Wij zijn Mike en Kay. Twee jonge mannen uit het gezellige Haarlem. Mike woont hier al zijn hele leven. Kay is hier vier en half jaar geleden, vanuit Zwolle voor Mike, naar toe verhuisd. Zes jaar geleden leerden we elkaar via het super romantische Tinder kennen. Eigenlijk twijfelden we in het begin nog om echt af te spreken. We dachten dat de afstand tussen Haarlem en Zwolle misschien te groot zou zijn voor een succesvolle relatie, maar niets bleek minder waar. Gelukkig hebben we het toch gedaan en dat heeft ons tot nu toe veel moois gebracht.
Kinderwens
Vroeger dachten we allebei dat we geen kinderwens hadden, maar de laatste jaren is het tegenovergestelde bewezen. De wens groeide bij Mike als eerste en Kay werd hier al snel mee aangestoken.
Mike (31): Ik kan me nog heel goed herinneren dat, toen ik er voor mezelf achter kwam dat ik op mannen val, mijn eerste gedachte was: “Dan kan ik dus ook geen gezin stichten”. Vervolgens heb ik daar eigenlijk nooit meer bij stilgestaan. Ik had het vrij snel geaccepteerd en naast mij neergelegd. Hierdoor dacht ik ook altijd dat ik geen kinderwens had, maar vervolgens werd ik wel al heel vroeg coach van honkballende kinderen, ik ging werken in het animatieteam op een camping in Italië en ik werkte vrijwillig op kinderevenementen.
Nu, jaren later, ben ik er achter dat die kinderwens er stiekem altijd wel was, deze had ik waarschijnlijk onbewust weggestopt, maar doordat ik tegenwoordig om mij heen zie dat er ook voor mij en Kay wel degelijk mogelijkheden zijn, is mijn wens enorm gegroeid en dat brengt ons nu op het punt waar we staan. Wie weet wat de toekomst ons voor moois zal brengen!
Kay (28): De wens voor een kind was nooit sterk aanwezig. Het was meer iets waar ik over een paar jaar misschien pas mee bezig zou willen zijn. Door de omgeving en de kindjes die er geboren werden, werd de wens om zelf ook een kindje te krijgen toch steeds groter. Nu ik samen met Mike en onze hond Patjar een heerlijk huisje heb, ben ik er helemaal klaar voor om een klein wonder te mogen verzorgen. Een grote wens die ons leven misschien wel nóg iets mooier maakt. Hopelijk gaat onze wens snel in vervulling.
Maanden en zelfs jaren gingen voorbij waarin onze gesprekken veelal onze kinderwens als onderwerp hadden. Uiteindelijk hebben we besloten ons te verdiepen in hoe wij deze wens zouden kunnen en willen vervullen.
Papa’s worden
Er zijn voor twee mannen verschillende manier om papa’s te worden. We zouden kunnen adopteren, alhoewel dat op dit moment vanuit het buitenland tijdelijk is opgeschort, of we zouden kunnen gaan voor draagmoederschap, pleegouderschap of co-ouderschap. Onze voorkeur heeft draagmoederschap, maar dit is niet de makkelijkste manier. Überhaupt is kinderen krijgen natuurlijk niet voor iedereen even makkelijk, zo geldt dat dus ook voor ons. Er moet uiteraard ergens een moeder aan te pas komen.
We kwamen terecht bij een informatiebijeenkomst van Meer Dan Gewenst. Hier kwam onder meer naar voren dat we ons verhaal kenbaar moeten maken aan de mensen om ons heen. Dat is de manier voor ons om hopelijk ooit een kindje te mogen verwelkomen. Dat kenbaar maken hebben we redelijk groots aangepakt. We hebben een Instagramaccount aangemaakt met de naam ‘Het Papa Project’ en we zijn de wereld ingestapt van wensouders. Wie weet vinden we op deze manier ooit iemand waar we zo’n mooie klik mee hebben dat we besluiten samen onze wens in vervulling te brengen.
Eerste reacties
De reacties zijn echt overweldigend. Blijkbaar gunt iedereen ons een klein wonder en dat geeft ons onwijs veel energie. Deze voorpret zorgt er nu al voor dat we op een soort roze wolk zitten. We zijn zo overdonderd door alle lieve woorden en verhalen, waardoor we heel positief in ons traject staan. Het leuke is ook dat er ook al redelijk wat aandacht wordt geschonken aan ons project. Zo zijn we deze week in het Haarlems Dagblad verschenen en zijn er meerdere websites geïnteresseerd in ons verhaal.
Inspiratie voor anderen
Buiten dat dit ons wellicht zal helpen, hopen we hiermee ook inspiratie te zijn voor andere wensouders. Toen wij beseften dat we papa’s willen worden, was ons namelijk nog niet veel duidelijk over de mogelijkheden. Maar door ervaringsverhalen en tips van mensen die we gaandeweg hebben leren kennen zijn we geïnspireerd en komen we steeds een klein stapje verder. Als wij dit ook voor andere kunnen betekenen, is dat natuurlijk hartstikke mooi.
Toekomst
Wat de toekomst ons zal brengen weten we niet, maar het glas is bij ons altijd halfvol. Het zou toch prachtig zijn als er over een aantal jaar een klein mormeltje van ons door de kamer wandelt. Voor nu genieten we in ieder geval gewoon al van de voorpret en hopen we op het beste.
Wij nemen je mee in ons vaderschapsverhaal. Abonneer je hieronder gratis en vrijblijvend op onze reeks. Dan krijg je een berichtje als er een nieuw stuk op Kids en Kurken staat.
Lees hier deel 2: Wenspapa’s Mike en Kay hebben een draagmoeder en eiceldonor gevonden.
MIKE EN KAY
