Op woensdag 11 december 2019 hadden mijn vriend Mick en ik een afspraak bij de verloskundige in het geboortehuis in onze woonplaats Bussum. Ik was toen bijna 23 weken zwanger. De verloskundige constateerde dat ons kindje erg klein was en verwees ons direct door naar het AMC. Op dit moment waren we zelf nog redelijk kalm over de situatie en hadden we nog geen idee wat de gevolgen konden zijn. Op vrijdag 13 december konden we al terecht in het AMC voor een uitgebreide echo. We kregen tot onze schrik te horen dat onze kleine man veel te klein was en rond de 371 gram woog. Nu was het hopen dat hij goed bleef doorgroeien en na 27 weken zwangerschap ten minste 500 gram zou wegen, zodat het AMC ons kindje zou kunnen redden. Op dezelfde vrijdag 13 december heeft het AMC een vruchtwaterpunctie gedaan om te achterhalen of er een oorzaak van de groeiachterstand was te vinden. Gelukkig was er niks geks te zien na de vruchtwaterpunctie. Ik moest per direct stoppen met werken en zoveel mogelijk rust houden. Dit was een lastige tijd voor ons, maar we zijn altijd optimistisch gebleven.
We moesten elke twee weken naar het ziekenhuis voor een uitgebreide controle. Brice groeide langzaam door in de buik, maar gek genoeg zag alles er goed en gezond uit. Op 33 weken zwangerschap waren we weer in het AMC voor een controle en kregen we te horen dat de doorbloeding naar de placenta minder werd. Gelukkig hadden de artsen ons hier al op voorbereid. De opvolgende dagen zijn we een aantal keer in het ziekhuis geweest totdat de doorbloeding te slecht werd. Na 34,5 week zwangerschap vertelden de artsen ons dat de bevalling in dezelfde week zou gaan plaatsvinden via een keizersnede. De dagen voor de bevalling heb ik twee keer een prednisonprikje gekregen voor de longrijping van Brice. Dit was een erg spannende tijd, want we wisten niet of Brice helemaal gezond geboren zou worden.
Na precies 35 weken zwangerschap, op 5 maart 2020, 10:01 werd onze Brice Lewis geboren. Hij woog 1395 gram. Brice begon direct te huilen, wat een goed teken was. Hij kon direct zelf ademen en had daar geen hulp bij nodig. Er stond een geweldig team kinderartsen klaar om Brice te controleren, waar mijn vriend gelukkig bij kon zijn. Alles zag er goed uit, maar Brice was nog veel te klein om geboren te worden. Hij moest na de controle direct naar de NICU, waar hij in een verwarmde couveuse naast andere kleine kindjes kwam te liggen. Een uur na de bevalling mocht in naar de NICU, waar ik mijn mooie mannetje voor het eerst mocht vasthouden. We waren zo ontzettend trots dat ons sterke mannetje er goed doorheen was gekomen.
Na vijf dagen op de NICU, was Brice sterk genoeg om te verhuizen naar de medium care. Hier konden we de hele dag bij hem blijven. De verpleegkundigen en kinderartsen hebben Brice hier heel goed verzorgd. Tien dagen later is Brice overgeplaatst naar de couveuseafdeling van het ter Gooi ziekenhuis in Blaricum, waar hij nog een klein weekje is aangesterkt. Op donderdag 26 maart mocht hij eindelijk mee naar huis. Hij woog toen 1930 gram. Door Covid is er in de eerste weken niemand bij ons langs geweest, maar hierdoor konden wij extra van hem genieten. Brice is nu 8 maanden en weegt 6200 gram.
KELLY
