Bevallen in een compleet leeg huis

Het was natuurlijk niet de bedoeling, maar uiteindelijk ben ik bevallen in een leeg huis! Ik neem jullie mee naar 26 juli 2015. De dag dat ik was uitgerekend van Lilly, maar er niets gebeurd. Jackie (onze oudste dochter) is geboren met 40 weken en 1 dag, spontaan, thuis met een bevalling waar iedereen van droomt, snel, intiem en geen pijn. Maar nu was alles anders, want we zaten middenin een verhuizing. We hadden bedacht dat ik zou gaan bevallen in het oude huis en dan daarna snel over zou gaan naar het nieuwe huis. Maar daar dacht Lilly anders over. Het werd 40+1, 40+2, 40+3 , 40+4 en 40+5. Inmiddels was ik al twee keer gestript, maar ook dat mocht niet helpen. Op die dag, vijf dagen over tijd, hadden wij een afspraak bij de verloskundige. Ik weet het nog precies, het was vrijdag 31 juli 2015 en inmiddels was ons huis bijna leeg. Er lag geen vloer meer en er stonden amper spullen. De verloskundige zei mij dat ik het waarschijnlijk onbewust “ophoud” door de spanning van het verhuizen. Als ik verhuisd ben, kwam ze vast snel en zo adviseerde ze om gewoon over te gaan.

Het was midden in de zomer en ik hield heel veel vocht vas. Ik wilde persé weer thuis bevallen, dus het moest wel snel gaan gebeuren. We besloten per direct, namelijk de volgende dag, zaterdag 1 augustus te verhuizen. Mijn schoonouders wonen op 1,5 uur afstand rijden en zouden komen slapen om te helpen verhuizen. In ons oude huis stonden alleen nog drie bedden (ons bed, het bed van Jackie en het logeerbed op zolder), verder was alles zo goed als weg. We huurden nog net op tijd een busje voor de verhuizing, want het was al vrijdag einde van de middag. Ondertussen waren mijn schoonouders ook onderweg. Mijn man belde zijn ouders op om te grappen dat ik lag te puffen en ze rechtsomkeer konden maken. Mijn schoonvader kreeg hiervan de kriebels en zei: “Ik laat mijn tas ingepakt, als het dan begint dan pak ik mijn tas en ga ik meteen”.

Nee, nu eerst maar eens verhuizen… Maar toen die nacht, toen begon het! En het ging allemaal zo snel, ineens was ze er. Rond 4 uur werd ik wakker met weeën en iets voor 6 uur was Lilly er al gewoon. Even snel tussendoor thuis (zo voelde het) samen genieten, douchen, bed verschoond, terug in bed. Daar lag ik dan, Jackie en mijn schoonouders hebben overal doorheen geslapen. GELUKKIG! En in het huis was letterlijk niets meer, alleen onze bedden. De vluchttas met de eerste kleertjes en spulletjes lagen zelfs al in het nieuwe huis. Mijn man vroeg nog of hij zijn ouders moest waarschuwen, maar omdat we wisten dat het snel zou gaan, hebben we dit expres niet gedaan. De bevalling was binnen twee uur gepiept. Wauw, ideaal! We haalden Jackie erbij en konden even genieten samen met z’n viertjes. Rond half 9 ging mijn man met Jackie naar zolder om te zeggen dat Jackie haar zusje heeft gezien. Mijn schoonouders geloofden het niet, want gisteren was die grap ook al gemaakt. Maar nee, dit keer was het geen grap! Tja, toen werd de dag even heel anders dan gepland. Een kraamverzorgster in een huis waar niks meer stond, mijn schoonouders die zouden helpen verhuizen (wat ze nu ook maar de hele dag gingen doen) en ik, die echt niet aan verhuizen moest denken maar in een huis zat waar niks meer was. De kraamverzorgster zei mij dat ze “niets” kon doen qua huishouding (nee, er was niets meer). Ze kon zelfs geen vloer meer dweilen, want die was er al niet meer, dus zij vroeg of ze mocht helpen verhuizen. Nouja, graag! Meteen hebben we een planning gemaakt voor de volgende dag, 2 augustus. We zouden echt gaan verhuizen! Eerst moest het bed over, want dan kon ik verder “kramen”. Dus daar gingen we met een baby van één dag in de auto naar het nieuwe huis. Dat hebben ze (mijn lieve man, schoonouders, ouders en kraamverzorgster) toch allemaal mooi voor mij geregeld! Gelukkig verhuisden we maar een paar straten verder. Toen kon mijn kraamtijd echt beginnen. Tussen de verhuistroep, dat wel! Maar alles is goedgekomen, al raad ik het niemand aan!