Hoe kwamen jullie op het idee om zo’n tijd te reizen?
Reizen is echt mijn aller grootste hobby. Het hoeft soms niet eens ver of lang te zijn, maar erop uit om nieuwe plaatsen te ontdekken vind ik het leukste dat er is. Toen ik 1,5 jaar geleden moeder werd van Jeppe begon ik me te realiseren dat het binnen vier jaar gedaan was met het vrije reizen, want dan moet hij naar school en dan heb je natuurlijk alleen de vakanties waarin je weg kunt. Daarom besloten we om zoveel mogelijk uit deze eerste jaren te halen en zoveel mogelijk van de wereld te zien. Na vele stedentrips en korte vakanties wilden we nu iets doen wat al langer in ons hoofd zat; een rondreis met een onze oldtimer camper “Gerrit”. Vanwege de zomerstop bij Zapplive had ik wel geteld drie hele maanden vrij. We besloten dat Syb ook drie maanden zou stoppen met werken zodat we beiden ons hoofd even helemaal leeg konden maken tijdens de trip (We zijn beide ZZP’er, dus het is altijd gemakkelijk vrij vragen aan de baas). De route hadden we vooraf niet vast gelegd. Wel wilden we graag naar Portugal, maar verder hadden we helemaal niets op de planning.
En zo is onze reis nu; We staan elke avond in een natuurgebied of aan de zee (wild kamperen) en kijken per dag of we langer willen blijven of door willen gaan. We zijn helemaal zelfvoorzienend voor een paar dagen. We hebben stroom via het zonnepaneel, de koelkast werkt op gas en we hebben een watertank. We kunnen dus echt overal staan. Toen we in Spanje stonden keken we uit op de Marokkaanse kust. Prachtige bergen, maar wat was er verder? Hoe langer we keken hoe nieuwsgieriger we werden. Uiteindelijk won de nieuwsgierigheid het, we boekten een ticket voor de boot en reden een dag later met onze oude camper door Marokko. Ik ben zo blij dat mijn man (Syb) net zo is als ik; gewoon gaan en kijken waar we uitkomen (Dit deel van de reis hebben we trouwens samen met mijn zus en zwager gedaan, die zijn ook aan het rondtrekken met hun camper voor langere tijd).
Is met een baby reizen lastig?
Het reizen met een baby of dreumes is geweldig. Je hebt de hele dag tijd voor elkaar en dat is ideaal. Jeppe is echt een chill baby, huilt soms hele dagen niet en slaapt onwijs goed. Je legt hem in zijn bedje met een vol buikje rond 20:00 uur en meneer doet zijn ogen dicht en slaapt. Het enige jammere is dat je ’s avonds niet even een stadje kunt bezoeken, maar dicht bij de camper en de slapende boy moet blijven.
Wat was de mooiste dag tot nu toe?
De mooiste dag was 10 juli! Jeppe begon toen met lopen (en is sindsdien niet meer gestopt). We stonden in Portugal aan een klein haventje en hadden opa en oma aan de lijn via facetime. We probeerden elke keer wel om hem te laten lopen, maar tot op die avond had het weinig succes. We hadden Jeppe na het eten neer gezet naast de kinderstoel en ineens begon hij te lopen. Zomaar! We gilden zo hard (en opa en oma samen met ons door de telefoon) dat Jep alleen maar harder ging lopen. Het was zo’n bizar moment!
Welke situatie was diepe ellende?
Diepe ellende maakten we ook mee hoor; de kippencamping in Marokko! Zo noem ik ‘m maar even. We kwamen einde van de middag aan op de camping en toen leek alles oke. Het was rustig, er stond verder niemand, maar er was een warme douche, dus wij waren allang blij (In Marokko sliepen we wel op campings, daar vonden we dat prettiger dan wild camperen omdat er minder campers rond rijden én de campings zijn heel erg goedkoop). Het werd vrij vroeg donker en dus hadden we niet echt de tijd genomen om goed te kijken waar we nou eigenlijk stonden. Het bleek ’s nachts letterlijk een kippenhok te zijn met tientallen kippen en een haan om onze camper heen. Volgens mij begonnen ze al om 04:00 uur! Vanaf toen was het gedaan met de slaap voor iedereen. Naast de kippencamping hebben we ook nog een kikker-, koeien-, honden- en muggencamping gehad. Allemaal met slapeloze horrornachten.
Is het zoals je had verwacht?
De reis is echt nog mooier dan we hadden kunnen bedenken. Van slapen aan de zee tot midden in de bossen. We hebben een zonnepaneel voor stroom en kunnen ongeveer drie tot vier dagen met onze watertankjes. We douchen met liter flessen en leven echt totaal anders dan in ons huis in Amsterdam. Maar eerlijk; ik geniet me gek. Ik realiseer me echt dat dit simpele leven me echt intens gelukkig maakt. Dit gaat dus zeker niet onze laatste reis zijn. Verder heeft deze reis ons wel aan het denken gezet over het wonen in Amsterdam. Het zou ons niet verbazen als we eind dit jaar ergens naar toe verhuizen waar we hetzelfde gevoel van vrijheid hebben. Ook voor Jep lijkt ons dat geweldig! Lekker de hele dag buiten spelen, huttenbouwen, koeien aaien. Heerlijk.
SASKIA WEERSTAND (klik hier voor haar Instagram)
FOTOGRAFE: ESTHER STEENVORDEN (klik hier voor haar Instagram)
