FACT: het krijgen van een kind doet pijn. Sterker nog, het doet zelfs zo’n pijn dat mijn oma altijd zei: “Op het moment dat je denkt dat je dood gaat, dan wordt het kind geboren.”
Toen ik ongeveer acht jaar oud was kwam ik er achter dat het krijgen van een kind toch echt wel pijn moest doen. Op zondagavond keek ik altijd samen met mijn moeder het programma ‘bevallingsverhalen’. Geen idee waarom ik het zo interessant vond, maar het was iets waarvan ik altijd zei: “Gaan we dat samen kijken, mama?” En ook iedere aflevering zei mijn moeder weer op het einde: “Fleurtje, als je later zelf gaat bevallen moet je gewoon om een ruggenprik vragen, dat is helemaal niet erg. Een bevalling hoeft geen traumatische ervaring te zijn, het hoeft geen pijn te doen.” Niet wetende dat ik 10 jaar later zelf al een kind zou krijgen.
Inmiddels vind ik dat ik mezelf na twee bevallingen wel een soort van expert mag noemen op het gebied van bevallingen. Sterker nog: ik zie er eigenlijk helemaal niet tegen op om straks voor een derde keer te bevallen. “Ik beval liever nog vijf keer dan dat ik een wortelkanaalbehandeling moet ondergaan, zeg ik altijd voor de ‘grap’”. Dit is wellicht ook niet zo vreemd, want ik ben dus zo’n vrouw die een kind sneller uitperst dan dat menig persoon nummer twee in het toilet werpt. Ook al kijk ik zelf met een fijn gevoel terug op mijn bevallingen, toch betrap ik mezelf er altijd weer op dat, wanneer ik het over bevallen heb, ik dan zeg: “Maar ik heb wel bij beide bevallingen een ruggenprik gehad.” Bijna alsof ik mij schuldig moet voelen, alsof ik een snoepje gepikt heb in de supermarkt. Wist je dat Nederland een van de weinige Westerse landen is waar men panisch doet over pijnbestrijding tijdens een bevalling? Hoe dat volgens mij komt? Omdat ik merk dat het nemen van pijnmedicatie tijdens een bevalling in Nederland nog niet door iedereen volledig geaccepteerd wordt en vrouwen dus denken laat maar: het hoort zo. Zelfs in mijn ‘inner circle’! Het wordt natuurlijk niet zo gezegd, maar het wordt zeker als iets zwaks gezien, iets wat niet nodig is, want iedere vrouw kan bevallen. Dan krijg ik te horen: “Hoe denk je dat ze het vroeger deden?!” In een barbaarse tijd ja… Waar mensen door paarden uit elkaar getrokken werden of een tijd waar vrouwen nou niet echt bepaald rechten hadden. Tegenwoordig komt de pastoor ook niet meer langs om leden te werven voor de kerk en bepaalt een vrouw over haar eigen lichaam: zo ook zelf over pijnbestrijding tijdens een bevalling. Laat het nou net zo zijn dat veel vrouwen die een oordeel hebben over pijnbestrijding tijdens een bevalling de meest verschrikkelijke verhalen rondbazuinen over bevallen. Over hoe verschrikkelijk het wel niet is, dat het drie dagen heeft geduurd (wat theoretisch gezien in 9 van de 10 gevallen niet kan kloppen volgens de verloskundigen en gynaecologen), dat ze het never nooit meer doen en dat bevallen het meest traumatische was wat ze ooit hebben meegemaakt. En dat is dus iets waar ik niet bij kan met mijn hoofd… Begrijp me niet verkeerd! Er zijn natuurlijk altijd medische of gewoon uitzonderingen waardoor een bevalling een traumatisch iets kan zijn en je hebt genoeg gevallen van vrouwen die pijnbestrijding wilden, maar waarvan de bevalling al in een te ver gevorderd stadium was. En je hebt natuurlijk genoeg vrouwen die het ook prima af kunnen zonder pijnbestrijding en zeggen dat het geen traumatische ervaring is. Als jij de pijn rustig weg kan puffen met muziek en een warme bad of douche, who am I to judge?
Helaas geld dit niet voor mij: ik raak in paniek, ga hyperventileren van pijn en weet niet waar ik het zoeken moet. Dan denk ik aan de wijze woorden van mijn moeder: “Bevallen hoeft geen traumatisch, pijnlijke ervaringen te zijn.” Natuurlijk denk je na over risico’s. Het is natuurlijk niet zomaar iets. Maar zelf ben ik er heilig van overtuigd dat krijsen, schreeuwen en paniek niet goed is voor zowel kind als moeder. Het gaat om de keuzes die je zelf maakt. Wanneer je wel of geen pijnbestrijding (op voorhand) wil voor je bevalling: ik respecteer ieder haar keuze. Maar toch heb ik nog altijd sterk het idee dat veel vrouwen pijnbestrijding tijdens een bevalling als iets zwaks zien. En sommige vrouwen niet willen toegeven aan die zogenaamde zwakte. Wat zonde is, ik gun namelijk iedere vrouw net zo’n ‘’fijne’’ ervaring als ik.
FLEUR (klik hier voor haar Instagram)
