Fauve en Rick verwachten hun tweede kindje. De zwangerschap verloopt erg soepel en Fauve kan dan ook van alles genieten tijdens deze weer bijzondere periode. Maar met de vorige bevalling in haar gedachten is er toch een stukje angst dat ook dit keer een tegenvaller zal gaan zijn. De geboorte van Pip duurde namelijk enorm lang. Het mannetje kwam uiteindelijk met een keizersnede ter wereld. Gezien bepaalde risico’s zal Fauve ook dit keer in het ziekenhuis gaan bevallen.
De controles blijven goed en de kleine dame heeft het prima naar haar zin in mama’s buik. Het aftellen is inmiddels echt begonnen en het wordt toch langzaam tijd dat zij zich gaat melden. Hopelijk kan zij bevallen zoals zij dat graag wil.
17 Augustus ’19
Het is 08:30 uur als ik op mijn telefoon kijk en een berichtje van Fauve heb ontvangen. De weeën lijken begonnen en er zit zelfs regelmaat in! Wanneer Fauve eenmaal op staat uit bed worden de weeën minder. We spreken af elkaar goed op de hoogte te houden en ik geef aan dat ik er helemaal klaar voor ben.
Om11:00 uur gebeurt het. “Mijn vliezen zijn net gebroken, Rick brengt pip nu weg”. Zodra hun oudste kindje bij opa en oma is, vertrekken zij naar het ziekenhuis. Daar krijgt Fauve controle in een triagekamer om te kijken of de bevalling echt door zet. Iets in mij zegt dat dit nog wel eens snel kan gaan. Rick neemt namelijk de communicatie over en geeft aan dat Fauve elke minuut een heftige wee heeft. Al snel worden zij verhuisd naar verloskamer 5 en wordt door middel van een CTG hun kindje goed in de gaten gehouden. Als ik mijn camera tas pak en nog één keer check of ik alles heb, zie ik nog een bericht van Rick. “Kun jij foundation mee nemen?”. Uhhhhhhh ja? En diep van binnen denk ik nog: “Fauve gaat zich toch niet serieus nog staan opmaken omdat ik kom?”. Ondertussen stop ik nog snel foundation in mijn tas en ga met een big smile de auto in. De foundation is niet voor Fauve, maar voor Rick zelf hij heeft namelijk een enorme puist die hij toch echt even moet weg werken, hahaha! Ik ben niet anders gewend dan dat deze papa en mama enorme humor hebben en ik weet nu al dat het weer onmogelijk gaat zijn mij op de achtergrond te houden.
Als ik om 13:00 uur in het ziekenhuis aan kom en is er duidelijk te zien dat de weeën erg heftig zijn. Fauve is ontzettend misselijk en er lijkt ook geen pauze te zitten tussen de weeën. Er is pas 3 centimeter ontsluiting! De pijn is niet vol te houden en Fauve geeft aan dat zij het liefst medicatie wil. Tijdens het wachten op de verloskundige neemt Rick de rol als ventilator op zich, en leg ik zelf mijn camera even weg om haar rug te masseren (mannen kunnen nou eenmaal niet twee dingen tegelijk, toch Rick?). Het geeft iets verlichting, maar momenten om even tot rust te komen zijn er bijna niet! Niet veel later komt de verloskundige de laatste controle uitvoeren voor er met medicatie gestart kan worden. De blik van de verloskundige spreekt boekdelen en ik weet nog voor zij wat wil zeggen hoe laat het is. Om 13:51 uur is er al 9 centimeter ontsluiting!
Dit laatste stukje van de bevalling zal toch echt op eigen kracht verder moeten. Dit nieuws geeft een boost! Het kan niet lang duren of hun meisje wordt geboren. Fauve krijgt een enorm drukkend gevoel, een gevoel dat ze echt niet meer tegen kan houden. In snelvaart wordt om 14:36 uur dan ook een prachtig meisje met de naam Loua geboren. Vol ongeloof kijken papa en mama elkaar aan. Nu al? Op eigen kracht? Zo snel? Zo anders dan de geboorte van Pip. Ik kan zelf niets anders dan een traantje wegpinken achter mijn camera! Eindelijk de geboorte waar zij alleen maar op konden hopen. En daarna kunnen de trotse ouders ook aan het thuisfront laten weten dat zij, als alle controles goed zijn en Fauve onder de douche is geweest, naar huis zullen komen met een lief klein zusje voor Pip. Deze ontmoeting gaat dan ook lekker thuis plaats vinden. Want zeg nou eerlijk; er is geen fijnere plek om te zijn als je net bevallen bent dan thuis in je eigen omgeving met liefdevolle mensen om je heen!
Eenmaal thuis aangekomen duurt het niet heel lang meer voor er een enorm trotse opa en oma binnen komen met een ondeugend mannetje. Trotse broer Pip begrijpt goed dat hij een klein zusje heeft en zit gelijk aan Loua haar lieve neusje: “Toet toet”. Na een paar kusjes is het toch echt veel leuker om lekker te gaan spelen, opa uit te dagen en achter de bal in huis aan te rennen.
GEBOORTEFOTOGRAAF SHIRLEY (kijk hier op haar account)
