Onbewust spelen er vele overtuigingen in ons die belemmerend werken op de ontwikkeling van onze kinderen. We leven in een maatschappij waarin je waarde nog vaak lijkt af te hangen van je prestaties, je vaardigheden, je intelligentie, je uiterlijk en je bezit. Daarnaast heerst nog veelvuldig de (onbewuste) overtuiging dat kinderen als het ware een leeg vat zijn dat je moet vullen. Dat je als een leeg blad wordt geboren en alles nog moet leren. Dit gaat nog verder door de invloed van de oude ideeën van de kerk op de maatschappij, waarin werd gedacht dat de mens van nature slecht is en goed gedrag aangeleerd dient te krijgen. Geen wonder dat we collectief nog vaak het idee hebben dat we kinderen daarom moeten opvoeden: De waarde en het latere gedrag van onze kinderen lijkt er vanaf te hangen!
Er heerst een prestatie-maatschappij
Het begint al als een kind klein is, dat we het kind met allerlei tijdsschema’s nauwlettend in de gaten houden wanneer het kind lacht, grijpt, rolt, kruipt en stapt. Of wat dacht je van die “voorschoolse vaardigheden” die zogenaamd van groot belang zijn, omdat ze anders bij de start van de basisschool al een achterstand hebben? In de jaren daarna wordt de prestaties van het kind met testen, toetsen en cijfers gemeten. Hoewel het wellicht niet onze intentie is, creëren we door het veelvuldige wedstrijdelement in activiteiten voor kinderen een maatschappij waarin prestaties vergeleken worden en je waarde afhangt van je plaats op de ranglijst. Ook in huis zijn we veelvuldig bezig met het aanleren van goed gedrag: denk maar eens aan het aanleren van tafelmanieren en het zeggen van woorden als ‘dankjewel’ of ‘sorry’.
Een kind is puur en zichzelf
Kennisvaardigheden zoals het oplossen van een wiskundige som leert een kind natuurlijk niet wanneer het niet wordt aangereikt, al wordt de kracht van interne motivatie massaal onderschat. Vele levensvaardigheden zijn echter al in het kind aanwezig en komen vanzelf tot ontwikkeling. Kijk maar eens hoe graag jonge kinderen willen helpen en hoe liefdevol, open en zichzelf ze zijn. Jonge kinderen worden van nature nog niet belemmerd door allerlei gedachten over hoe ze zich horen te gedragen, wat andere mensen van ze zouden vinden en hoe ze over willen komen op de ander. Ze zijn niet bezig met de ander veroordelen, met indelen in goed en slecht, met prestaties en indruk maken. Een kind staat juist nog veel dichter bij wie hij werkelijk is: een puur liefdevol wezen.
“Je kind ontwikkelt zich optimaal, als je jezelf gaat ont-wikkelen!”
Zo kunnen kinderen zich optimaal ontwikkelen
En dat liefdevolle wezen willen wij gaan opvoeden. De Van Dale geeft als betekenis van het woord opvoeden: ‘het lichamelijk en geestelijk vormen, grootbrengen’. De vraag is: wie vormt het kind? Doordat wij als ouders vaak veel verder weg staan van onze ware kern van liefde en worden belemmerd door allerlei gedachten, pijnlijke ervaringen en overtuigingen is het lastig altijd open en met liefdevolle aandacht er voor het kind te zijn. Hierdoor wijzen we ons kind regelmatig onbewust af, projecteren we onze gevoelens en overtuigingen op onze kinderen en leven we vaak dingen voor, die we ons kind eigenlijk helemaal niet willen meegeven. Het kind past zich aan, krijgt het idee dat zijn pure ik niet goed genoeg is, leert zichzelf te beschermen en af te weren. Belangrijk is te beseffen dat wij dit natuurlijk niet expres doen. Ook wij zijn grootgebracht met bepaalde belemmerende overtuigingen en emotionele pijn is vaak generatie op generatie doorgegeven. Ook hebben we pijnlijke ervaringen in ons leven opgedaan en zijn wij gaan denken dat het aan ons lag, dat wij niet veilig, niet geliefd, waardevol of goed genoeg waren. En onze ouders en de hunne op hun beurt natuurlijk ook weer. Wat we als ouders wel kunnen doen is onszelf helen en ont-wikkelen. We kunnen terugkomen bij onze ware zelf, ons ontdoen van onbewuste belemmerende gedachten en overtuigingen en weer terugkomen bij onze eigen liefdevolle kern. Pas dan kunnen we er werkelijk voor onze kinderen zijn en in liefde en met werkelijke aandacht zien wie het kind is. We kunnen het kind begeleiden en zorg dragen voor zijn gezondheid, veiligheid en liefdevol bijsturen als er schade dreigt te ontstaan. We kunnen ons bewust worden van wat we onze kinderen willen meegeven en dit gaan voorleven. Zo kunnen onze kinderen zich optimaal ontwikkelen, en wij met hun.
Je bent heel en compleet, je hebt alles al in je.
Je hoeft het alleen nog maar te beseffen.
Voorbij je eigen belemmerende verhaal te reiken.
Voorbij de gedachten over goed en fout en hoe het moet zijn.
Te leren de liefde en kracht die in je zit aan te spreken.
Het enige dat je nodig hebt in een beetje bereidheid.
Want het is er al! Je bent er al!
Je bent waardevol, liefdevol en prachtig
precies zoals je bent.
SUSANNE
Prachtig geschreven