een bakje rauwkost is dit maar even wat het is voor vandaag. Het is even spannend wat voor weer het gaat worden vandaag, want het lijkt erop alsof we een erge regenbui gaan krijgen. Gelukkig zijn de weergoden ons goed gezind en we houden het (op een paar spatjes na) helemaal droog. Het hoogtepunt van de tocht is toch wel dat iedereen een ijsje krijgt bij juf Froukje voor de deur. Als we eenmaal weer thuis zijn, proberen we iedereen snel in bed te krijgen. We falen weer vreselijk en ze liggen er dik een uur later in dan normaal.
Woensdag
We hebben weer een enorme chaotische dag voor de boeg. Bij het opstaan is echt niemand zijn nest uit te krijgen. Ik werk niet op de woensdagmiddag en maak vroeg in de middag witte rijst, roerbakgroenten en gebakken kip in zoetzure saus. Een snelle en ook nog gezonde maaltijd. Lekker bezig! Verder staat er circusles en hockey op het programma vanmiddag. Daarnaast maakt en bezorgt J. maaltijdboxen in de buurt. Dat is elke keer weer een gepuzzel en een race tegen de klok, maar vandaag gaat alles wonderbaarlijk soepel en hebben we alle boxen op tijd waar ze moeten zijn. J. haalt Sol weer eerder op van hockey, en we zijn maar ternauwernood op tijd voor de fluit gaat en de stoet vertrekt. Wat wel supergezellig is dat mijn vriendin M. meeloopt. Die heb ik al veel te lang niet gesproken en we hebben vandaag 5 km slenteren om bij te kletsen. Je merkt bij de kids dat deze week er wel een beetje in begint te hakken. Ik zie her en der kinderen die struikelen over stoepjes en Sol besluit vol tegen een lantaarnpaal aan te lopen. Loa komt er zonder blauwe plekken vanaf. Naderhand drinken we thuis nog een kopje thee en maken we nog even snel een kleine bite, waardoor iedereen natuurlijk weer te laat in bed ligt.
Donderdag
De laatste dag is aangebroken, het zonnetje schijnt uitbundig. Het duurt weer een eeuwigheid totdat iedereen zijn bed uit is Er wordt vandaag aardig geklaagd over zere voeten en stijven benen, maar we hebben nog geen blaar gezien. J. werkt vandaag een halve dag, dus hij haalt de kinderen uit school. Vandaag eten we de restjes van wat er over is van de maaltijdboxen: spaghetti met ballen, Loa’s lievelingseten. We besluiten om er vandaag een klein feestje van te maken en geven de kids een bodempje van fruit en rauwkost voordat we vertrekken. We hebben een klein kadootje voor ze gekocht, en bloemen. Halverwege de tocht houden we even rust in een park in de buurt van onze vriendin P. Zij komt even snel onze kant op gefietst met een fles prosecco voor ons en chocolaatjes voor de kids. Dat is nog eens een feestelijke pauze! Alle ouders kijken met jaloerse blikken onze kant op. Vol goede moed gaan we verder met de laatste paar kilometers. Als we bij school aankomen, staan er mensen klaar met grote zonnebloemen voor de kinderen. Op het schoolplein staat een ijscowagen en iedereen krijgt een medaille uitgereikt.
Trots als een pauw lopen Sol en Loa over het schoolplein en alle medailles worden nauwkeurig met elkaar vergeleken. Na wat geklets met andere ouders over hoe we het ervaren hebben, is het de hoogste tijd om naar huis te gaan en de spaghetti warm te maken. Met een wijntje natuurlijk, want dat hebben we wel verdiend. Vanavond strompelen de kinderen eigenlijk redelijk vanzelf naar bed. Ze zijn echt bekaf.
“Slaap lekker liefjes. We zijn trots op jullie”, zeg ik. Wij gaan lekker met de beentjes omhoog en blikken terug op deze week. Wat een chaos, maar wat was het leuk. Volgend jaar weer!
x
NATASJA (klik HIER voor haar Instagram)
