Als je zwanger bent is de bevalling een ding. Daar leef je naar toe, daar kijk je naar uit, daar ben je angstig voor en daar zie je tegenop. Het is het eindpunt van de zwangerschap. Iedere vrouw bereidt zich erop voor. Je leest een boek, doet een cursus, praat met vriendinnen die het al hebben meegemaakt. Maar tegenwoordig is daar nog meer hulp. Instagram staat er vol mee. Supervrouwen die na twee keer persen een wolk van een baby in hun armen hebben liggen. Dat dat niet helemaal volgens waarheid is, daar kan ik nog wel door heen kijken. Instagram is nou eenmaal niet altijd even realistisch. Ik hoop dat veel zwangeren wel snappen dat ze daar niet teveel houvast aan hoeven te hebben. ”Een vriendin van mij vroeg of het zeer deed, baren. Ik kan haar gerust stellen met: ‘Het is maar hoe je het ervaart’ of ‘Ik vond het zo meevallen’, maar daar heeft ze niks aan. ‘Ja het doet verrot veel pijn, en ja het is het waard’. Zij waardeerde de eerlijkheid, want haar vriendinnen lieten er niet teveel over los. We hebben niet volledige invloed op hoe onze bevalling gaat. Net zoals dat we geen volledige invloed hebben op een zwangerschap of gezondheid van het kindje. “Ik voelde al direct dat het een meisje was”. Nou meid, ik kan je vertellen, het was natuurlijk een kans van 50% dat je het goed had! Ik had het bij beide zwangerschappen mis, al was mijn gevoel nog zo sterk.
Tuurlijk kan je een goede intuïtie hebben en tuurlijk zijn voorgevoelens soms juist. Maar denk alsjeblieft niet minder over jezelf als moeder als je het toevallig mis hebt. De perfecte bevalling bestaat niet. Als we geluk hebben, zit het mee en kan je er goed op terug kijken. Zit het tegen, dan is het het waard geweest, als je een gezond kindje hebt mogen krijgen. Sommige verhalen zijn ronduit storend. De verhalen waar in het lijkt alsof hun rooskleurige bevallingen door hen zelf zijn gecreëerd. “Door me alleen te focussen op het positieve heb ik de pijn amper gevoeld”. Juist Fleur, dus omdat ik wel pijn heb gevoeld, heb ik vast teveel de nadruk gelegd op het negatieve?! “De steun van Joost heeft me er echt doorheen gesleurd, daardoor scheurde ik niet eens uit, zoveel liefde voelde ik van zijn kant!” Serieus? Dus mijn totaal ruptuur is de schuld van mijn man? Dit soort verhalen zijn natuurlijk prachtig, heel fijn als er zoveel vrouwen zonder (letterlijke) scheuren uit hun bevalling komen en blijkbaar zelfs hebben kunnen genieten. Maar voordat je zulke uitspraken doet, denk eens even aan al die vrouwen die positief hun bevalling ingingen. Goed voorbereid, pufcursus gedaan, ingelezen, niet van plan zich gek te laten maken. Die vrouwen die dachten: “Dit kan ik, dit komt goed”. Niet dus. De vrouwen wiens verlossing eindigde in een horrorbevalling. Maar ook de vrouwen die het gewoon bagger tegen vonden vallen, zo’n hele geboorte.
Dat je in je kraambed ligt en denkt: “Poe, dat doe ik niet zo gauw nog een keer”. En dan moet je lezen dat Josefine zo’n magische badbevalling had. En dat Josefine daardoor zo’n sterke band voelt met haar pasgeboren baby en dat je het echt in eigen hand hebt hoor, zo’n fijne bevalling. En dat jij dan kijkt naar het wormpje in het wiegje naast je bed en denkt: “Juist. Het ligt dus aan mij”. NIET! Zet dat alsjeblieft uit je hoofd! Al die droombevallingen zijn zo dromerig verlopen, omdat moeder natuur dat toevallig wilde. Hoeveel voorbereiding een moeder ook treft, mother nature is a bitch! Je kan je nog zo goed voorbereiden en eindigen in een spoedkeizersnede. Je kan nog zoveel yoga hebben gedaan, en dan nog ligt je baby in een stuit. Tijdens een geboorte zijn er zoveel dingen waar we geen invloed op hebben, daar kan je simpelweg niks aan doen. Net als dat je er geen volledige invloed op hebt of je kraamweek leuk wordt, of dat voeden goed gaat. Tuurlijk is het verstandig je eigen rituelen te volgen tijdens het baren. Als yoga jouw ding is, zal het je ongetwijfeld helpen. Net als het mij hielp de boel bij elkaar te schreeuwen en veel te vloeken. Hee, ieder zijn ding. Als jij wil geloven dat het aan je man lag dat je niet uitgescheurd bent, ga je gang. Maar predik het niet naar andere zwangere vrouwen. Die nog “moeten”. Je maakt ze onzeker en bang. Steun, beantwoord vragen en geeft tips. Maar geef ze niet het gevoel dat ze het 100% in eigen hand hebben. Want dat is gewoon niet zo.
Verliep jouw bevalling zoals je wenste?
KELLY (klik hier voor haar Instagram)
