Hij was achttien jaar, ik vijftien. Super jong. Maar toch zijn wij nu al 11 jaar samen. De eerste negen jaar van onze relatie bestond vooral uit veel leuke dingen doen. Festivals en feestjes hoorden daar ook bij. We hadden een druk en sociaal leven en wisten dat wij ooit samen kinderen wilden, maar wanneer? Dat schoven we steeds vooruit. Misschien omdat ons vrije leventje nog te leuk was op dat moment. Wel was ik op dat moment al een tijdje met de pil gestopt. Ik vond die hormonen maar niks en ging daar niet zo lekker op. Nu denk je misschien hoe deden jullie dat dan met niet zwanger worden? Nou gewoon, soms met condoom en met behulp van zo’n app. Super betrouwbaar (NOT). Maar daarover later meer.
Tijdens onze zomervakantie besloten wij dan toch dat we stappen moesten gaan zetten naar een iets degelijker leven. We besloten om de zomer daarop te gaan trouwen en maakten dat gelijk bij familie bekend, zodat we een stok achter de deur hadden en dingen nu echt konden gaan plannen. Want we wisten wel, als we aan kinderen beginnen willen we wel gelijk alles goed geregeld hebben, dus kunnen we beter eerst gaan trouwen. Wat was dat een super leuk jaar! Zoveel leuke dingen te regelen en toeleven naar die ene speciale dag. En op 30 augustus 2017 was het zover. Wij gingen trouwen! Ondanks dat het eventjes heeft geregend die dag, was alles perfect. Twee dagen na de bruiloft stond onze huwelijksreis gepland naar Ibiza. De dag na de bruiloft kwamen wij tot rust en bedacht ik mij opeens: “Moest ik niet al ongesteld zijn?” Maar ik dacht ook direct: “Misschien is mijn ongesteldheid deze keer door alle stress van dingen regelen voor de bruiloft iets later”. Een beetje nonchalant kocht ik twee zwangerschapstesten en taart. Want wij zouden de dag voor vertrek nog even gedag zeggen tegen mijn ouders en wij hadden aangeboden iets lekkers mee te nemen voor bij de koffie. Eenmaal daar vertelde ik mijn moeder dat ik wel een beetje aan de late kant was met ongesteld worden. Toen heb ik daar bij mijn ouders de zwangerschapstest gedaan. Ik dacht totaal niet dat ik zwanger was, omdat dit in mijn beleving niet kon (ik had toch die app gebruikt!?). Ik deed de test. Zag twee streepjes. Deed gelijk nog een test en zag weer twee streepjes. Ik rende terug naar Berend en mijn ouders en zei: “Twee streepjes? Wat betekent dit?” Waarop mijn vader en moeder mij gelijk feliciteerden. Berend was in shock en ik begon te huilen. Op dat moment geloofde ik het gewoon echt niet. We hebben toen zitten rekenen en kwamen uit er opbuit dat ik al 6 weken zwanger was. Ik was gelijk in paniek, want ik ging terug denken aan de afgelopen zes weken. Ik kwam tot de conclusie dat ik had gerookt en gedronken (hallo vrijgezellenfeest), energydrank had genuttigd en zelfs een tattoo heb laten zetten in die tijd. Gelukkig stelde de verloskundige, die we toen gelijk gebeld hebben, ons gerust. We konden de volgende dag toch met een gerust, maar vreemd gevoel op vakantie naar Ibiza die nu natuurlijk een totaal andere invulling kreeg dan de all-inclusive (lees onbeperkt zuipen) vakantie die we in ons hoofd hadden.
De hele vakantie ben ik kostmisselijk geweest, kon ik het all-inclusive buffet niet uitstaan en heb ik meer tijd doorgebracht in het appartement dan op het strand. Maar goed, wij kregen wel een kindje en dat vonden wij super leuk! Het was dan niet gepland, maar het voelde alsof de timing zo had moeten zijn. De maanden daarna zijn voorbij gevlogen. En op 12 mei 2018 was daar (na een vreselijke bevalling met uiteindelijk een spoedkeizersnee) onze lieve kleine Tjibbe! En omdat het jaar nog niet genoeg veranderingen had (kuch) hebben wij ons huurhuis vlak daarna ook nog even gekocht en heb ik mijn fulltime baan als bedrijfsleider ingeruild voor een parttime moeke baantje.
En hoe ik er nu in sta? Ik vind het heerlijk om moeder te zijn, minder te werken en te genieten van mijn kind. Wij doen niets liever dan lekker huismussen thuis op de bank met z’n drietjes. Ons drukke en feestende leventje heeft plaats gemaakt voor een degelijk gezinsleven waarbij de hoogtepunten van de week meestal bestaan uit samen wandelen of boodschappen doen. En eerlijk? Ik vind het niet minder leuk!
