Op 29 december om 0800 uur in de ochtend kreeg ik buikpijn. Iedere keer kramp, dus ik besloot het bij te gaan houden. Na een uur wist ik het zeker: ik was aan het bevallen. Ik deed een klein vreugdedansje in de badkamer voordat ik Sander wakker ging maken om de verloskundige te bellen. Om 09.00 uur stond Roos op de stoep. Toen ze aan het toucheren was zei ze dat ik 1 centimeter ontsluiting had. Het was een begin zei ze en ze vroeg of ze mij mocht strippen. Ik zag Sander kijken, die had een binnenpretje zei hij later, iets met een string en dansen door de kamer, haha.
Om 11.00 uur zou Roos terug komen om te kijken of het door zou zetten. Ik ging ondertussen in bad om te ontspannen. Ook heb ik mijn beste vriendinnetje Maureen en een hele goede vriendin die tevens de geboorte vast ging leggen gevraagd alvast naar ons te komen (Roos zei dat het wel eens snel zou kunnen gaan). Om 11.00 uur stond Roos op de stoep en ik had nog maar 2 centimeter. Om 14.00 uur zou ze weer terug komen. Op dat moment werden mijn vliezen gebroken. Dat voelde niet gek en deed ook echt geen pijn. Een waterballet tussen je benen dat is wel even iets nieuws. Maureen en Breg kwamen op dat moment binnen, en dat was echt super fijn. Vanaf dat moment begon alles heftiger te worden en wat is er dan fijner dan twee mommy’s naast je te hebben die je samen met je mannetje gaan sturen en begeleiden. Ik voelde me super comfortabel en op mijn gemak. De weeën werden heviger en ik voelde ze duidelijk in mijn rug. Vanaf dat moment moest ik in mijn rug geduwd worden om de weeën te kunnen op vangen. Helaas heb ik heel mijn bevalling hevige rugweeën gehad! Roos zou om 16.00 uur terug komen, maar dat voelde niet fijn. Dus om 15.30 uur vroeg ik aan Sander of hij haar wilde bellen. Ze was er binnen 5 minuten. Mijn weeën waren heviger en ik bleef hangen op 4 centimeter ontsluiting. Ze vond het tijd om richting het ziekenhuis te gaan.
Om 16.30 uur waren we in het Bernhoven ziekenhuis te Uden. Ik mocht meteen op bed gaan liggen. Tijdens mijn zwangerschap had ik in mijn hoofd dat het wel fijn zou zijn om ontspannen in bad te gaan bevallen. Maar ik kan je vertellen, met rugweeën was dat in mijn geval niet te doen. Ik kon amper staan als ik weeën kreeg. Ik heb een half uurtje onder de douche gestaan, maar moest echt hangen op de douchestoel om ze op te vangen. Om 18.00 uur heeft Roos mij overgedragen aan het ziekenhuispersoneel. Ze vond het slim dat ik pijnbestrijding kreeg en op dat moment werd ik medisch. Ik kreeg om 18.30 uur een Pethidineprik in mijn bil. Daar werd ik sloom van, dus ik kon nu niet meer mijn bed uit. De weeën kon ik met druk in mijn rug opvangen. Om 20.30 uur werd ik weer getoucheerd. Ik zat al een tijdje op 6 centimeter ontsluiting. Er zat weinig verandering in helaas. Ze startten met weeën opwekkers. Om 22.00 uur kwam de verloskundige terug en helaas was er geen verbetering. Ze adviseerden een ruggenprik en ik besloot daar ook voor te gaan. Ik was er niet echt op tegen, maar de contra indicaties vond ik niet fijn. Om 22.30 uur deed de ruggenprik zijn werk, en kon ik eindelijk weer mezelf zijn zonder pijn te hebben. Wat een verademing, dat had ik veel eerder moeten doen. Ik kon praten en lachen met Sander en vriendinnen. Om 01.00 uur zat ik nog steeds op 6 centimeter. De weeënopwekkers mochten omhoog. Ze wilden even gaan kijken wat dit ging doen en anders moesten we door middel van een bloedtest via Jade haar hoofd kijken hoe zij zich voelde. Ook werd de optie voor een keizersnede besproken. Om 03.00 uur had ik een ruime 7 centimeter ontsluiting, dus er was verandering en mijn baarmoederhals werd smaller. Om 04.00 uur werd er voor de zekerheid bloed afgenomen bij Jade. Die testen waren prima. Ze was sterk en hield het nog goed vol. Om 06.00 uur gingen de weeënopwekkers weer omhoog. De afgelopen uren hadden ze die steeds wat hoger gezet. Ik voelde niks, alleen af en toe druk tegen mijn onderkantje. Om 07.40 uur voelde ik een soort druk en het leek alsof ik het hoofdje voelde. En dat was ook zo! Ik stond op 10 centimeter ontsluiting en haar haartjes waren al te zien.
Iedereen werd wakker en ze gaven elkaar nog even een high five. Nu mocht ik aan de bak. 07.51 uur, na 9 minuten persen heeft Sander haar aangepakt en op mijn buik gelegd. Welkom klein wondertje… Jade
CINDY
