Het is dinsdagmorgen en ik hoor twee paar voeten naar beneden lopen. Met één oog kijk ik op de klok en zie dat het kwart over zeven is. Ik sluit mijn ogen nog heel even en sukkel weer in slaap. Voor mijn gevoel schiet ik 10 seconden later wakker van een slaande ruzie beneden. Vervolgens gehuil en gestamp op de trap. “Mama, S. doet gemeen tegen me.” Ik open mijn ogen en zie tot mijn schrik dat het al bijna negen uur is. Jezus, hoe is dat nou mogelijk! Ik spring uit mijn bed en roep naar beneden dat S. zich meteen moet aankleden. Om 9 uur moet hij zich namelijk melden in Google Hangouts bij de taalles van juf. We gaan als een wervelwind door het huis, maar we zijn niet op tijd. In de klassen app van groep 4/5 staat al een bericht voor ons:
*S. wordt gemist. Zijn jullie het vergeten?*
We bellen in en de les kan beginnen. Daar zijn ze wel even zoet mee. Vervolgens moet ik L. aansporen om te beginnen met huiswerk. In groep 1/2 hebben ze toch ook wel elke dag een paar taken die ze moeten doen. Maar mevrouw heeft er 9 van de 10 keer geen zin in. “Kom L, we gaan een kikker vouwen, dat is de opdracht voor vandaag”. Ze kijkt me aan met grote kijkers en zegt doodleuk: “Nee hoor, dat ga ik niet doen. Vind ik stom’, en loopt weg om haar stiften te pakken. Prima, ik ben flexibel. Dan tekenen we toch gewoon een kikker voor vandaag. Oh nee, het wordt een regenboog en ik moet en eenhoorn tekenen. Pff, ook goed. Het gaat er om dat ze hun creativiteit laten zien, toch?
Mijn telefoon piept. De groep 4/5 app:
*W: Jongens, er is een discussie gaande in Hangouts en er worden lelijke woorden gebruikt. Kan iemand hier iets aan doen? Dit is echt niet acceptabel!*
*Juf: Ik ben ermee bezig*
*A: Ik zie dat mijn zoon hier onderdeel van is, en heb het opgepakt. Maar je hoeft niet zo een toon aan te slaan. Laten we hier met zijn allen alert op zijn*
Waar hebben ze het in godsnaam over? S. is zich van geen kwaad bewust en komt naar beneden om verder te gaan met zijn huiswerk. “Hoe was de les?”, vraag ik. “Goed hoor, mijn huiswerk voor taal is af.” Ik pak de planning erbij. Spelling week 7, les 3 op bladzijde 53. Op bladzijde 53 staat een hele andere les. S. haalt zijn schouders op en zegt dat hij het ook niet weet. Maar gelukkig ben ik niet de enige die het niet kan vinden:
*J: Welke les van spelling moeten ze maken? Op blz 53 staat week 7, les 8. Ik snap er helemaal niets van. De planning is super onoverzichtelijk*
*Juf: Oh ja, sorry, schrijffout. De les staat op blz 43. Excuses*
*K: Oh shit, mijn kind heeft wel de les op blz 53 gedaan. Is dat erg? En de planning is echt lastig te lezen hoor.*
Ondertussen komen er allerlei appjes binnen met een foto van een bladzijde van boeken, kaften, en tekeningen. Wat is dit nou weer? Ik kijk S. streng aan en vraag hem of de juf niet nog een opdracht heeft gegeven toen ze in Hangouts waren. Een beetje schaapachtig kijkt hij me aan. “Eehhh, ja, misschien wel ja.” En na een lange discussie besluiten we welk boek S. gaat gebruiken om een tekening van te maken. L. zegt vervolgens verontwaardigd: “Mama, waarom help je mij niet?” Ik zeg:”Bijna lieverd, ik moet S. nog even helpen, want die heeft echt heel veel huiswerk”. Ze roept: “Stomme S!” en stampt de trap op naar haar kamer. Ondertussen belt mijn werk. “Heb je die emails van die en die al gelezen?” “Nee, ik ben met de kinderen bezig, ik heb nog geen computer aangeraakt. Vanmiddag ga ik echt aan de slag”. “Je moet er echt zo al even naar kijken en het moet vandaag voor het einde van de middag af”. Ik hang op.
Adem in, adem uit. We gaan weer verder. Wat hebben we nog? Oh ja, rekenen. Met die verplichte tekening is de motivatie van S. voor de rest van het huiswerk ver te zoeken en hij hangt als een zoutzak over de tafel. “Kom op, deze sommen hebben we gisteren toch ook gedaan?”. “Ik weet het niet. Ik heb geen zin meer”. Met veel duwen en trekken hebben we een half uur later ook rekenen af. Zijn we er nu? Oh nee, iets met Nieuwsbegrippen. Gelukkig weet S. waar hij dit moet zoeken en dit gaat een beetje vlotter. In de tussentijd komt L. weer de trap af in haar prinsessenjurk, roze regenlaarzen, vijf kettingen, zonnebril, kroon en handschoenen. “Mama, wanneer kom je spelen?”. “Zullen we nog even een kikker vouwen? Prinsessen vinden kikkers toch leuk?”. Ze gaat eindelijk overstag en we gaan aan de slag.
Even later staat er een vriendje van S. aan de deur. Na een paar minuten kletsen haal ik hem weer naar binnen. We hebben alleen nog lezen op de planning staan. We spreken af dat ik een broodje voor hem smeer en dat hij tijdens het broodje eten zijn leesopdracht gaat doen. Een minuut of twintig later zijn we klaar en kan hij lekker buiten spelen. Mijn god! Is het al tijd voor wijn? Mijn werktelefoon gaat weer. “Heb je die emails nou al verwerkt?”. Oh ja shit, ik moest zelf ook nog aan de slag. Help!
Dit was zomaar een dag uit de afgelopen weken. Hoe vergaat het jullie tijdens deze intelligente lockdown? Stay safe en wees (zoveel mogelijk) lief voor elkaar.
X Natasja (klik hier voor haar insta)
