Stom, stommer, stomst! Heb jij ook van die kleine ergernissen?

Ken je dat? Soms gebeurt er iets waardoor er een soort luikje opengaat in je hersens en die veroorzaakt dan een soort vloedgolf aan gedachten? Dat gebeurde mij van de week. Eén van mijn beste vriendinnen stuurde een foto door van pepernoten in het schap in een winkel hier in de buurt en het eerste wat ik dacht was: “Wat stom zeg!” Vervolgens kwamen er vanzelf nog een batterij aan zaken mijn hoofd binnen waar ik me ook aan heb geërgerd afgelopen week. En dat was nog best heel wat, ook al was ik net terug van een relaxte zomervakantie.

Ben je er klaar voor?

Pepernoten in de schappen in augustus. Ik weet niet wat jij ervan vindt, maar het lijkt wel elk jaar vroeger te worden dat je ze kunt kopen.
Geen melk te vinden op kantoor om je koffie mee op te leuken in de ochtend.
Het feit dat je echt overal, maar echt overal een paswoord voor moet hebben tegenwoordig.
Wanneer je op de ochtend van de eerste judoles na de vakantie echt NERGENS meer het judopak van je kind kan vinden.
Hetzelfde geldt voor de etui die je na de vakantie weer moest meenemen naar school. Nergens te vinden.
Wanneer je tijdens het touwtje springen altijd een beetje in je broek plast.
Als je wonderlijk genoeg weer in de langzaamste rij bij de kassa staat.
Wanneer je wederom sokken bent kwijtgeraakt in de wasmachine.
Bij het terugkijken van de fotos van de zomervakantie erachter komt dat je echt op geen één foto normaal staat.
Padden, sprinkhanen en alles wat springt en onverwachte bewegingen maakt.
Mensen die gewoon afval op straat gooien en te beroerd zijn om het even in een prullenbak te doen.
Er is overal uitverkoop en je kunt gewoon niets leuks vinden.
Mensen die niet opstaan voor ouderen, zwangere vrouwen of mensen die echt een zitplaats nodig hebben in het openbaar vervoer.
Mensen die niet even kunnen wachten en je geen ruimte geven om de trein, bus of metro uit te stappen en meteen willen instappen.
Geld betalen voor banden oppompen van je auto.
Mensen die in je gezicht aardig doen, maar daarna een mes in je rug proberen te steken.
Het feit dat er mensen bestaan die slakken lekker vinden om te eten.
Mensen die tot heel laat luidruchtig door de straat rijden, kletsen of afscheid nemen als je in bed ligt met de ramen open vanwege het warme weer.
Collega’s die de hele wereld in de cc zetten bij het schrijven van een zeikerige email.
Eigenlijk hoort het huishouden ook in dit rijtje thuis, en zeker het schoonmaken van de badkamer.
Alle whatsapp groepen die ontstaan aan het begin van het schooljaar.
Dat je op woensdag zoveel dingen moet (zwemles, sporten, boodschappen, eten koken en dergelijke) en echt niets aan je vrije dag hebt.
Dat de motor van je bootje er ineens mee ophoudt tijdens het varen en je een stuk naar huis moet peddelen.
Wanneer je batterij van je telefoon bijna op is en je er achter komt dat je de oplader bent vergeten.
Wanneer je een date night hebt in een hip restaurant en dat de tafeltjes naast je zo dichtbij staan dat je de neusharen van je buurman kunt zien.
De chaos die ontstaat in de eerste schoolweek wanneer alles en iedereen weer in het ritme van alledag probeert te komen.

Oh mijn god, ik ben anderhalve week terug van vakantie en ik heb al zo een lange lijst met dingen waar ik me aan heb geërgerd. Dat is wel heel erg, toch? Maar gelukkig neem ik het leven ook wel met een korreltje zout. En na een wijntje (of twee) ziet alles er alweer een stuk rooskleuriger uit.