Negen maanden een heerlijke en mooie zwangerschap gehad. Wat een heerlijk gevoel! Vanaf dag 1 ben ik niet misselijk geweest, geen vreetbuien of last van mijn hormonen. Ik was bang dat ik een tientonner zou worden en veel vocht zou vasthouden, maar helemaal niks! Ik at gezond, dronk veel water en ik liep elke dag wel 2 uur met mijn hond Sjaak. Mijn verslaving waren de eerste paar maanden ‘appels’ en ‘aardbeien kwark.’ De laatste paar weken chocolade pepernoten en beschuit met muisjes.
19 September ging ik voor controle naar BovenIJ ziekenhuis, had ik 2 centimeter ontsluiting en werd ik terug naar huis gestuurd. Samen met mijn vriend Danny ben ik toen nog heerlijk met onze hond naar de hei gegaan om een grote wandeling te maken. Het zonnetje scheen lekker! Daarna zijn we naar de snackbar gereden en ‘s avonds hebben we heerlijk op de bank gelegen. De volgende dag zijn we weer naar de hei gegaan, en heb ik veel ananas gegeten. Dat schijnt een bevling op te wekken, dus dat deed ik dan maar.
Zaterdagochtend om 8:00 werd ik in het BovenIJ ziekenhuis verwacht met mijn koffertje en een lege autostoel. Ik werd ingeleid en mijn vliezen werden om 9:00 doorgeprikt. Vrij snel lag ik aan het infuus en werden de weeen opgewekt. Ik heb van 10:00 tot 12:30 hele heftige weeën gehad en vroeg toen om een ruggenprik. Die kreeg ik om 13:00 en Danny ging daarna rustig naar beneden om even een broodje te halen. Ik was moe en wilde nog even een paar uurtjes slapen. Voordat ik ging slapen wilden ze nog even checken hoeveel centimeter ontsluiting ik had.
Danny? Waar was Danny? Die moest zo snel mogelijk naar boven komen, want we gingen beginnen. Ik moest gaan persen. Zijn broodje kon zo de prullenbak in. Ik was heel relaxed en vroeg aan de verloskundige wat ik precies moest doen tijdens het persen. Danny had zijn lolbroek aan. Hij zat maar te dollen met de verloskundige. De tranen liepen over onze wangen, maar tussendoor bleef ik alert en concentreerde ik op mijn weeën. Ik riep: “Hallo?! Ik moet er wel een kind uit persen he?!” Om 15:15 werd mijn lieve dochter geboren: Fallon Froger. Ik heb geen pijn gehad en ik ben niet uitgescheurd of ingeknipt. Ik heb nog nooit zoiets moois meegemaakt! Danny heeft het laatste stukje geholpen en de navelstreng doorgeknipt. Toen alles goed was, mochten mijn vader, moeder en schoonmoeder naar binnen en werden we allemaal erg emotioneel! We zijn wel een nachtje gebleven, vanwege mijn ruggenprik. De volgende ochtend mochten we naar huis en kwam de kraamzorg gelijk langs voor uitleg en hulp. Ze was fantastisch! Ik mis haar gezelligheid en ik heb veel van haar geleerd! Als ik terug kijk op alles, was dit de mooiste dag uit mijn leven! En wat heb ik een geluk! Een fijne zwangerschap, een mooie bevalling en nu ook nog eens een voorbeeldige baby! Sorry dames …. Ik durf het haast niet te vertellen maar ik zou het morgen zo weer doen!
ANN DOMINIQUE WILTEN
