Een nieuw leven opbouwen na een verbroken relatie is niet altijd even makkelijk en het wordt soms net even wat ingewikkelder, als er twee kinderen in zijn betrokken. Je hebt je eigen verdriet, maar ook dat van je kinderen. En je wilt ze daarin tegen alles beschermen, maar toch werpt het ook een schaduwkant over alles heen. Zomaar zijn ze hun vertrouwde basis kwijt en blijven veel ongeorganiseerde zaken lang in onzekerheid.
Ik ben Esther, 27 jaar en in 2016 ben ik gescheiden na een relatie van 7 jaar, waaruit mijn twee kinderen komen. Lang bleef ik alleen met Noa (mijn dochter van 6 jaar) en Lux (mijn zoon en jongste van 4 jaar)
Op mijn 19e kwam ik de vader van Noa en Lux tegen tijdens onze studie. Hij was derdejaars en ik begon net in mijn eerste jaar van de opleiding Human Resource Management. We werden verliefd en alles verliep in een sneltreinmodus, van samenwonen tot zwanger raken van Noa. We trouwden twee jaar later na de geboorte van Noa en nog geen jaar later na het huwelijk kregen we Lux. Maar het liep niet, onze relatie was vaker stroef, er kwamen gaandeweg de jaren steeds meer scheuren in de relatie. Na een reddingspoging bij de relatietherapeut hebben we geprobeerd om met elkaar te praten, toch strandde de relatie.
Voor mij was de verbroken relatie, alsof ik iemand had verloren, alle periodes van rouw kwamen voorbij. En het was hard werken, want er was geen eigen huis, nauwelijks inkomen voor Noa, Lux en mij, want ik werkte parttime, wat voor de kinderen fijn was, maar voor onze levensonderhoud financieel gezien niet een gezonde optie. Door de emotionele rollercoaster voelde ik me soms verslagen en het kostte me meer energie om helder na te denken, dan daarvoor. Maar verdrietig met een bak ijs op de bank te gaan zitten, zat er echt niet in voor mij. Ik moest aan de slag! In die periode heeft een mental-coach mij er doorheen gekregen, ik schudde de korsten van de littekens van mijn verleden af, van de neerwaartse relatie en verstoorde relatie met mijn ex-man. Ik solliciteerde fanatiek voor een fulltime baan. Dankzij de nieuwe kansen die op mijn weg kwamen, klommen we verder uit het dal, zowel mentaal als fysiek. Elke zes maanden ging het steeds stukje bij stukje beter. Een nieuwe baan, een afgeronde opleiding… Na een jaar hadden we steeds meer op de rit gekregen. Eindelijk was ik voor het eerst in mijn leven een beetje trots op mezelf, durfde ik dat ook te zijn.
Na regen komt zonneschijn
Toch blijft het oude er zijn, daarvan zijn Noa en Lux het levende bewijs. Zij zijn zowel mijn verleden, als heden. Ik ben trots op mijn kinderen hoe zij hier zich zo flexibel in hebben opgesteld. En het nieuwe leven is wennen, is anders, maar beter. We zijn gelukkiger, na regen komt echt zonneschijn. Ik begin ook meer de kleine dingen te waarderen, leef niet meer in een wereld waarin alles moet, het heeft me meer relativatievermogen gegeven. Sinds een lange tijd voel ik me weer goed. Het went alleen nog niet om Noa en Lux om de week een weekend te moeten missen en de maandag en dinsdag waarop ze bij hun vader zijn.
Na 2,5 jaar vrijgezel te zijn geweest, kwam ik mijn nieuwe liefde zomaar tegen in de trein (samen met Noa en Lux), alsof karma dat had gepland voor die dag. Hij is iemand waar je alles tegen kan zeggen, die alles op een goede manier omarmt wat bij me hoort. We hebben samen onze eigen bagage. Ik had daar ook nog een grote muur omheen getrokken, maar daar is nu slechts een drempeltje van over.
ESTHER (klik hier voor haar Instagram)
