Sinterklaas met een dreumes, top of flop?!

| , ,

Sinterklaas staat voor de deur! Mijn dochtertje Mila is 1,5 jaar. Vier je het dan wel of niet?

Mensen: “En mag Mila haar schoentje zetten?” Eveline: “Wat een onzin, ze snapt er toch niks van”. Toen het eenmaal november was gebeurde het ondetstaande.

Och, wat vond ik dat schoenzetten leuk. Inderdaad Mila snapte er helemaal niks van, maar ik vond het gewoon leuk om een klein cadeautje te zoeken en de boel eromheen een beetje te versieren. Mila? Die was blij met de twee pepernoten die eromheen lagen en zag het cadeautje niet eens, haha. Toch was het niet altijd een successverhaal met Sinterklaas activiteiten dit jaar. Ondanks dat ik het dus eigenlijk klein wilde vieren, ben ik er volle bak ingedoken met de kleine dame. Als eerst gingen we naar de intocht. Ik ging niet naar de stad waar we wonen, maar naar het dorpje waar mijn ouders wonen, omdat dat wat rustiger was. De ontmoeting met de pieten verliep best soepeltjes. Mila kreeg snoep, dus die pieten waren haar beste vrienden. Sinterklaas zelf vond ze niet zo boeiend.

De tweede Sintactiviteit was op mijn werk. Super leuk hadden ze georganiseerd dat alle kindjes een cadeautje zouden krijgen van Sinterklaas die op bezoek kwam op kantoor. Hier moesten we toch ook wel even heen gaan? Dit verliep wat minder soepel. Ondanks de leuke organisatie vond Mila het wat minder leuk.

Mila toen Sinterklaas net binnen kwam: “WAAAAAAH BEEEEEH HOOEEEEE MAAAAAAAAAAAAAAMAAAAAAAAAA NEEEEEEEEE”.

Eveline lichtelijk rood aangelopen: “Uhm Mila, dat is Sinterklaasje, even rustig doen”.

Mila: ”BEEEEEEEEEEEEHHH”

Sinterklaas: “Het volgende kindje is Mila Rosa”

Eveline’s gedachte: “Shit”

We gingen naar voren om het cadeautje van Sinterklaas aan te nemen. Mila vond het maar niks en gilde weer alles bij elkaar. Ben erg benieuwd naar die top foto. Het cadeautje was wel leuk en toen Sinterklaas weg was en de rust in het pand terugkeerde was Mila ook wat meer op haar gemak.

Je zou denken dat ik inmiddels al sinterklaasmoe was he? Maar nee, we werden uitgenodigd bij mijn moeders werk voor de Sinterklaasviering. Ik had een paar uurtjes vrijgenomen van werk en Mila en ik kwamen daar ietsjes te laat binnen. Gelukkig waren mijn moeder, zusje en neefje en nichtje er al. Mila was hier een stuk minder aggressief dan bij haar vorige Sintontmoeting, maar na een tijdje had ze het gehad en begon ze “POEPIEEEE, POEP, POEP” te roepen. Serious? Precies nu moet je poepen Mila? Ze is nog niet zindelijk, dus ik checkte even snel haar luier. Er zat niks in, maar ze bleef aanhouden dat er iets met poep was. Mila is altijd al behoorlijk onder de indruk van poep (ze zwaait zelfs naar “ze” op straat, vreemd vogeltje dat het is). Dat terzijde. Wij gingen maar richting mijn ouders huis, want de koningin moest blijkbaar poepen. Stiekem zijn we weggesneakt en thuis had ze nergens last van.

Als klap op de vuurpijl kwam er die avond een postbezorger langs en Mila deed mee de deur open. Het was een pakketje én de jongen had een muts op. Mila: “Aiijo Piet”. Heb het idee dat ze het dus nog niet helemaal begrijpt, maar het leeft wel behoorlijk. Ondanks de niet altijd goede ervaringen van dit jaar gaan we er 5 december wel een leuk avondje met een paar cadeautjes van maken.

Had ik beter nog een jaartje kunnen wachten met de Sinterklaasgekte? Geen idee. Vanaf welke leeftijd gingen jullie Sinterklaas vieren met de kindjes?

EVELINE

Plaats een reactie