Al dagen maak ik lijstjes. Wat zeg ik, maanden. Lijstjes om klamboes, splitters, uv-pakjes, deet, EHBO-kist en al het andere noodzakelijke niet te vergeten, al dan niet op het boodschappenlijstje te zetten. Al maanden verzamel ik, ruim ik op, gooi ik weg en koop ik alles waarvan ik denk dat het onze trip comfortabeler zal maken. Er gaan spullen uit, er komen spullen in. En mensen die ons kennen zullen niet zeggen dat we van minimalisme zijn. Dat erken ik ten volste. Wat ik niet kan is de heenvlucht (waarheen om te beginnen?) en een terugvlucht (waar eindigen we?) boeken. Tot grote frustratie van de man die dit volledig tot in de puntjes uitzocht. Hij doet al het uitzoek werk voor de omlijning van onze reis. Wat ik kon is het invullen. Met spullen.
We hebben al vaker gereisd, binnen Europa maar ook Bali met de oudste en Marokko. Ook vroeger hebben mijn man en ik gereisd, los van elkaar. Hij heeft gestudeerd en is blijven hangen in Sydney en ik in Bangkok. Ervaring is dus aanwezig, maar het inpakken is weer nieuw. Elke reis is anders, elke bestemming is anders en zeker met kinderen. En als ik dan hoor dat mijn nichtje met twee kleine kinderen en één koffer voor drie weken naar zuid Amerika is vertrokken, denk ik: ‘Hoe dan?’ Dus het inpakken…‘Pak in voor een week’, they say. Mijn hart zegt: ‘pak alles wat je pakken kan en neem het mee’. Mijn biceps en mijn innerlijke oermens zeggen: ‘Doe het niet. Pak zo min mogelijk. Meer heb je niet nodig’. Een strijd tussen de prehistorische en de moderne instincten. Bang voor een oncomfortabel geval in beide gevallen. Belangrijk gegeven: we gaan met twee volwassenen en twee kinderen (Pomm is twee jaar oud) en (Pleun is vier jaar oud) drie maanden reizen door zuidoost-Azië. En dan wil je comfortabel. In alle toonaarden. We beginnen in de Filipijnen op een nog wat opkomend eiland. Wat we daarna doen, beslissen we ter plekke. De Filipijnen gaat niet zonder eiland hoppen dus dat gegeven is key voor onze (mijn) inpakskills. Vlak voor kerst vliegen we naar Vietnam en reizen we van noord naar zuid. Wat accommodatie betreft zullen we tussen enigszins basic (tot een bepaald level met kinderen) en glamping zitten waarmee we waarschijnlijk een mix tussen onze studentenaanpak van jaren geleden en ons wat meer voorzienende levende nu tot uitvoering brengen. Alhoewel ik denk dat we uiteindelijk voor de laatste variant gaan. Ons kennende.
Een paar tips tot nu toe
-
Pak inderdaad maar voor maximaal een week. Daarna was je -zeker met kinderen- toch wel. Als het al niet eerder is.
-
Packing cubes zijn fijn (maar in ons geval niet waterproof, in het kader van lekkende flesjes), maar je moet er óf heel veel hebben als je met twee kinderen gaat óf het alleen voor het hoognodige gebruiken, want ook dat is allemaal extra gewicht. En dan kom ik op het volgende… Elk dingetje weegt iets en iets is samen uiteindelijk toch gewoon gewicht.
-
Neem een EHBO-kit mee met de basis aan medicatie zoals diarree remmers voor volwassenen, ORS, thermometer, paracetamol, Betadine, Sterilon, gaasjes, Luuf voor hoestende kids, schone naalden en spuitjes, maar vergeet ook de seconde lijm niet. Ideaal voor smalle (!) maar wat diepere wondjes (en hechten niet per se noodzakelijk of voorhanden en de randen niet wijken). Dit is een greep uit de meest basic essentials en zeker de moeite waard om mee te nemen naar verre landen.
-
Laat je verder goed voorlichten door artsen van de GGD en je huisarts. Win informatie in. Google veel. Ook op Amerikaanse en Engelse sites als het gaat om muggenziekten.
-
Vergeet de deet niet, want dat is niet altijd overal goed te verkrijgen. Wat ook goed werkt, maar in dengue- en malaria gebieden wellicht niet altijd voldoende is, is de lavendel deoroller of -spray op natuurlijke basis. Als aanvulling erg fijn. Evenals de citronella stickers voor kinderen, maar die zijn niet natuurlijk.
-
Denk ook wat aan het milieu en vraag je even af of de zonnebrandcrème de zee en zijn huisgenoten niet volledig omlegt. Google even de stoffen die je dan liever niet in zee, maar misschien ook niet op je huid wil hebben.
-
Neem watersokjes of -schoentjes en UV- pakjes mee voor de kinderen en denk ook aan hoedjes en brilletjes.
-
Natte doekjes (billendoekjes) zijn altijd en overal een goed idee, evenals de iPad en een koptelefoon (met begrenzer).
-
Klamboes geïmpregneerd of niet zijn handig en fijn en een ophangsysteem onmisbaar. Al zijn het maar tie-wraps. En een rolletje tape om de gaten te dichten.
-
Een draagzak is voor kleintjes nog altijd fijn. Een buggy niet.
-
Als je nieuwe kleren aanschaft speciaal voor de reis, pas ze dan zoveel mogelijk voordat je vertrekt, want niets is zo vervelend als kleren die niet lekker zitten tijdens het reizen en ze toch mee moeten nemen. In arme landen zou je ze weg kunnen geven, dat dan weer wel. Kleine tip: vermijd alle kleren met synthetische vezels.
So far even onze ervaring.
Bepakt en bezakt en godzijdank met minder dan sommige mede-toeristen hebben we het met inpakken niet eens zo slecht gedaan. En om even terug te komen op mijn nichtje ze vonden één koffer toch te weinig… Inmiddels zijn we nu een kleine 11.000 kilometer verwijderd van Nederland en gaan we ontdekken of wij het wél goed hebben ingeschat.
SANDRINE
