Vrijdag 13 september, het is geen gewone vrijdag. Het is dé dag van de kraamzorg.
Deze blog schrijf ik vanaf Curacao waar ik geniet met mijn man en baby van een heerlijke vakantie. Toch vind ik het belangrijk om er even bij stil te staan! Weetje waarom? Omdat de kraamzorg heel erg aan het vergrijzen is. Er komen geen jonge meiden meer bij. Ook wel te begrijpen, acht dagen werken, soms zonder rooster, dus je weet niet wanneer je moet werken en je krijgt een heeeel laag salaris. Zo laag dat je meer verdient als je 30 uur per week achter de kassa zou zitten… Als je dit leest, snap je wel waarom er geen jonge meiden bij komen toch? Dit zijn dan ook zeker de redenen die we horen als er weer een jonge meid is afgestuurd, die we vervolgens uit moeten zwaaien omdat ze ergens anders gaat werken.
Het ziet er ook naar uit dat de kraamzorg over een paar jaar heel erg gaat veranderen. Ik heb eens gehoord dat het misschien wel wordt verlengd naar 14 dagen. Maar dan komt er iedere dag een andere kraamzorg die even twee uurtjes de controles doet, de baby weegt en nog snel kan helpen met de borstvoeding. Dit willen we natuurlijk niet. Het beroep is veelste mooi om uit te sterven. Hoe mooi is het om bij de geboorte te zijn van een lief klein baby’tje? Hoe bijzonder is het dat je dat mag mee maken? En niet één keer, maar wel 100 keer. Na die bevalling mag je ook nog eens zien hoe de broertjes en zusjes op hun nieuwste aanwinst reageren, ‘hèhè, eindelijk is de baby uit mama’s buik!’ Je bent er ook als de opa’s en oma’s voor het eerst langs komen. Ik zal je zeggen, daarbij houd je het niet altijd droog. Jij zorgt ervoor dat de baby niet teveel afvalt of niet te geel ziet. Je leert hoe de baby in bad moet en geeft handige tips bij het aankleden. Bij de mama maak je een groot verschil. Je bent er niet alleen om de controles te doen, maar om haar hele gezin even over te nemen. Je bent zo’n belangrijke factor in een gezin dat er veel tranen worden gelaten als je na acht dagen de deur dicht trekt. Je leeft zo mee met een gezin mee dat je je er thuis voelt en je het jammer vind dat die acht dagen er alweer opzitten. En ja, voor dit alles krijg je slecht betaald en dergelijke. Maar dit is het zeker waard!
Zelf heb ik een klein kindje en werk ik nu acht dagen en ben ik twee weken vrij. Veel vrouwen hoor ik vaak zeggen: ‘Ik wilde altijd al kraamverzorgende worden’. Het is zeker niet te laat dames, we hebben jullie hard nodig! Er zijn veel verkorte opleidingen waar je geen zorgachtergrond voor nodig hebt. Informeer bij je plaatselijke kraambureau naar de mogelijkheden en kom ons versterken! Gelukkig zijn de ministers ermee bezig om de lonen omhoog te krijgen waardoor het hopelijk aantrekkelijker wordt. Veel kraambureaus doen super goed hun best om met roosters te werken. Hierdoor weet je wel wanneer je moet werken. Dit zijn allemaal goede stappen in een richting waarin kraamzorg blijft bestaan en onze kinderen dit ook mogen ontvangen wanneer wij oma’s worden!
KRAAMVERZORGSTER ROSE (klik hier voor haar Instagram)
