Als je voor het eerst zwanger bent vertelt iedereen waar je straks geen tijd meer voor hebt en welke uitdagingen er op je staan te wachten. Laat ik het even voor je samenvatten: de gebroken nachten, de peuter die avonden lang uit zijn bed blijft komen, hoe duur de kinderopvang is en laten we niet beginnen over de kosten van de zwemles en andere hobby’s! Vanaf de dag dat je kind is geboren tot in de late tienerjaren zit je leven vol verrassingen. Van de luiermaat die ineens (?!) niet meer past tot de eerste zindelijkheidstraining. Laten we niet vergeten dat je een dag onbetaald verlof moet nemen om ze van school te halen als ze zich niet goed voelen, de hulp bij het huiswerk, de zooi in huis, de bodemloze wasmand, de kinderbijslag die hooguit één paar schoenen en een halve winterjas dekt, de vele boterhammenkorsten die je met lange tanden op eet, want weggooien is zonde! Dat je avonden besteedt aan het inpakken van traktaties.
Je ziet ze opleven als Sinterklaas die veel te dure cadeaus je huis binnensleept en je probeert te genieten van dit magische moment. Je coacht ze tijdens het sporten, racet met honger naar de training en rijdt stad en land af om ze te laten doen waar ze van houden. Hoe vermoeiend en hoe duur het ook is. Het leven is druk, druk, druk. Je bent gestopt met dromen over later. Makkelijk want ook daar heb je geen tijd voor. Je wordt er in opgeslokt. De uren veranderen plotseling in dagen, dagen in maanden en maanden in jaren. Dat kleine mensje dat vroeger naast je in bed kroop, met wie je op zondagochtend om 6 uur tekenfilms keek, wordt plotseling een puber die je knuffelt in de gang als ze komen en gaan. De chaos en het gegil dat vroeger door het hele huis galmde, wordt vervangen door stilte.
Je hebt geleerd hoe je een kind moet opvoeden met wat hij of zij nodig heeft, om voor ze te zorgen en te beschermen. Maar wie vertelde jou hoe je moet ‘loslaten’? Juist niemand. Dus houd ze vast. De momenten de herinneringen. Als ze groot en klein zijn. Houd ze vast. Want of het nu dagen of jaren zijn, je hebt er nooit genoeg. Als je jezelf afvraagt of je ze wel de juiste manieren hebt geleerd? Of ze wel genoeg boeken hebben gelezen? Hebben we genoeg échte momenten samen gehad? Hoeveel zwemtoernooien heb ik gemist? Weten ze dat ik echt van ze houd? Wanneer het tijd is om los te laten, zal die klap nog harder zijn dan de eerste drie weken waarin je drie uur per nacht sliep. Want je zult je zorgen maken. Voor nu kun je alleen maar hopen dat ze beschermd worden door de fundering die jij hebt gebouwd en vertrouwen dat zij hem zelf nog sterker maken. Het ouderschap is een zware taak. Een bijzondere, exclusieve en wonderbaarlijke ervaring die je leven momenten van puur geluk geeft, maar ook je hart in duizenden stukjes kan breken. Maar één ding weet ik zeker, er is nooit genoeg tijd. Dus aan alle ouders met kleine kinderen, die je gillende gek kunnen maken. Stop. Heel even. En geniet. Neem diep adem en sta stil bij dit alles. Hakuna matata! Wat geeft het dat je vergeten bent om groenten te halen? Ze kunnen echt wel een dag zonder. Sta het jezelf toe dat je geniet van de kleine dingen. Met het hele gezin een kneuterige zondag thuis hangen. Dat mag. Dat is fijn. Geloof me. Want op een dag is dit alles ineens voorbij. Geen tekenfilms in de vroege ochtend, knuffels, uit je bed getrokken worden midden in de nacht, geen zwemtoernooien of schoolfoto’s en geen sinterklaasmagie. Enkel de hoop dat je het goed genoeg hebt gedaan zodat ook zij straks op eigen benen kunnen staan.
SABRINA (klik hier voor haar Instagram)
