En toen was de kogel door de kerk! Al langere tijd zeurde ik mijn man aan zijn kop of wij toch niet voor een derde kindje zouden gaan. Hij wilde dit eerst echt niet, wij hebben toch twee gezonde kinderen waarom moet er dan nog een bij? Mijn droom is altijd een groot gezin geweest het liefst zou ik vier kinderen willen, maar drie is voor mijn man echt de max! Elke keer als ik een knuffel van de kinderen kreeg en mijn man was in de buurt vroeg ik hem gekscherend: “Mag ik er nog een?” Hij werd soms simpel van mijn gezeur en rammelende eierstokken, het verbaasde mij dus ook dat hij uiteindelijk toch instemde om er nog een keer voor te gaan!
Wij hebben al twee kinderen, de oudste is een zomerkind en de jongste een winterkind. Voor mijn eigen herstel vond ik het toch fijner om mijn kraamtijd met mooi weer te hebben! Ook met verjaardagen vinden wij het praktischer, want tot nu toe hebben wij het altijd buiten kunnen vieren in de zomer! In de winter ben je toch binnenhuis aangewezen. Aangezien ik tot twee keer toe snel zwanger was, hopen wij dat dit nu weer zo mag zijn! En ja dan hopen wij Moeder Natuur weer aan onze kant te hebben, dat alles volgens plan verloopt en dat er dan weer een zomerkindje mag komen!
Ik ben al een tijdje bezig mijn cyclus in kaart te brengen en sinds ik een maansteentje draag is deze aardig stipt! Voorheen schommelde ik tussen de 28 en 35 dagen. Ik moet ook nog mijn anticonceptie laten verwijderen, gelukkig kan dit sinds kort bij onze verloskundige praktijk! Iets wat ik heel erg prettig vind, deze dames hebben alles al eerder gezien!
Alleen ik zit alle rampscenario’s alweer te bedenken. Dat ik daar die praktijk bijvoorbeeld in of uit loop en dan een bekende tegen het lijf loop! Niemand weet namelijk dat we actief voor een derde kindje gaan. Maar goed dit risico nemen wij dan maar voor lief! Nu de afspraak staat om het spiraaltje te laten verwijderen vind ik het allemaal mega spannend, zelfs spannender dat de eerste keer! Waarom? Geen idee eigenlijk.. Ik heb er wel weer ontzettend veel zin in en kijk uit naar het moment waarop het zover is! Waarom ik het misschien zo eng vind is omdat het onbekende nu bekend is, misschien wel omdat ik er nu al twee heb rondlopen! Ik heb het al twee keer eerder mogen ervaren ook al waren het twee totaal verschillende zwangerschappen!
Tussen mijn andere kinderen zit anderhalf jaar, dat zal met de jongste van de twee ruim twee jaar zijn! En dan niet te vergeten nog een keer bevallen. Ik heb twee hele goede bevallingen gehad dus eigenlijk heb ik geen reden om bang te zijn. Maar toch, de pijn die erbij komt kijken vind ik nou niet bepaald een pretje! De lichamelijke ongemakken tijdens de zwangerschap en na de bevalling, de stuwing from hell die ik bij beide kinderen heb ervaren, kunnen mij ook gestolen worden. Maar ik kijk wel weer uit naar het moment van testen, de spanning van: zal het of toch niet? Ik zou deze zwangerschap ook anders aanpakken. Deze keer wil ik het geslacht van de baby niet weten. Dit dit zal dan wel de laatste zwangerschap zijn!
Ik meem je maandelijks mee op deze reis van zwangerschap, bevallen en de derde baby.
JANE DOE
