1. Zonder publiek naar het toilet
Echt. Ideaal. Ik verveel mij nooit meer wanneer ik op de wc zit. Meneer vindt het reuze interessant wat daar allemaal gebeurt. WC-papier wordt mij aangegeven en er wordt alvast een demonstratie gegeven hoe ik na de daad mijn handen moet wassen. Met mijn benen vol spetters (van het kraantje dat meneer standaard veel te hard aanzet), probeer ik in ons kleine toilet mijn broek omhoog te sjorren zonder die peuter tegen de muur te bonjouren. Dat is met mijn uitzwenkende heupen en een strakke skinny een ware beproeving an sich.
En als dan eenmaal alles weer zit ingesnoerd nemen wij gezamenlijk afscheid van dat wat er in de pot ligt. “Doei plas! Dag poepie! Lijkt wel een boot mama….” (lees: boodschap blijft drijven). O, laten we vooral de luchtverfrisser niet vergeten. Want het zou pas echt jammer zijn als ik de hele dag níet naar Lavendel ruik.
2. Uitslapen
Slaapritme – Zelfstandignaamwoord
1. het patroon van het slapen, de regelmaat van het slapen
Wat men alleen niet in dat woordenboek uitlegt is dat er een slaapritme is v.k. (Voor Kinderen) en n.k. (Na Kinderen).
Het slaapritme v.k. kenmerkt zich óf in nachtenlang doorhalen zonder nadelige effecten óf in lange luie uitslaapsessies. Make your choice. Het slaapritme n.k. kenmerkt zich in gebroken nachten door enge dromen/nachtvoedingen/zeer plotseling opkomende niet te onderdrukken dorst naar ‘aabei-limonaaaade’, medebewoners in je bed en wakker worden met Baby Sharks. Pick them all.
3. Even snel de deur uit
In het n.k. tijdperk is de enige zorg voor je de deur uitgaat, het bij elkaar grissen van een telefoon en sleutelbos. En lippenstift in sommige gevallen. Ik vergeet namelijk nog eerder mijn telefoon dan lippenstift, never nooit without lippenstift de deur uit. En dan, na je bevalling is alles anders… Die mega grote te lompe luiertas bungelt dan steevast om je schouder. Gevuld met billendoekjes, hydrofielen doeken, luiers, flessen, voedingen, speentje, schone rompers, zetpillen, sudocreme, bijtring, extra sokjes en wat fijn verkruimelde lange vingers ergens onderop. Vanaf het moment dat je erachter komt dat je overtijd bent, ben je daarna je hele leven nooit meer op tijd!
4. Stiekem een zak chips of reep chocolade opeten
Kansloze missie dit. Misschien werkt het ook niet mee dat onze voorraadkast middenin de kamer staat. Dus waar die peuter ook rondloopt, ongezien snoepjes of koekjes plunderen voor 20:00 uur ‘s avonds zit er niet in. Ik weet niet hoe het kan, maar die peuteroren zijn zo enorm getraind dat ze het zelfs tijdens het spelen in de tuin doorhebben dat de voorraadkast open gaat. Heel soms lukt het mij om hem af te wimpelen, als ik mijn hoofd diep in de kast steek, zorg dat mijn heupen ieder zicht ontnemen en druk wat spullen heen en weer schuif. “Mama zoekt even de spaghetti lieverd!”
5. Je ongezouten mening geven
Naast het feit dat peuters een uitstekend gehoor hebben voor alles wat lijkt op het openmaken van een zak snoep of chips, blijken zij ook enorm getraind in het opvangen van uitspraken of woorden die niet voor peuters geschikt zijn. Waar je vroeger in het verkeer nog fijn je frustratie kon ventileren naar alle mede weggebruikers, dien ik nu eerst over mijn schouder te kijken of de autostoel wel leeg is. Papa vergat dat dus laatst; hij stapte binnen met de kleine man achter hem aansjokkend: “Pottedomme mama, vrachtwagen in de weg!”. Onze blikken kruisen elkaar, we proberen enigszins een lach te onderdrukken. ‘Pottedomme’ was zoals ik begreep nog de meest liefkozende verbetering die papa zichzelf hardop kon maken, om erger te voorkomen. Niet veel later blijkt meneer ook nog het woord “homo” te hebben geleerd. Niet van zijn moeder in ieder geval. Drie keer raden hoe elk willekeurig slachtoffer die wij voorbij gaan op straat wordt begroet. Het is een fase, het is een fase, het is een f*cking fase.
JESSIE (klik hier voor haar Instagram)
