25 september 2021
Na lang wachten was daar eindelijk weer onze eerste thuisdag volleybal. Een nieuw, fris seizoen met een bijbehorend nieuw team. Gelukkig zat ik nog wel bij mijn favoriete teamgenoot in het team. Ze was dan wel 30 jaar en ik 17, maar het klikte erg goed tussen ons.
Weglachen
In februari 2020 vierde ik carnaval. Hier had ik gezoend met een 24-jarige man (ik was toen net 16). Hier werden toen veel grapjes over gemaakt. Mijn teamgenootje zei: “Oh maar als je toch op ouder valt, dan is mijn broertje wel wat voor jou. Dan heb ik tenminste een leuke schoonzus”. Toen hebben we dat samen weg gelachen.
Ze zei dat ik 18 jaar was
De coronaregels lieten het toe om met een groep mensen van de vereniging nog een drankje te doen, nadat alle wedstrijden gespeeld waren. Het broertje van de desbetreffende teamgenoot speelde inmiddels ook volleybal bij onze vereniging. Hij was dus ook aanwezig. Mijn teamgenoot (en dus zijn zus) duwde ons voor de grap naar elkaar. Ze hield ondertussen met foto’s en filmpjes haar vriend op de hoogte. Op dat moment was ik 17 jaar en hij 26, wat we niet van elkaar wisten. Mijn teamgenoot vertelde haar broertje dat ik 18 jaar was, want anders zag ze haar hele plan in duigen vallen. Ze vertelde mij dat tussen haar broertje en haar een groot leeftijdsverschil zat. Ik ging ervanuit dat hij een jaar of 22, misschien 23 jaar was. “Dat kan wel een keer”, dacht ik.
Hij bracht mij thuis
De avond was heel gezellig. We hebben veel gedanst, gelachen en gekletst. En toen was het tijd om naar huis te gaan. Ik woonde in dezelfde straat als mijn teamgenoot en zo fietsten wij samen naar huis. Toen haar broertje vroeg of hij ons even thuis moest brengen, voelde ik de bui al hangen en zei ik volmondig: “Ja!”. Hij fietste keurig mee tot mijn huis, waar ik nog in de bosjes viel. Onze fietsen kwamen in de knel omdat er aardig wat drankjes gedronken waren. Hij zette me netjes af bij de deur en zoende mij vervolgens. Zijn zus stond aan de straat te wachten en schreeuwde nog: “Blijf is van elkaar af joh”. Ze zei nog dat haar grapje om ons te “koppelen” ietwat uit de hand was gelopen.
Groot leeftijdsverschil
Na een tijdje geen contact appten we toch weer wat. Het bleek dat we elkaar toch wel heel leuk vonden. Mijn teamgenoot wist echter niets af van ons contact. Haar broer was inmiddels via een teamgenoot erachter gekomen dat ik nog helemaal geen 18 jaar was. Zijn vriend zei: “Ja, leuke meiden. Maar ze zijn nog wel heel jong allemaal, er zit maar één volwassene in het team. Waarop hij natuurlijk gelijk dacht: “Huh, mijn zus is volwassen, maar Anouk toch ook?”. Nou, niet dus, want ik was op dat moment 17 jaar. Wat betekende dat wij een leeftijdsverschil hadden van negen jaar en ik ook nog minderjarig was.
We gingen ervoor
Na lang praten en een paar keer afspreken, besloten we er toch voor te gaan. We hebben zijn zus (mijn teamgenootje dus) ook ingelicht. Zij vond het wel wennen, maar vond het ook heel leuk. Het moeilijkste vond ik het inlichten van mijn ouders. Gelukkig hadden zij een tijdje geleden al gezegd: “Anouk, met wie kom jij later thuis? Wij denken dat jij thuis komt met een oudere jongen, want jongens van jouw eigen leeftijd passen gewoon niet bij je”. Dit gaf mij wel wat rust.
Reactie van mijn ouders
Mijn ouders reageerden gelukkig heel goed. En waren vooral blij dat ik iemand gevonden had waar ik mij goed bij voelde. Het enige wat ze zeiden was: “Weet je, leeftijd is maar een getal. Het gaat er om dat jullie lief voor elkaar zijn en jullie je goed voelen bij en met elkaar. Dan zie je uiteindelijk wel hoe het loopt”.
Veel grapjes
Ik ben inmiddels 18 jaar en hij 27. We zijn veel bij elkaar. Eigenlijk is iedereen op de hoogte van onze relatie, waaruit veel positieve reacties ontstaan. Veel mensen zeggen: “Oh wat leuk, jullie passen ook wel echt goed bij elkaar”. Natuurlijk zijn er ook mensen die er wat moeite mee hebben en hun mening geven . Maar gelukkig zijn onze beide families er niet op tegen. Wel worden er veel grapjes gemaakt over ons leeftijdsverschil. Daar lachen we met z’n allen maar gewoon om. Als dat het ergste is, dan nemen we dat voor lief. Stiekem vinden wij die grapjes wel leuk.
We hebben het leuk
Altijd heb ik geroepen: “Ik vind een leeftijdsverschil van maximaal vijf jaar oké, maar meer ook niet hoor”. Zo zie je maar hoe het soms loopt. Een leeftijdsverschil van negen jaar en één maand en toch hebben we het heel leuk samen. Hij is heel lief voor mij, en ik volgens mij ook voor hem. En dat is waar het uiteindelijk allemaal om gaat.
Wat begon met een grapje, is inmiddels helemaal uit de hand gelopen. Op een positieve manier!
Lees HIER het volgende deel
ANOUK
